Stres yok

Appiah ile Aurelio’nun ikili mücadeleleri kazanması, tabii ki en önemlisi F.Bahçe’nin topu iyi kullanması, galibiyetin anahtarıydı. Sivasspor’u da hafife almayın, dişli, mücadeleci bir oyun sergiledi. 2-0 yenik duruma düştüğünde bile yenilgiyi kabul etmeyip oyundan kopmadı, mücadele etti.

Alex iki gol attı. Biri penaltıda mükemmel bir atışla, diğeri çok güzel bir vuruşla geldi. Aslında Alex’in ikinci golündeki gibi şutları çokca atması lazım. Ama o nedense böyle pozisyonlarda gol vuruşu yapmak yerine, arkadaşlarına pas vermeyi tercih ediyor. Arkadaşlarını gol pozisyonuna sokmak için uğraşan bir oyuncu. Attığı golden çok yaptığı asisten keyif alıyor.

Keyif alıyorlar

Son bir kaç maçtır F.Bahçe değişti. Kenardan oyuncu sokuyor; Kemal giriyor, Semih giriyor, iyiler de. Ayrıca F.Bahçe böyle topa hakim olup koşunca, farkı da hemen ortaya çıkıyor. Bundan önce koşmuyordu. Böyle koşarak, topa sahip olarak oynayınca futbolcular da keyif alıyorlar. Bu oyunun güzelliği, onları da teşvik ediyor. Böyle olunca topu daha çok kullanmak isteyen, daha çabuk hareket eden, "Top bana gelsin de oynayayım" diyen bir takım ortaya çıkıyor, F.Bahçe’nin gücünü gösteriyor.

F.Bahçe oyunu istediği zaman hızlandırdı, istediği zaman yavaşlattı. Çabuk oynayıp, çabuk top kullanınca F.Bahçeli futbolcular doğal olarak fazla yorulmadı da. Pas verecek çok adam buldular. Ancak tabii hücumda bir tek Nobre’nin olması tatminkar değil. Tuncay gidiyor, Appiah gidiyor, Alex gidiyor, ama onlar bunu yapınca zorlanıyorlar. Çünkü hem orta sahada mücadele et, hem ileri çık bu yüklerini artırıyor. İleriye bir santrfor daha ister, ama antrenör bunun farkında değil.

İstediğini alıyor

Penaltı pozisyonuna gelince... Hayrettin elini açtı, açmasa penaltı değildi. Eliyle topun yönüne engel oldu. Zaten itiraz ettiler, ama yan hakem de "Elini açtın" dedi. Centilmence geçen bir maçtı. Sivasspor da tekmeyle, sertlikle rakibi sindirmeye çalışan bir oyun düzeninde değil. F.Bahçe de rahat bir oyunla üstünlüğünü rakibine kabul ettirdi. Ancak bence bunlardan daha enteresan olan F.Bahçe, böyle sonlar yaklaşıp, kritik maçlar oynarken ve arkasında G.Saray gibi bir rakip varken stresli olması gerekinken rahat oynuyor. Bu da F.Bahçe için çok önemli bir nokta.

Şimdi tüm sergilediği performansa rağmen F.Bahçe’nin girdiği gol pozisyonu sayısına bakıyorsun öyle anormal derecede yüksek değil. Ama artık işin de sonuna geliniyor, iyi kötü değilmeden kazanmaya bakılıyor ve F.Bahçe istediğini alıp hedefine ilerliyor.