İnsan hayatı bu kadar ucuz mu?

Hangisini yazsam, hangi çarpıklığı konu yapsam.
Türkiye’nin fabrika ayarlarına geri dönmesi lazım.
Hiç siyasetçilere kızmayalım, önce kendimize bakalım.
Bakın kaç gündür ilkokul öğrencisi Mert Yağız Köksal’ın talihsiz ölümünü konuşuyoruz.
Kantinden şırınga çikolata alıyor, yerken bir anda yere yığılıp kalıyor.
Mert’in şırınga şeklindeki çikolatanın ucundaki plastik koruyucunun boğazına kaçması sonucunda öldüğü belirlendi.
Dün müdahaleyi yapan doktorun ifadeleri yayınlandı.
Doktor; “Bana epilepsi krizi geçirdiği söylendi. Boğazında bir cismin takılı olduğu söylenmedi. O nedenle buna yönelik bir müdahalede bulunmadık” demiş.
Okul müdürü kantinde böyle bir çikolatanın satıldığından haberi olmadığı söylüyor.
Kantinci yalan söylüyor, bahaneler üretiyor.
Üretici firma bu işten nasıl kurtulacağını hesaplıyor.
Mert Yağız Köksal, 7 yaşındaydı; beyler bayanlar...
Küçücük bir çocuğa bile bakamadık, doğru düzgün koruyamadık.
Tıpkı serviste unutulan Alperen gibi...
Tıpkı serseri kurşunla ölen Umut gibi...
Alperen, Umut, Mert ve daha binlercesi...
İnsan hayatı bu kadar ucuz mu?

 
Gasterea’yı takip edin

PAZAR günü Slow Food ile ilgili yazmıştım. Slow Food Terra Madre ödülü Coşkun Güner’e verildi. Ben hak edilmiş ödüle çok sevindim. Gerçekten de adil, temiz, katma değer yaratan bu insanların ödüllendirilmesi gerektiğini düşünüyorum.
Yazımda kaynak vermeyi unutmuşum.
Gasterea, yerel ve uluslararası yemek kültürüne adanmış bir internet yayını...
Takip etmenizi öneririm.
Kurucusu ve Genel yayın Yönetmeni Arzu Sak Seyhun; bir gastronom; peynir tadımcısı, meraklı ve heyecanlı bir yemek hikayecisi...
Yemeğin insana ve farklı kültürlere dair anlamlarının peşinde olmayı seviyor.
Benim gibi...
Yemek birleştiren bir unsur; dostluğu pekiştiren, insanların birbirini anlamasını kolaylaştıran bir ritüel...
Gasterea, farklı disiplinlerden gelen, fakat ortak paydada yemek kültürüne dair düşünen, araştıran ve paylaşan yazar kadrosuyla gastronomik bir kürasyon alanı...
Yemeyi, içmeyi, insanı, mekanı, tasarımı ve fikri öne çıkartan sürdürülebilir, kolektif denemeleri bulabiliyorsunuz.
Topraktan tabağa, üreticiden şefe, fikirden tasarıma, kırsaldan kente uzanan fiziksel ve kültürel gıda zincirini gözlemleyen bir gıda hikayeciliğinin girişimi de diyebilirsiniz.
Düşünen, üreten, yaratan, keşfeden, gezen okuyucu için ise açık bir kaynak.
Gastronomiyi sevenler için takip edilmesi gereken bir site...

 
Üretici kral olmalı

ARZU Sak Seyhun diyor ki;
“Terra Madre’de karşılaştığınız üreticilerin birbirlerini tanımaları ve yalnız olmadıklarını hissedip güç almaları esas amaçlardan biri. Bir diğeri ise kendi emeklerinin gerçekten ne kadar değerli olduğunu başkalarının gözünden de görmeleri. Çünkü yalnız ve zor durumda kaldıklarında, emek vermeye canla başla devam edebilmeleri için onlara da güvenli bir psikolojik liman gerekiyor. Terra Madre ağı işte bunu sağlıyor. Büyük üreticinin kral olduğu bir sistemde küçük üreticinin, çiftçinin, tohum toplayıcının, balıkçının da kendini iyi, değerli hissettiği, önemsendiği ve sesinin duyulduğu bir uluslararası alan yaratıyor.”
İklim değişikliği olmayacakmış gibi hareket ettik.
Tarımı dünün ekonomik modeli olarak gördük.
Şimdi insanlar yarına bakarken geçmişin yanlışlarını daha iyi görüyor.
O yüzden slow food gibi akımlar daha çok ilgi tutuyor.
Bir trend oldukları için değil, insanların asıl beklentilerini karşıladıkları için...

 
Yerellik değer kazanacak

TÜRKİYE’de yeme içme sektörü büyüyor. Çok güzel restoranlar açılıyor, gençler bu sektöre daha çok ilgi duyuyor.
Yalnız bir konuya dikkat çekmek istiyorum.
Hala özgün menüleri olan restoranların sayısı az...
Ortalama lezzetlerle de sektör bir yere gidemez.
Türkiye’nin şef restoranlarının sayısını artırması gerekir.
Gastronomi turizmi bundan sonra daha fazla yükselecek.
Türkiye’nin bundan yararlanması gerektiğini düşünüyorum.
O yüzden gastronomiyle ilgili her projeyi, fikri destekliyorum.
Anadolu gibi çok kültürlü, çok farklı bir coğrafyanın dünya mutfağına katacağı çok şey var.
Yerel iyidir ve giderek daha da önem kazanacaktır.