Aya İrini’de çağrışımlar

Eşi Sevinç İnönü, notlarını düzenlediklerini, onu yayımlayacaklarını söyledi. Sevindim doğrusu.

Oradan çıkıp Sultanahmet’e geldim. Topkapı Sarayı’nın avlusuna girdim.

Güneş batmış ama gece basmamış. Saat 20.00’yi geçiyor. Dinleyiciler içeride yerlerini almışlar. Girişe doğru yürürken, bu bahçede, salonda aramızdan ayrılan çehreler bir sepya albümde gözümün önüne geliyor.

Kapıda Nejat F.Eczacıbaşı, nazik bir ev sahibi sıfatıyla, "Hoş geldiniz beyefendi" diyor.

İKSV’nin on sekiz yıl genel müdürlüğünü yapan Aydın Gün’le konserden önce konuşuyoruz, programdaki önemli adlardan, topluluklardan söz ederken, bir hatırlatmayı unutmuyor:

"Gerçek klasik müzik dinleyicisi kuartetlere gelendir" diyor.

Onu başında kasketiyle Açıkhava Tiyatrosu’nun girişinde düşünüyorum.

Salon dolmuş, İKSV Mütevelli Heyet Başkanı, büyük Türk Diva’sı Leylá Gencer salona giriyor, sanki bir sandalyeye oturmayacak, sahnedeki yerini alacak.

Oysa cuma akşamı, Aydın Gün, Leylá Gencer sadece perdeye yansıdı.

Yelda Kodallı, onun anısına Giuseppe Verdi’nin La Traviata operasından bir arya söyledi.

Otuz altı yıldır, İstanbul Müzik Festivali’nde nice insanla tanışıp dost olduk, nice dostu kaybettik... Ama hep iyi müzik dinledik.

Bu yılın Onur Ödüllerini Gürer Aykal ve Jordi Savall aldı, Aykal mikrofondaki kısa konuşmasından sonra, öne çıktı bir orkestra şefinin yönetimini taklit etti.

Sonra mikrofona dönerek, konuştu: "İşte orkestradaki çalışma arkadaşlarım olmasa, benim sesim çıkmazdı, ödülü onlar adına alıyorum."

Jordi Savall’ın müzik ve İstanbul üzerine söyledikleri, iyi bir müzikçinin iyi bir konuşmacı olduğunu gösterdi.

Claudius Traunfellner yönetimindeki Wiener Kammerphilharmonie, Çaykovski’nin Rokoko Çeşitlemeleri’ni çalan çellist Benyamin Sönmez’e eşlik etti. Bu adı belleğinizde tutun.

* * *

AÇILIŞTA sponsorlara, katkıda bulunanlara plaketlerini Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay ve İKSV Yönetim Kurulu Başkanı Şakir Eczacıbaşı birlikte verdiler.

Eczacıbaşı, açış konuşmasında Aydın Gün ve Leylá Gencer’den söz etti.

Şimdi artık estetik alışkanlığımın en güzel günleri, geceleri başladı.

Yazı dünyasından ses dünyasına geçiyorum adım adım.

Ayasofya’nın önünden yürüyüp Üçüncü Ahmed Çeşmesi’nin önünden geçip, gene bir kutsal mekánda müzikle ruhumu günün kalabalıklarından, kabalıklarından arındıracağım.

* * *

İSTANBUL müzikle daha güzel, diyerek evime dönüp yarını bekleyeceğim.