Abdülkadir Bulut / ‘Kasabalı Lorca’

25 yıl önce bir minibüs kazasıyla aramızdan ayrılan şair Abdülkadir Bulut (*) hakkında bir kitap hazırlamışlar.

Bulut’un şiirlerinden, düz yazılarından seçmelerin yanı sıra ölümünden önce ve sonra hakkında yazılanlardan da bir seçmeyi kitaplarına koymuşlar.

Yazarların vefa duygusunu taşımaları beni her zaman mutlu etmiştir.

F. Saadet Bilir / Ali F. Bilir, bu duyguyu hatırlayan ve hatırlatanlardan.

Kitabın adı; Abdülkadir Bulut - “Kasabalı Lorca”.

“Kasabalı Lorca” adını ona bir büyük usta Cemal Süreya vermiş: “Abdülkadir Bulut, yapıtlarını öteden beri ilgiyle izlediğim şair. (...) Her şeyi bir türkü kıvamında, bir türkü tadında eritiyor. Yerel görünümlere, durumlara dayanıyor. Ordan soylu imgeler yaratıyor. Ahmed Arif’i seviyor. Eskiden daha mı çok seviyordu? Kasabalı bir Lorca. Her şiirinde bir şiir var.”

* * *

ABDÜLKADİR BULUT kitabının başında Özdemir İnce’nin şairin şiirini, şair kişiliğini anlatan önemli bir yazısı var, katıldığım ve Bulut’un şiirimizdeki yerini belirleyen bir yargı:

“Abdülkadir şiir dünyamızda hiç tükenmeyen, hiç tükenmeyecek olan el değmemiş topraklarda kendi şiir tarlasını açmış, hazırlamıştır. Tıpkı taşlı, kayraklı, bol dikenli bir toprakta kendine tarla açan bir çiftçi gibi.”

Bulut’u, insan olarak da çok severdim. Birçok yapıtı Hürriyet Gösteri’de yayımlandı.

Şairin öğretmen eşi Havva İnce de, Özdemir İnce’nin kız kardeşi. Kitapta onunla yapılmış bir konuşma yer alıyor.

Her ikisi de öğretmen örgütlerinde çalıştılar, mesleklerini yüceltmek için, ağır, yoğun bir mücadele verdiler. Bulut, bu yüzden epey sıkıntı çekti, açığa alındı, hakkında davalar açıldı...

Önsöz’den sonra, çocukları Ekim Bulut ile Eliçin Bulut’un yazılarını okuyabilirsiniz.

Abdülkadir Bulut kitabındaki ayrıntılı özyaşamöyküsü, ilerideki çalışmalar için güvenilir bir kaynak.

Haydar Ergülen’in sorularına verdiği yanıtlarda, şiirinin niteliği üzerine açıklayıcı bilgiler veriyor: “Benim şiirim düne kadar hep ikili bir yol izledi. Zaman zaman kırsal bir yol, zaman zaman da kentsel bir çizgi.

Evet şiirlerim kazınarak okunduğunda altında bir türkü geleneğinin, bir türkü tadının, yerel görünümlerin, dağlı seslerin, Şamanist kültür kalıntılarının yoğun izlerini taşıdığı bir gerçek.”

* * *

ABDÜLKADİR BULUT’u sevgiyle anarak, yazımı şiiriyle bitiriyorum:

BÜYÜK SESİ KARANFİLİN

seğirttiler bir saksıyı güneşlemeden
nasıldı ıslak tayları gecenin
habeşistan sunar dudaklarıyla
karartan seslerine karanfilin
bir donanma bozgunu ilkenin
hep durdular durmaktan bir güneydoğuda
salt türkülerine ikindiler bulan
vuruşunca ormanlarında yüzleri
düşer de nice av sonrası kuşlarla
ve gölgelerin anlamı savaştan

* * *

(*) Abdülkadir Bulut - “Kasabalı Lorca” - F. Saadet Bilir/Ali F. Bilir, yaşamöyküsü, şiir, yazı, söyleşi ve mektupları, e yayınları.