Sana borçluyuz...

Ne gerek var dediler...
Demir perde ülkeleri gibi dediler...
Burası Çin mi, Kuzey Kore mi dediler...
Modern dünyada böyle şeyler kaldı mı dediler...
Ama her 10 Kasım’da da milyonlarca insanın evinde, sokakta, işyerinde, metroda ayağa kalkmasının, 9’u 5 geçe hayatın durmasının önüne geçemediler.
Geçemezler de zaten.
İşte dün 10 Kasım’da koskoca bir ülke dünyada eşi benzeri olmayan bir şekilde gönül rızasıyla yine saygı duruşuna kalktı.
Otobanlarda trafik durdu, insanlar araçlarından indi, çalışanlar işyerlerinden dışarı çıktı, Atatürk’e minnet borcunu sundu.
Maslak tarafındaydım dün sabah, insanlar işyerlerinden akın akın dışarı çıktı saygı duruşunda bulunmak için.
Trafik durdu, herkes araçlarından indi...
Kimse kimseyi zorlamadı bunun için...
Herkes içinden geldiği için ayağa kalktı...
Bu ülkede Atatürk değerlerinden kopulduğunda başımıza nelerin geldiğini gördüğümüz için bu 10 Kasım’da her zamankinden daha çok Ata’sına minnet sundu Türk halkı...
İşte Koç grubunun yayınladığı o müthiş reklam da bu yüzden çok anlamlıydı.
“Bazı borçlar vardır ödeyemezsin” denilen reklamda saygı duruşuna kalkan insanlara yer verilmişti...
Gözleri dolan çocuklar, balıkçılar, evinde yaşlı amcalar, dağda çobanlar, teyzeler, fabrikada işçiler, askerler, trende işe gidenler...
Siren
eşliğinde saygı duruşunda
bulunmaları gösteriliyordu reklamda...
Saygı duruşunu unutturmaya çalışanlara inat bunun önemini çiziyorlardı...
“Sana borçluyuz” mesajıyla...
Koç Grubu’nun her 10 Kasım’da tüylerimizi diken diken eden reklam geleneğini sürdürmesini alkışlıyorum.
Son 10 yıldır her sene çok etkileyici ve unutulmaz reklamlar hazırladılar Atatürk için...
Atatürk’ü unutmayan diğer bütün şirketleri de kutluyorum. Bu geleneği inatla sürdüreceğiz.
Çünkü her zaman önünde saygıyla eğileceğiz...

Bütün çiçekler Atatürk’e

9 Kasım akşamı eve giderken 5 yaşındaki kızım aradı, “Baba eve gelirken kasımpatı, gül, papatya ve nergis alır mısın? Okula götüreceğim. Atatürk’ün en sevdiği çiçek kasımpatıymış” dedi...
Söylediği çiçeklerden bir buket hazırlattım.
Çiçekçi, “Çocuğa mı alıyorsun abi” dedi.
Meğer bütün çocuklar
10 Kasım için çiçek almaya gelmiş gün boyu.
“Hiç bu kadar olmazdı” dedi çiçekçi, tezgahtaki çiçeklerin neredeyse bittiğini söyleyerek.
Çok sevindim...
Bütün çiçeklerin Atatürk’e gitmesine...
Çocukların Ata’sına sahip çıkmasına...
10 Kasım’da her zamankinden daha güçlü anılmasına...

Korku kazandı

Bu yılın başında dünyanın en güçlü 50 kadını listesinde yer alan, Women for Women Vakfı’nın kurucusu Zainab Salbi’yle bir röportaj yapmıştım.
Babası Saddam’ın özel pilotu olan, çocukluğunda Saddam’a amca diyen Salbi, Hillary Clinton’un başkanlığı için çalıştı.
O röportajda Donald Trump’ı sormuştum ona.
“Donald Trump’la röportaj yapmak istiyorum. Müslüman olduğum, kadın olduğum ve göçmen olduğum için Donald Trump’ın nefret edeceği bir insan tipolojisindeyim” dedikten sonra şunları söylemişti:
“Liderler insanların korkularına oynuyor. Ve insanlar bunu benimsiyor.
Amerika için de bu böyle, Avrupalı için de...
Müslümanlardan endişe ediyorlar.
Meksikalı insanlar için de ‘Kültürümüzü değiştiriyorlar, işimizi elimizden alıyorlar’ diyor Amerikalılar.
Fakat şunu görmemiz gerekiyor; korkularımızın üzerine gitmezsek daha büyük tehlikelerle karşı karşıya kalırız...”
Amerikalılar korkularının üzerine gidemedi...
Trump başkan
seçildi, Zainab Salbi’nin dediği gibi korku kazandı...

Kovuldun!

Donald Trump dendiğinde benim ilk aklıma gelen; 2004 yılında başlayan ve yaklaşık 10 sezon devam eden “Apprentice” adlı televizyon şovu...
Bizde de “Çırak” adıyla yayınlanan ve Tuncay Özilhan’ın sunduğu şov programında Trump yarışmacılar arasından 250 bin dolar maaşla işe alacağı birini seçiyordu.
Yarışmacılara her hafta çeşitli görevler verip başaramayanı da “Kovuldun!” diyerek New York’taki Trump binasından gönderiyordu.
Trump’ın bu şovdaki “You’re fired” (Kovuldun) sözü yıllarca kült bir slogan olarak dillere düştü.
Şimdi o Trump dünyayı yönetecek, biz de kime ne zaman “You’re fired” diyecek diye bekleyeceğiz...

Tombili’nin keyfini bile çok gördüler

Tamam çok güzel değildi, tamam estetikten uzaktı ama bir kedi heykelinin sokakları süslemesini alkışlamıştık.
Kadıköy’de fotoğrafıyla şöhret olan Tombili adlı kedinin aynı ehl-i keyf pozu heykele dönüştürülmüştü.
Geçtiğimiz gün de çalındı...
Bizim heykelle bu bitmeyen sınavımız ne olacak çok merak ediyorum.
Kedinin heykelinden ne istediniz birader?
Tombili’nin keyfine bile tahammül edemeyenler için şu hayat ne keyifsiz bir yerdir kim bilir...