Kent kimliği kolay oluşmuyor

Kabul edelim; Türkiye birçok konuda iyi işler yaptı. Ama şehirleşmede sınıfta kaldığımız doğrudur.
Hangi şehri bozmadık ki...
Bir mimari öyküsü olan; geçmişten bugüne kadar korunan kaç şehrimiz var.
Yapılar bozulunca kentin kimliği de maalesef bozuluyor.
Herkes gibi ben de eski anılarla avunuyorum.
Çocukluğumun, gençliğimin geçtiği yerlere gitme gibi bir merakım var.
Hem özlüyorum, hem anılarımı tazeliyorum, hem de vakit geçirdiğim, nefes aldığım yerlerin bugün ne durumda olduğunu merak ediyorum.
Sizi bilmem ama ben bu ziyaretlerden hayal kırıklığı yaşayarak evime dönüyorum.
Görmeye alıştığım mekanların çoğu artık yoklar...
Nedenleri çok farklı olabilir ama bir Avrupa şehrine gittiğinizde yıllar önce yemek yediğiniz, alışveriş yaptığınız o mekanları yerli yerinde bulursunuz.
Sevdiğim bazı şehirlerde her seferinde gittiğim bazı restoranlar var.
Girişlerinde küçük tabelalar asılıdır.
“1715’ten beri...”, “1820’den beri...” diye...
O mekanda 300 yıldır yemekler pişiriliyor ve 300 yıldır o kentte yaşayanlar, o kente gelenler oraya yemeğe gidiyor.
Ben öyle yerleri seviyorum.
Tabii bir kenti anlatan çok şey var.
Sadece restoranlar, mekanlar değil.
Bence daha önce sanat mekanları, önemli kurumların binaları, şehrin buluştuğu alanlar...
Ve tabii bir kenti canlı tutan, öne çıkartan, farklılık yaratan insanları...
Kent kimliği kolay oluşmuyor.

Barselona örneğini unutmayın

KENT konseyleri eğer iyi kullanılırsa şehirlerin gelişmesinde önemli roller üstlenebilir.
Tabii siyaset izin verirse, tabii siyaset dinlerse...
Bunu başarmış yerler var.
Barselona örneği bunlardan biridir.
Barselona 1992’de Üniversite Yaz Oyunları’na aday olduğu günlerde; kentin alt yapısı bugünkü kadar gelişmiş değildi.
Bir araya gelen belediye, merkezi hükümet ve konseyler kente bir vizyon çizdiler.
Turizmde, eğitimde, yazılımda, sanatta, sporda kenti motive ettiler. Sivil toplum örgütleri bu ideale ortak oldular.
Sonuç ne mi oldu?
Bugün Barselona birçok alanda öne çıkmış Avrupa’nın en renkli, en gustolu, en hareketli şehirlerinden biri oldu.
Sanatsa sanat, sporsa spor herkes izlemeye, seyretmeye, takip etmeye bu kente gelmeye başladı.
Gastronomide müthiş bir hikaye yazdı. Genç şefler harika menüler yaptılar.
İyi üniversiteleri sayesinde özellikle yazılım, grafik, dijital medya, sanat alanlarında öne çıkan bir adres haline geldi.
Turizmde 12 ay neredeyse dolu bir şehir yaratıldı.
Çok değil; 30, 40 yılda böyle bir öykü yazıldı.
Ama bunlar olurken; mevcutlar korundu, yeni yapılan her şey eskiye uygun oldu.
Zor değil; istenince olur.
Ama bunun için siyasetin kararlı, yanında da sivil inisiyatiflerin güçlü olması gerekir.

Kazanan İzmirliler olacak

İZMİR Kent Konseyi cumartesi günü seçime gidiyor. Şimdilik iki isim adaylığını açıkladı. Prof. Dr. Adnan Akyarlı ve Yardımcı Doç. Dr. Metin Erten...
Her ikisini de yakından tanıyorum.
Her ikisi de bugüne kadar aldıkları görevleri hakkını vererek yaptılar.
Kim kazanırsa kazansın İzmir’in asıl kazanan olduğunu söylemeliyim.

Karşıyaka stadını bekliyor

İZMİR’in kulüplerini iyi incelemek ve anlamak gerekir.
Göztepe, Karşıyaka, Altay, Buca, Altınordu, İzmirspor hepsi birer semt takımıdır aslında...
Peki geçmişlerine, kuruluş felsefelerine, bugüne kadar yaptıklarına baktığımızda bu kulüpleri sadece bir semt takımı olarak tanımlamak mümkün müdür?
Kesinlikle değildir.
Bir Göztepe, bir Karşıyaka, bir Altay sadece İzmir de değildir.
Göztepe Gürsel Aksel Stadyumu’nda pazar maçı seyrettim.
Geçen gün de yazdım.
Müthiş bir stat oldu.
Göztepeliler de stadın hakkını veriyorlar.
Harika bir taraftar harika bir maç atmosferi vardı.
Mustafa Denizli Alsancak Stadı da öyle...
Alsancak’ta da güzel anılarımız var, bunlar yeniden canlanacak.
Şimdi sıra Karşıyaka’da...
İzmirliler bu konuyu gündemde tutmalılar.
Karşıyaka Türkiye’nin en eski ve en önemli kulüplerinden biridir.
Ve sadece bir spor kulübü değildir.
Göztepe, Altay statlarıyla nasıl yeniden ayağa kalktı, yeniden bir yapılanmaya girdi ve eski günlerine kavuştuysa Karşıyaka için de stat olmazsa olmazdır.
Karşıyaka stadını bekliyor.

Sosyal detoks zamanı

BEN ayın bazı günleri bunu yapıyorum. Telefonumu elime almıyorum; bilgisayarımdan sosyal medya hesaplarına girmiyorum. O kadar iyi geliyor ki...
Arada da size tavsiye ediyorum.
Çünkü hayatın gerçekleri farklı sanal dünya farklı...
Sosyal medyayı eğlenceli bulmakla birlikte insanı gerçeklerden uzaklaştırdığı da net...
Bu ara yine detokstayım.
Sosyal detokstta...