Evde kalan çocuklar

Durumları neydi?

Bencilleşmişler.

Dikkatleri azalmış.

Göz teması kuramıyorlar.

Yazmayı unutmuşlar.

Bilgisayardan ders dinlemeye alışmışlar.

Kalem tutmayı unutmuşlar.

Bazı durumlar pandemiden önce de vardı ama dikkatimizi çekmiyordu.

Eğer birine yazı yazdırmıyorsak, söylediklerimizi sadece elindeki telefona kaydetmekle yetiniyorsa ve bunu düzeltmiyorsak çocuk kadar biz de kabahatliyiz.

Hangimizin çantasında kalem-defter var, kaçımız not tutuyoruz? Çocuk da aile bireylerinden bunu görüyorsa, eleştirimizi önce aile bireylerine yöneltmemiz gerekiyor.

Elyazısı önemli bir alışkanlıktır. Hâlâ bazı okullarda çocuklara dolma kalemle not tutturduklarını biliyorum. Bazı kırtasiyeci dostlarımdan bu bilgileri aldım.

Okula gitmeyen çocuk evde nasıl vakit geçirecek?

Ailenin kitaplığı var mı, kitaplığı olmayanların, ekonomik açıdan bunu gerçekleştirmeyenlerin kaçı kütüphanelerden okumaları için kitap alıyor?

Ana/babalar evde nasıl vakit geçiriyorlar? Televizyonların karşısına geçip yatıncaya kadar televizyon seyrediyorlarsa çocuk da onları örnek alacak, o da televizyona ya da ekrana bakarak gününü geçirecek.

Aile bireylerine sormalı, pandemide çocuğunuz hangi kitapları okudu, nasıl vakit geçirdi? Bu soruşturmanın sonuçları incelenmeli.

KİTAP FUARI ÜZERİNE BÜLENT ÜNAL’IN MEKTUBU

TÜYAP Yönetim Kurulu Başkanı Bülent Ünal’ın gönderdiği, kitap fuarı ile ilgili bilgilendirme yazısını yayımlıyorum:

“Son iki yıldır COVID-19 pandemisi nedeniyle yapılmayan Kitap Fuarları, 38 yıl boyunca her yıl düzenli olarak büyüyerek, kendini yenileyerek bugüne geldi. İstanbul beraberinde İzmir, Bursa, Adana, Samsun ve Diyarbakır’da her yıl iki milyonu aşkın insanımızı kitapla, yazarla, toplum önderleri ve yayıncısı ile buluşturan fuarlar muhakkak kaldığı yerden devam edecek.

Sadece İstanbul’da yedi yüz elli bini aşkın ziyaretçisi ile dünyada okura dönük en büyük fuarlardan biri olarak değerlendirilen İstanbul Kitap Fuarı’nı bu yıl da yapmamamızın tek nedeni pandemi.

250.000’i ilk ve ortaöğretim öğrencileri olmak üzere ziyaretçilerinin yarıdan fazlasının öğrenci olduğu bu fuarın, aşıların yeterli seviyeye ulaşamadığı, genç insanlarımızın salgına karşı gerekli önlemleri tam olarak almadıkları bir dönemde açılmasını gerçekçi ve doğru bulmadık.

Her zaman birlikte hareket ettiğimiz, kararları birlikte alıp uyguladığımız, birbirimize çok güvenip değer verdiğimiz Türkiye Yayıncılar Birliği de aynı görüşü paylaşıyor.  Yayınevlerimiz ile de kapsamlı görüşmeler yapıldı. Biliyorum ki onlar da fuarı ziyaretçilerimiz gibi çok özledi. Hiç birimizin deneyimi olmadığı bir salgında iki fuar dönemini beklentiler doğrultusunda değerlendirememek tabiidir ki bizleri de çok üzüyor.

Bu yıl 40’ıncısını yapabileceğimiz Kitap Fuarı’nın 40. yıl kutlama hazırlığına iki yıl önceden başlamıştık. Hepimizin yazgısında bunu da yaşamak varmış. Tesellimiz tüm paydaşlarımız, tüm çalışanlarımız ile iyi bir gelecek umudu ile çalışmaya devam edebiliyor olmamız.

Sevgi ile kalın.”

YALNIZ ÇOCUKLAR İÇİN DEĞİL

İYİ bir şair Nazmi Ağıl yazmış, iyi bir çizer Bülent Arabacıoğlu da resimlemiş:

‘Kuşlar Konmuş Kitabıma–Gaga, Kanat ve Kuyruklu Bilmeceler.’

Bilmeceler size hem kuşları tanıtıyor, hem şiir beğenisini sunuyor.

Her sayfada bir şiir.

Kocaman bir orman posteri.

30 kuş için 30 çıkartma.

Her sayfada bir qr kodu, kuşun ötüşünü dinleyebiliyoruz.

Bir kuş dolaşıyor yazarını, çizerini arıyor; yazar, kendini/çizerini tanıtıyor.

‘Anka Kuşu’ şiirini okuyalım:

“Bense bir masal kuşuyum

Yuvam Kaf dağının ardında

O hayali yaratıklar

O periler ve devlerin

Ejderhaların yurdunda

*

Kartala benzerim biraz,

Kanatlarım öyle geniş.

Kuvvetli gagamla pençem,

Tüylerim de nar çiçeği

Kıpkırmızı harlı ateş.

*

Ölümsüz de derler bana

Çünkü ömrüm bitince ben,

Kuru dallardan yuvamı

Yakar, yanar ama tekrar

Dirilirim küllerden.”

Bir pazarımın neşesi oldu bu kitap, bir çocuğa armağan için alacağım.

(Koç Üniversitesi Çocuk Yayınları)