Ferzan Özpetek: Roma’yı Romalılara anlatan adam

Onun bütün filmlerini gördüm, yarattığı dünyada her zaman kendime bir yer bulurum.

Gösterimden önce Ferzan Özpetek’in bana aktardığı bir görüşü yazmak gerekir.

Filmin montajını yapan maço zanaatkár, Özpetek’e, "Hepimiz aynıyız" demiş.

Gecenin açış konuşmasını yapan İtalya Kültür Ataşesi Attillio de Gasperis, tanınmış bir İtalyan gazetesinin manşetinden söz etti:

"Ferzan Özpetek, Romalılara Roma’yı öğretti."

Biz de, özellikle Osmanlı dönemini yabancı seyyahlarından öğrenmedik mi? Kendimizi başkalarından, yabancılardan okumak her zaman daha ilgi çekici gelmiştir.

Kadın oyuncusu yönetmenin onu nasıl keşfettiğini anlattı. Başrol oyuncusu Margherita Buy, Özpetek’le bir televizyon röportajına gelmiş ve filmde oynama önerisi almış.

* * *

ÖZPETEK, her zaman beni hayat, insanın sahte/gerçek ilişkileri üzerine düşündürmüştür, onun tiplerinden bazıları benim için yaşam felsefesini yaratan filozoflar gibidir.

Sözgelimi, yazar Davide, Sergio gibi tipler.

Dıştan görüntümüz, davranışlarımız, herkese sunduğumuz vitrinimiz gerçek ruhumuzla, dünyamızla çatışır çoğu zaman.

Filmin psikolog kahramanı, kendi psikolojisini bir türlü rayına oturtamıyor.

Gayri resmi aşkların, çocuklarda uyandırdığı etkileri, psikolog kadının kızı ne güzel özetliyor. Babasıyla annesinin arasına giren kadın yüzünden çıkan kavgayı kapı aralığından dinledikten sonra, küçük erkek kardeşine şöyle diyor:

"Biz de artık çoğunluğa karışacağız. Yani ailemiz bölünecek."

Hem bir arada yaşarız hem de yalnızlığımızın kıskacından kurtulamayız.

Marcel’in, insanlar yalnızdır ama yalnız insanlar arasında bir bağ vardır, saptamasının gerçekliğine inanırım.

Filmin büyük adından önceki küçük cümle nedir bilir misiniz?

Aşklara ve Dostluklara

BİR ÖMÜR YETMEZ.

* * *

BİR ÖMÜR YETMEZ’i seyrettikten sonra iki farklı bakış açısını bir arada değerlendirebilir miyiz?

Cehennem biziz.

Cehennem başkalarıdır.

Ama bir gerçek var ki, öyle ya da böyle tartıştığımız cehennemdir.