Köpek ve insan

Bu yazıma okurlardan çok tepki geldi. Onların "hayvanlar" üzerine yazılanlara ne kadar çok ilgi gösterdiklerine bizzat şahit oldum. Bu arada da sık sık hayvanlar hakkında sevimli yazılar yazan Sevgili Bekir Coşkun’un da gazetecilikte nasıl bir çığır açmış olduğunu bizzat görmüş oldum.

* * *

Bana mektup yazanların çoğu, kediler hakkında yaptığım tahlillere katılıyordu. Bazıları ise kedilerin basit çıkarcılığı ve hırsızlığı konusunda söylediklerimden alınmıştı. Okurlardan biri; önüne konan mamayı izin verilmeden yemeyecek kadar centilmen bir kedisi olduğunu, kedilerin genellikle sahiplerinin karakter özelliklerini aldığını yazıyordu!

Bazıları ise köpekler hakkında fikirler ileri sürüp benden onlar hakkında da yazmamı istedi. Son 15 yılda 7 köpek bakmış bir ailenin ferdi olarak köpekler hakkında da bazı söyleyeceklerim olduğunu düşünüp bu yazıyı kaleme alıyorum.

* * *

Köpekler hakkında ilk söyleyeceğim şudur:

Ne zaman bir insan diğer bir insana kızıp "köpek!" diye bağırsa ben köpek denen canlıya haksızlık yapıldığına, daha da ötesi bağırılan kişi gerçekten aşağılık bir iş yapmışsa köpeğe hakaret edildiğine inanırım. Zira, hayatım boyunca bazı insanların sahip olduğu kalleşlik, arkadan vurma, pusuya yatma gibi kötü hasletlere sahip bir tek köpeğe dahi rast gelmedim.

Köpekler de kızarlar, saldırırlar, bağırır çağırırlar ama tepkilerini hep mertçe ve açık şekilde verirler. Köpek kavgacıdır ama gereksiz ve sadece zevk için saldıran manyak köpek türü çok azdır. Zaten onlar da gazetelerde boy bos gösterip hak ettikleri cezayı alırlar.

Normal bir köpek; sadece kendine açık bir saldırı olduğu veya ekmeği elinden alınacağını hissettiği zaman karşısındakine zarar verebilir.

Bu durumlarda nefisini korumaya kalkmayacak canlı türü ise bu dünyada yoktur.

* * *

Köpek bir sahibe bağlanır ve onun uğruna gereğinde canını verir. Sahibi ile onun mal ve mülkünü korumak köpeğin en önemli karakter özelliğidir.

İşte bazı insanlar köpeğin bu karakter özelliğini onun bir zaafı addederler, ona "yalaka" sıfatını layık görürler. Birileri başka birilerine yaranmak için kendilerini küçülttüklerinde, diğer birileri akılları sıra, ona "köpekleşme!" diyerek hakaret ederler.

Sorarım size; tanıdığınız hangi yalaka, yağ çektiği adama kendi canını ortaya koyacak kadar sahip çıkar? Onun uğruna kavgaya girer? Yine sorarım; çıkarı sadece bir dilim ekmek ve daha ötesi okşanacak bir baş olan kim diğerine bütün varlığıyla yağ çeker?

* * *

Bir köpek hangi tür yemeğe alıştırıldı ise acıktığında ona ulaşmak için can atar. Bu yemek, kepek ile suyun karışımı dahi olabilir. Ona güç verecek, küçükken alıştırıldığı her türlü yiyecek onun baş tacıdır.

Sahibinden bir diğer isteği ise sadece ve sadece sevgidir.

Adam boyu kangallar, sert dobermanlar, heyula Danish’ler başları okşandığında kelimenin tam anlamıyla kuzuya dönerler. Sizi yalayarak öperken dünyanın en mutlu yaratıklarıdırlar. Çocuklarımızın uzun yoldan geldiğinde köpeklerimizle kucaklaşması, birçok kez gözlerimi yaşartmıştır.

Şimdi sorarım size: Kaçınızın bu hasletlere sahip (insan) dostları var?

Not: Her ağustos ayında yaptığım gibi izne ayrılıyorum. 28 Ağustos Salı günü görüşmek üzere.