Haydar’la yollarda

Neden? Arabada koltuğun altında bulundurmak için...
Beyzbol sopası satışlarıyla ilgili gerçek bir veri bulamadım ama “haydar” denilen sopanın pek çok arabada bulunduğu aşikar...
Burak Yılmaz’a saldıran özel halk otobüsü şoföründe gördük işte en son.
Koltuğun kenarından şak diye çıkarınca “haydarı”, Burak neye uğradığını şaşırdı.
Yollarda herkes herkese gıcık, herkes gergin olduğu için, herkes patlamaya bir kıvılcım aradığından “tedbirli” geziyor.
Ne olur ne olmaz...
Bu artık bir modayı da beraberinde getirdi.
Son dönemde pek çok arabanın üzerinde “Arabama Dokunma” çıkartmaları görüyorum.
Bu yazının yanında yere çökmüş biri ve onu beyzbol sopasıyla döven başka biri çizgi adam olarak resmedilmiş.
“Arabama dokunursan beyzbol sopasıyla döverim seni” diye herkese ilan ediyorlar...
Şimdi bu çıkartmaları arabalara yapıştırmak moda...
Yetmez...
“Silahla beyni dağıtılan adam” da resmedilmeli “Arabama Dokunma” yazısının altına.
Şiddetin bu kadar meşrulaştığı, haydarın, beyzbol sopasının, bıçağın, silahın bu kadar kolay çekildiği bir toplumda şiddetin azalmasını beklemek hayal.
Dur ben de gidip bir beyzbol sopası alayım en iyisi...
Kim kime ekleştirirse artık...

Kaçacak yer yok!

Bu ülke çekilmez oldu, her gün bir olay, çekip gitmek lazım buralardan diye düşünenlere kötü bir haberim var:
Dünyanın hiçbir yerinde huzur yok artık.
Daha geçen gün arkadaşlarla konuşuyorduk, yeni yıl öncesi iki gün Berlin’e kaçalım, Noel pazarında gezeriz falan, ne kadar renklidir diye...
Rus Büyükelçisi’ne suikast haberini izlerken kanallarda altyazı geçti; Berlin’de Noel Pazarı’na TIR girdi diye...
12 kişi öldü, 10’larca yaralı var.
Fransa Nice’te bu yaz benzer bir saldırı oldu.
Paris, Brüksel, Orlando dünyanın neresine giderseniz gidin terör saldırıları var artık.
Dolmabahçe’de de bulabilir hepimizi, Londra’da da, New York’ta da...
O yüzden hiç başka yerlere giderek kaçacağınızı sanmayın.
Dünyada kimsenin kaçacak bir yeri kalmadı çünkü...
Tek çare bu terör belasıyla insanlığın her yerde ve her zaman topyekun mücadele etmesi...

Tebrikler Türkiye

Büyük proje... Büyük iş... Olağanüstü büyük bir olay.
Dün açılışı yapılan Avrasya Tüneli’nden söz ediyorum.
Bütün olumsuzluklara rağmen, böyle sıkıntılı bir dönemde Türkiye’nin bu büyük yatırımları hayata geçirmesi o kadar önemli ki...
Hayatımızı kolaylaştıracak olması bir yana, yarattığı moral motivasyon için Avrasya Tüneli’ni böyle bir dönemde hayata geçiren herkesi tebrik ediyorum.
Çok önemli bir iş...
Hepimizin göğsünü kabartan, gurur veren bir proje.
Bir de anket yapmak yerine en baştan ismi Avrasya Tüneli olarak açıklansaydı tam olacaktı...
Atatürk ve Abdülhamid Han yarıştırılıp, son anda “anketten vazgeçtik” demek, herkesin kafasına “Atatürk kazanınca vazgeçtiler” fikrinin yerleşmesine neden oldu...
Oysa oylama ilk başladığı gün yazmıştım, “Adı üzerinde bu tünelin, Avrasya... Ne diye anket yapıyorsunuz?” diye...
Neyse, gereksiz bir anketle gereksiz bir tartışma çıkmış olsa da sonunda böyle sıkıntılı bir dönemde çok ihtiyacımız olan gurur verici bir projeye kavuştuk...
Bir kez daha tebrikler Türkiye...

Fatih Terim Stadı, Şenol Güneş Stadı...

Biz yaşarken insanları onurlandırmayı, övmeyi becerebilen bir millet değiliz...
Genelde ölünün arkasından methiyeler düzeriz.
Yaşarken onurlandırmayız.
Futbol camiasında tersi örnekler görüyoruz ama son yıllarda.
2014 yılında açılan Başakşehir’in stadına Fatih Terim Stadı adı verildi.
Önceki gün açılışı yapılan Trabzonspor’un yeni stadına da Şenol Güneş’in adı verildi...
Beğenin beğenmeyin, ikisi de Türk futbolunun yaşayan en büyük 3 hocasından ikisidir...
Hem futbolcu hem de teknik direktör olarak büyük başarılara imza atmışlardır.
Bu statlara adlarının verilmesini de fazlasıyla hak etmişlerdir.
Bu iki hocanın böyle taltif edilmesini alkışlıyorum.
Şimdi sıra İzmir’e yapılacak bir stada, yaşayan 3. büyük hocanın, Mustafa Denizli’nin adını vermeye geldi.