YUNANİSTAN dün akşamki görüntüsüyle bizi zorlayacak takım değildi. Ancak Milli Takımımız ya hazır değildi, ya da bir tedirginlik içindeydi.
Futbolcuların birbirleriyle bağlantıları yoktu. Aslında yetenekli, çabuk, süratli oyuncularımız var. Normalde bunlar birşeyler yapardı. Ama gelin görün ki, dün gece ne doğru dürüst topu kullanabildiler, ne de pozisyonları değerlendirebildiler. Devamlı kendilerini yere attılar.
Nihat, Emre ne yaptılar sahada? Bir varlık gösteremediler. Onların daha etkili olması beklenirdi. Birebirde kolay adam geçen Gökdeniz sahada yoktu. O müthiş çabukluğunu gösteremedi. Sahadan mı korktu, oynadığı oyundan, sistemden mi keyif almadı, anlamak mümkün değil.
Geride Servet boğuştu. Serkan her topa bastı. Daum inşallah onu F.Bahçe’de de görür. Ümit sağ bekte donuktu. Asıl önemlisi, oyunda bir planımız yoktu. Yine de bazı insanlar yapacakları şeyi biliyordu. Deniz sol bek oynuyor, ileri kaçıyordu, ama ileri attığımız topu kullanamadık ki. Kullanamayınca da takımın özellikleri ortaya çıkmıyor.
Üç forvetle oynuyoruz. Neyiz biz? Fatih, Gökdeniz, Nihat ileri konulmuş ama birbirleriyle alakaları yok. Herkes ‘Ben en büyüğüm’ havasında. Top az ileriye gitti mi, el hareketleri, sitemler. Takımımızda birlik yok. Yardımlaşma yok. Uyum yok. Herkes kendine göre mücadele ediyor, ama o da kendileri için. Egoları için oynadılar.
Kaybetmemek de güzel
Yunanistan karşısında ne uzun top, ne de kısa pas yapabildik. Böyle bir oyunla, böyle bir anlayışla böyle bir bütünlüğün olmadığı takımla yine de çok sayıda pozisyona girdik. Gökdeniz’in Deniz’in kaçırdığı gol pozisyonları var. Tabii rakip de pozisyona girdi. Yunanlılar yan toplardan, hava toplarından etkili oldu.
Kötü bir takım da çıkartmadık sahaya, ama Tuncay Şanlı oyuna alınabilirdi.Süratli bir futbolcu. Fatih hep kaleye arkası dönük oynuyor, halbuki Tuncay topu önüne alıp giden oyuncu. Bize böyle oyuncu lazımdı. Son dakikada Hamit’i oyuna aldık. Uzatmanın son 1.5 dakikasında Nihat’ın yerine Serhat’ı sahaya sürdük. Bu nasıl anlayış bunu da anlamak mümkün değil. Şunun altını bir kez daha çizmek gerek; takımda bir çekingenlik ve kendine güvensizlik var. Bu takıma özgüveni kazandırmak lazım.
Yunanistan yenilmeyecek bir takım değildi, hazır da değildi. Ama en hazır olmayan takım biz gözüküyoruz. Milli Takımın bu maçı kazanması lazımdı. Hele böyle bir Yunanistan’ı bulmuşken, ama kaybetmemesi de güzel. Yoksa yenilgi, oyunumuzu, oyuncumuzu, antrenörümüzü ve federasyonumuzu bozardı.