Bu tavsiyeleri not edin

Demirel’den bir gazeteci olarak çok şey öğrendim. Siyasette nüktedanlığı, espriyi unutmayan biriydi. Hayata geniş bir pencereden bakar; söyledikleriyle şaşırtırdı.
Ve aynı zamanda düşündürürdü. Arşivimde sakladığım birkaç öğüdü var. Hürriyet yazarı Osman Müftüoğlu da zaman zaman Demirel’den bahseder, ondan duyduklarını aktarır. İşte o notlardan;
* Konuşmaya başlamadan önce şu dört şeyi mutlaka düşün; Söylediklerimin gereği var mı? Anlattıklarım iyilik ve şefkat içeriyor mu? Sözlerim birini incitebilir mi? Söz ettiklerim sessizliği bozacak kadar değerli mi?
* Huzurlu bir yaşam için dinleten değil dinleyen; yargılayan değil anlayan; eleştiren değil hoş gören, affeden; kavga eden değil bölüşen ol.
* Hakiki dost iyi günde davetle, kötü günde kendiliğinden yanınıza gelendir.
* Yıllarınızı nasıl geçirdiğiniz, o yılların içine ne kadar çok hatırlanabilir, güzel an ve anı sığdırdığınız, kaç yıl yaşadığınızdan çok daha önemlidir.
* Kaybettiklerinin kazancın da olabileceğini unutma.
* Mutluluk küçük şeyleri büyük fırsatlar gibi değerlendirebilme becerisidir.
* Sabır öfkeden, nezaket nefretten daha iyidir.
* Eğer basit ve anlaşılabilir ifade edemiyorsanız yeteri kadar anlamamışsınız demektir.
* Her tohum kendi toprağında yeşerir, tohum çiçeğini, çiçek de meyvesini göremez.
* Geçmiş pişmanlık, gelecek endişe demektir, huzur sadece anda ve bugündedir.
Ben arada bu notları elime alıp okuyorum.
Bana çok iyi geliyor.

Biraz da siyaset dışı konuşalım

SİYASET zor bir iş...
Gazeteci olarak hayatım siyasilerle geçti.
Ben siyasete hep uzak kalmaya çalıştım.
Çünkü gazetecilerin ilkeler üzerine yapılması gerektiğini düşünüyorum.
Demokrasiler de medyasız olmaz, güçlü medyalar ister.
Yıllardır eleştirdiğim bir şey var.
Siyasetin üslubunu, tonunu sert buluyorum.
Ve geçmişin ortamını özlediğimi yazıyorum.
Politikacılarla bir araya geldiğimizde sadece artık siyaset konuşuyoruz.
Oysa eskiden hayatı da konuşurduk. Hayatın renklerinden bahsederdik. Tuttuğumuz takımları, oturduğumuz semtleri bilirdik. Eşimizin, çocuklarımızın isimlerini de belirdik.
Şimdi dediğim gibi sadece siyaset konuşuluyor.
Tamam, konuşalım.
Ama biraz da hayatı konuşalım.

Her şey çocuklarımız için

ANNIE, Mozart Akademi tarafından Türk Eğitim Vakfı yararına 9 - 10 Kasım tarihlerinde Bornova Kültür Merkezi’nde sahneleniyor. İlk prömiyeri İstanbul Zorlu PSM’de yapılmıştı ve büyük ilgi görmüştü. 100 kişilik kadrosuyla dünyanın en önemli çocuk müzikallerinden ANNIE için İzmir’in birçok okulu ve sivil toplum örgütü seferber oldu.
İzmir Özel İstek Okulları, Özel İzmir SEV Okulları, İzmir Saint Joseph Koleji, Eraslan Koleji, Gelişim Koleji, Işıkkent Eğitim Kampüsü, Çamlaraltı Koleji, İTÜ Geliştirme Vakfı Okulları, Güzelbahçe Piri Reis Koleji, Fransız Kültür Merkezi, Manisa Bahçeşehir Koleji, 9 Eylül Rotary Kulübü bunlar arasında...
Gençlerimiz bu müzikale giderken hayatı boyunca hiç müzikal izlememiş arkadaşlarını da yanlarında götürecek. Koruncuk Vakfı kızları da bu etkinlikte misafir olacak.
Her şey çocuklarımız için...
Ve destek olan herkese şimdiden teşekkür ediyorum.

Herkes adına
teşekkür etmeye
şimdiden hazırım

DÜN Alsancak’ta yine uzun kuyruklar gördüm. Arkas Sanat Merkezi’nin önünde bu sefer okul öncesi öğrencileri vardı. Picasso sergisi gerçekten de büyük ilgi gördü. Günlük ortalama 2 bin 500’ün üzerinde ziyaretçi olduğunu öğrendim. Müthiş bir rakam... Elbette çok sevindim. Çünkü sanatın ilgi gördüğü bir şehirde yaşıyoruz. İyi sergiler, iyi konserler her zaman takip ediliyor. Sevindiğim nokta çocuklarımızın, gençlerimizin de ilgileri... Bu yaşta edinilmiş alışkanlıklar hayat boyu devam ediyor. Beş yaşında bir Picasso sergisi gezmiş, tiyatro izlemiş, konser seyretmiş bir çocuğun hayata bakışı da değişiyor. İşte o yüzden bu imkanlara sahip olmayan çocuklarımıza destek olan herkese teşekkür ediyorum. Ben köşemden bunun sözünü veriyorum. Bu destekleri mutlaka yayınlayacağım. Küçük ya da büyük destek olan herkesi, her kurumu kucaklamaya ve toplum adına onlara teşekkür etmeye hazırım.