Anılarım içinde Cemil Bey

Söyleşimizde Kalan Müzik’in sahibi Hasan Saltık da vardı.

Yazıların ve CD’lerin yer aldığı albümde kimler yazmış?
Biri Aziz Şenol Filiz. Yazısının başında Sâmih Rifat’ın dizelerini okuyacaksınız:
“Belki şâyân olurdu mâtemine / Kendi tanburun ağlasaydı sana!”
Diğerleri; Cemal Ünlü, Hugo Strötbaum, Mesud Cemil, Rauf Yekta Bey, Cevad Memduh Altar, Ercümend Ekrem Talu, Hakkı Süha Gezgin, Niyazi Sayın, İhsan Apça.
Dünkü söyleşi üzerine sevgili dostum Mesut Ilgım, sahaflarda bulduğu Mesud Cemil’in Tanburi Cemil’in Hayatı kitabının imzalı bir nüshasının kapağını göndermiş.
1947 tarihli bu nüshanın kapak kompozisyonu ve gravürlerini de tanınmış ressam Turgut Zaim çizmiş.
Ahmet Z. Özdemir de bana Yahya Kemal’in Tanburi Cemil Bey üzerine şiirinden dizeleri anımsatıyor.
Nâzım Hikmet de Cemil Ölürken adlı bir şiir yazmış.
Tanburi Cemil Bey üzerine yazdığı Ateş Denizi romanı da, onun hayatı ve o dönemi üzerine önemli bir kitap.
Cemil Bey’in eserlerinin notalarını Beyazıt’taki Şamlı İskender müzik ve nota evinden alırdım.
Üniversiteden çıktıktan sonra, tramvay durağının yanındaki dergi bayisinden dergilerimi alır, sonra da çalmak için Şamli İskender’e (İskender Kutmani) uğrardım...
Notanın kapağında onun fotoğrafı vardı.
Eski yazıyla bestesinin adı bir de Fransızca yazılırdı:
“Tambouri Djemil Bey”.
Şedaraban Peşrevi.

* * *

CEMİL BEY’i dinleyebilmek için neler yaşadığımı anlatayım kısaca.
Bir zamanlar müzik aletleri getirmek yasaktı. Benim müzik setimi İsveç’te yaşadığı dönemde sevgili dostum Zülfü Livaneli, orada satın almış, onları da dostum Şahin Alpay’la göndermişti. Ben de onları almak için İstanbul’dan Ayvalık’a gitmiş, otomobille İzmir’e getirmiş, sonra da uçakla İstanbul’a taşımıştım.
Gerek Cemil Bey’in gerek piyanist Feyzi Aslangil’in İstanbul Radyosu’ndan kayıtlarını alabilmek için makaralı teyp gerekiyordu.
Hürriyet’in İtalya temsilcisi Mehmet Demirel ile birlikte, Bologna Kitap Fuarı’na gittik. O sırada Turgut Özal, bu tür aletlerin ithalini serbest bırakmıştı. Bu beni sevindiren karardan sonra, elektronik aletlerin bulunduğu Budrio’ya gittik, oradan Teac marka makaralı teybi aldık, önce Bologna’ya, oradan  Roma’ya getirdim. Sonra da evimde dinlemeye çalıştım.
Teybe sahip olduktan sonra, İstanbul Radyosu’ndan Tanburi Cemil Bey’in ve piyanist Feyzi Aslangil’in Ampex’e kayıtlarını yaptım.
Cemil Bey’in makaralı teypteki kayıtları hâlâ  bende durur.
Feyzi Aslangil’in bandını Hasan Saltık’a verdim, albüm Kalan Müzik’ten çıktı.

* * *

MÜZİK tarihimizi, ses belleğimizi bilmeden, yaşadığımız ülkenin estetik tarihini anladığımızı söyleyemeyiz.
Tanburi Cemil Bey’i dinlerken bunu fark edeceğinizden kuşkum yok.