Hayattayken değerini bilelim

İnsan da değer görmeyi, hatırlanmayı, unutulmamayı bekliyor.
Genellikle birçok değerimizi öldükten, aramızdan ayrıldıktan sonra anıyoruz, kıymetini biliyoruz.
Örneğin dün edebiyat ve yazın dünyası bir değerini kaybetti.
Şair Küçük İskender sessiz sedasız veda etti.
Son dönemde yetişen en iyi şairlerden biriydi.
Tanıdığım, tanımadığım birçok sanatçı gibi daha fazla ilgiyi, sevgiyi, saygıyı hak ediyordu.
Bu insanların daha iyi imkanlarla da hayatlarını sürdürmeleri gerekiyordu.
Türkiye’de son dönemde kitap satışlarında artış var.
Bu elbette sevindirici...
Ancak yükselen bu trende rağmen para kazanan yazarların sayısı çok azdır.
Aslında yazarların hem kitaplardan daha iyi gelirler elde etmesi, hem de sanat dünyasına verdikleri katkıların karşılık bulması gerekir.
Bunda hükümetler kadar yerel yönetimlerin ve özellikle sivil toplum örgütlerinin desteği lazım.
Unutmayalım bir toplum demokrasisi kadar sanatıyla da yükselir.
Sanatçılarımızı hayattayken kıymetini bilelim.

 
Kendisi büyüktü
Küçük İskender’in

LAKABI küçük, kendisi büyük bir şairdi.
Kafası farklı çalışırdı.
Uzun bir masanın ve koyu bir sohbetin tam ortasında “Susun...” der ve sazı eline alırdı.
Ve herkesin hayranlıkla dinlediği bir konuşma yapardı.
Ve finalinde bir şiir, birkaç satır...
Çoğu zaman kendi yazdıkları, bazen de beğendiği şairlerden...
Şiiri severim, iyi şiiri severim.
Birkaç satır bir kitap gibi gelir insana, yan yana gelmiş birkaç kelime hayaller kurdurur...
Zaten ustalık da oradadır.
Kelimeler herkesindir, maharet o kelimeleri yan yana getirebilmektir.
Küçük İskender dün aramızdan ayrıldı.
Onu sonsuzluğa uğurladık.
“Yaşayan en iyi şair sensin” diyordum ona; o da kanatlanıp uçtu gitti bu dünyadan...
Derman İskender Över, yani Küçük İskender...
Şiirler, denemeler, romanlar, günlükler yazdı.
Konuşmalar yaptı, filmlerde oynadı.
Tıbbı son sınıfta, sosyolojiyi son sınıfta bıraktı.
Kendini edebiyata, yazı dünyasına adadı.
İyi ki de öyle yaptı.
Bu dünyadan Küçük İskender geçti.
Lakabı küçük, kendisi büyük bir adam...

 
Şiirsiz olmaz

KÜÇÜK İskender ile ilgili yazı onun bir şiiri olmadan olmaz.
Şiirin adı, “Artık kalbim yok”
Şöyle yazmış.
***
Artık kalbim yok ağladığımda sana...
Düşündüğümde seni artık kalbim yok. Seni anlatırken birilerine, atmıyor kalbim... Atmıyor kalbim seni gördüğümde rüyalarımda, istediğin gibi yaptım; artık kalbim yok!
Küçük bir velede verdim onu, oyuncak niyetine fırlattım attım doyursun karnını diye bir sokak köpeğine... Suda sektirdim bir kiremit parçası gibi ve bekledim batmasını; bekledim batmasını yanan bir gemi nasıl ağlayarak denize dökülürse...
İstediğin gibi yaptım; artık kalbim yok! Artık kalbim yok baktığımda eski resimlere, özlediğimde seni, arta kalmış bir kalbim yok! Yok...
***
Ne güzel yazmış.

 
Enver Yücel’e önemli görev

BAHÇEŞEHİR Uğur Eğitim Kurumları Başkanı, BAU Mütevelli Heyeti Başkanı Enver Yücel, Birleşmiş Milletler Eğitim ve Araştırma Enstitüsü Uluslararası Eğitim Merkezi Türkiye Başkanı oldu. BM Genel Sekreter Yardımcısı Nikhil Seth, Birleşmiş Milletler Eğitim ve Araştırma Enstitüsü’ne (UNITAR) bağlı Yönetici ve Liderler için Uluslararası Eğitim Merkezi’nin ‘CIFAL’in açılışı için Türkiye’deydi. CIFAL merkezleri Türkiye’de ilk kez Bahçeşehir Üniversitesi işbirliğiyle açıldı.
CIFAL ülkelerde; çalıştaylar, seminerler, konferanslar, yan etkinlikler ve çevrimiçi kurslar yoluyla geniş bir yelpazede eğitim etkinliklerini yönetiyor.
Enver Yücel; “Dünyayı küçük bir köy haline getirdik. Teknolojiyi geliştirdik, bütün köprüleri attık ama gönül köprülerini atamadık. Bunların olmaması için temel kaynak eğitimdir. Empati kültürünü eğitimde çocuklarımıza verelim istiyoruz. Yoksulluk ve gelir adaletsizliği dünyanın en önemli sorunu. Biz bunu eğitimle giderelim istiyoruz” diyor.
Kendisine katılıyor ve yeni görevinde başarılar diliyorum.