Doğan Hızlan: Başarının dar coğrafyası

Doğan HIZLAN

FARUK BİLDİRİCİ'nin felsefeci Theo Grünberg ile konuşmasını (Hürriyet Pazar, 1 Temmuz 2001) hepinizin sindirerek, özümseyerek, satırların altını çizerek okumanızı isterdim.

Konuşmanın başlığı bana, eski keşişlerin, dehaların kutsal yaşamını çağrıştırdı:

‘‘ODTÜ'den dışarı çıkmayan felsefeci Teo Grünberg’’

Çalıştığı mekánlara gönüllü hapsolanlara; saygım, sevgim büyüktür. İnsanın sevdiği bir işe, konuya ömrünü adamasının mutluluğu.

ODTÜ'den dışarı çıkmamasını öyle iyi anlıyorum ki, okuyan, düşünen, yazan bir adamın zaten pervane gibi ortalıklarda dolanıp durmasını hiçbir zaman anlayamadım.

Yaratmanın, başarının gerçekleştiği alanın coğrafyası dardır.

Grünberg'in bir özelliği de seyahati sevmemesi.

Çehresini, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'nden hayal meyal anımsadığım Teo Grünberg'in Türkiye'de felsefeye, mantığa yaptığı hizmetlerin ardındaki bir felsefeciden söz etmek gerekiyor.

Teo Grünberg'in konuşmasından o bölümü yeniden okuyalım:

‘‘10 sene benim için boşa geçti. Nihayet hayatıma yeni yön veren İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü'nden Doçent Hüseyin Batuhan ile tanışmam oldu. Sizin gibi kendi kendini bu alanda yetiştiren bir kimse bizim bölümde ders vermeli, dedi. Ben de sevindim, ticaret ile ilgimi kestim. Uzman olarak ders vermeye başladım.’’

* * *

HÜSEYİN BATUHAN kimdir ?

Şimdi evinde çalışmalarını sürdüren, emekli bir öğretim üyesidir.

Eğer belleğim beni yanıltmıyorsa, o zaman Teo Grünberg'in ders vermesi için Hüseyin Batuhan epey engelleri aşmak zorunda kaldı.

Hüseyin Batuhan'ın iki önemli kitabı vardır, alanında başvuru kaynağıdır.

Batı'da Tolerans Fikrinin Gelişmesi ve Batı'da Bilim ve Şarlatanlık.

Hüseyin Batuhan, dostlarımdan aldığım taze bilgilerin ışığında söyleyebilirim ki, Heybeliada'daki evinde çalışıyor ve eşinin eserlerini yayına hazırlıyor.

* * *

ZAMAN zaman çok gezmediğim, çok insanla konuşmadığım için yarı alaycı, yarı eleştirel bir yargıyla karşılaşırım:

Senin de sosyal hayatın yok...

Bu sözden yola çıkarsanız, okumak, yazmak, müzik dinlemek, yazmanın yaratmanın ancak bir odaya kapanarak gerçekleşeceğini söylemek, asosyalliğin ta kendisi.

Teo Grünberg, ‘‘Özel yaşamım, özel olmayan kamusal yaşamımdan ayrılmaz’’ diyor.

* * *

YAZ günleri için aykırı bir yazı galiba.

Unutmayın, Andre Gide, dar kapıları tavsiye ediyordu, ben de buna dar coğrafyayı ekliyorum.