Farklı olabilirdi

Çok iyi oynamsanız da her zaman kazanamazsınız. Eğer F.Bahçe'nin elindeki oyuncular yetenekli ve onlar da, o yeteneklerini kullanmış olsalardı, herşey çok daha farklı olabilirdi.

Şimdi bakalım... F.Bahçe deplasmanda oynuyor ve kendine eşit bir takıma karşı mücadele ediyor. Güzel bir frikik golü ve 12. dakikada öndesin. Yani, bu tip maçlarda en arzu edilen durum ortaya çıkmış. Savunmaya çekilmiş F.Bahçe bundan sonra ileri atacağı arapaslarıyla, süratli oyuncularıyla kontratakta mükemmel gol pozisyonları yakalayabilirdi. Ama elinde süratli oyuncuları yok. Bir tek hızlı koşan Tuncay var, o da sol tarafta. Tuncay gibi diğer kanatta oynayan Serhat da etkisiz. İkisi de bir şey üretemiyor, beceri gösteremiyor. Ne driplingle, ne de çalımla adam geçebiliyorlar. Zaten o paslar da onlara atılmıyor. Bu da ayrı bir konu.

2. sınıf anlayış

Biraz Yusuf ilk ve ikinci yarının 15-20 dakikalık bölümlerinde etkiliydi, ama yoruldu. Oysa F.Bahçe böyle bir maçta zoru başarmış golü atmış. Ya F.Bahçe ne yaptı? Gelen topu ileriye vurdu. Her dönen topu da Trabzonspor aldı ve oyunun hakimi gözüktü. F.Bahçe gelen topu dan-dun vurarak 1. sınıf değil, 2. sınıf futbolcu anlayışıyla oynadı. Çünkü topu kullanmak istemiyor, zaten böyle yetenekleri de yok. Yoksa, rakip 10 kişi kalmış, çok kolay bir galibiyet alabilirdi.

F.Bahçe'nin defansının gedik vermemesi olumluydu. Hava toplarını aldılar. Mehmet Yılmaz ile girilen ikili mücadelelerde Luciano ile Ümit Özat galip çıktılar. Selçuk önceki maça göre defansif yönde olsa da daha iyi oynadı. Zaten oyunun gidişatı futbolcuları defansif oynamaya itti. Ama F.Bahçe sahip olduğu topun kıymetini bilmeli, ona hakim olmalı.

Psikolojik şartlar

Trabzon fizik olarak güçlü, iyi mücadele ediyor. Her zaman iyi mücadele eder, ama malesef F.Bahçe gibi onların da yetenekli oyuncuları yok. Trabzonspor da bir şey üretemedi. Yalnız koşmakla olmuyor, beceri ve kalite de gerekiyor.

Oyunun sonunda Recep'in kaleyi kapatmasıyla üstüne çarpan bir top var. Belki de F.Bahçe'nin bütün şansını kurataracak pozisyon buydu. Maçın berabere bitmesine engel olmakla kalmadı, geleceğe de ışık tuttu.

Tabii bütün bunları konuşurken, ligin kendi sahasında oynadığı ilk maçında 3-0 yenilmiş bir takım, ardından Trabzon gibi bir deplasmana çıkıyorsa bu işin psikolojik yönünü de düşünmek gerek. Trabzonspor sahasına çıkmak kolay değildir. Çünkü ligin en zor deplasmanlarından biri, futbolcuların en rahatsız olduğu yerdir. Saha mükemmeldir ama seyirci yönünden büyük baskıdır. Ne farkeder, deplasman deplasmandır denebilir ama bunu dışarıdan söylemek kolay. Gerçeği oynayan bilir. Şimdi bu galibiyet F.Bahçe için büyük motivasyon oldu. En azından futbolcuların kendine güveni geldi. İnşallah bu moralle devam ederler.