Yazık çok yazık

Koca ilk 45 dakikada Olympique Lyon hiçbir olumlu hareket yapamadı. İlginçtir, biz de hiçbir şey yapamadık. Enerjimiz ve iyi niyetimizle topa sahip olduk ama, kazandığımız topları doğru kullanamadık. Paslar hep yanlış yere gitti. Bir takım, topu geriden oyuna sokamazsa ve bu kadar çok pas hatası yaparsa, doğal olarak kendi sonunu hazırlar.

Herkes gördü, Daum görmedi

İkinci yarıda Lyon topu yere indirip kendi oyununu oynamaya başlayınca, Fenerbahçe kayboldu. Tuncay müthiş bir enerjiyle çalışıyor, fakat şuursuz. Daum’un ikinci yarının başında Deniz’i çıkarması doğruydu. Çünkü Deniz, ilk 45 dakikada nerede oynadığının farkında bile değildi. ‘İleri mi gitsem, geride mi kalsam?’ diye bocalayıp duruyordu. Deniz’i çıkarmakla doğru karar veren Daum, bu sefer başka bir hata yapıp, tipik bir orta saha oyuncusu olan Mehmet Yozgatlı’yı sağ açıkta oynattı. İyi orta yapar dediğimiz Ümit, oyunda yoktu. Alex zaten kaçak güreşiyor. Serkan deseniz, o da sağ beke kilitlenmiş. Dolayısıyla orta saha bir tek Aurelio’ya kalıyor. O da yanında adam bulamadığı için, mecburen geriye oynuyor. Servet ve Luciano’nun şişirdiği toplar da sürekli rakibe gidince, Lyon oyunu istediği gibi kontrol etti. Bu anlayışla bir yere varılmayacağını herkes gördü ama, bir tek Daum görmedi. Israrla ileride üç forvetle oynadı.

Fenerbahçe, attığı golün dışında bir tek Alex’le pozisyon buldu. Onda da kaleci topu son anda kornere çıkardı. Yürüye yürüye gol pozisyona girer, denilen Fenerbahçe’nin koca 90 dakikada başka pozisyonu yoktu.

Oyun sistemi yanlıştı

Açıkçası, ben böyle bir Fenerbahçe beklemiyordum. Seyirci mükemmel bir şekilde görevini yaptı, ama oyun sistemi yanlıştı. Böyle bir rakip karşısında üç forvetle oynayamazsın. Rakip, orta sahada en az dört kişi, sen ise bir kişi. Böyle bir anlayışla puan almak, kazanmak mümkün olabilir mi? Tabii ki olmaz. Lyon ikinci yarıda öyle rahat oynadı ki, pozisyon üstüne pozisyon buldu. Golleri de antrenman maçı havasında attılar. Yazık, çok yazık. Fenerbahçe bu durumlara düşmemeliydi.