Beceremiyoruz

BİZ bu işi beceremiyoruz. Hakan Şükür'ü oynatmıyoruz. "Oyun sistemimizi değiştirdik. Artık daha hızlı ve yerden oynayacağız. Havadan oynamayacağız" diyoruz.Tamam, olabilir, demek ki topu yere indireceğiz, yerden oynayacağız.Ama sahaya bir bakıyorsunuz, bütün oyuncular topu havaya kaldırıyor. Bu nasıl bir anlayıştır, bu nasıl bir futboldur?Yunanistan Milli Takımı, fevkalade sabırlı oynayan, topu kenarlara taşıyan ve hava toplarına son derece hakim bir takım. Biz bu takıma karşı ne yapıyoruz? Hiç bir şey. Şişiriyoruz topu havaya. Biz şişiriyoruz onlar topluyor. Böyle bir anlayışla nasıl maç kazanacağız?Oyunun başlarında 10 dakikalık bir yüklenmemiz var rakibin üzerinde. Enerjimiz yerindeyken elbette. Sonra.. Sonrası yok. Çünkü bu 10 dakikanın dışında futbol oynamıyoruz. Defansımız topu kesiyor ama oyuna sokamıyor. Asıl sorun zaten burada başlıyor. Defanstan sağlıklı top gelmeyince şişirmeler başlıyor. Çocuk bile biliyorSorunumuz sadece bu da değil. Dizilişimiz de hatalı. Gökdeniz serbest oynaması gereken bir oyuncu ama solda görevlendirilmiş. Tuncay aynı şekilde -Fener'de ezberletildiği yere- sol kanata alınıyor. Peki Necati niye yoktu ilk onbirde. Necati gibi bir oyuncu oynamaz mı?Diyelim ki oynamaz. Peki Tuncay gibi hızlı, hava toplarına yükselebilen bir oyuncu dururken, oyun kuran, top kullanan Yıldıray o fiziği ile ikinci santrfor olarak oynatılır mı? Oynatılıyor işte.Yunanistan'ın silahları belli. Sabırlı oynuyorlar, hava toplarını çok iyi kullanıyorlar ve kesiyorlar. Bunu 5 yaşındaki çocuk bile biliyor. Tüm Avrupa ezberledi onları. Çünkü böyle oynayarak Avrupa Şampiyonu oldular. Biz mi? Biz bırakın oynamayı maça hazırlanmayı bile bilmiyoruz. 3 günlük kampla, "Hah hah, hih hih" maça çıkıyoruz. Şimdi Ukrayna'nın 8 puan gerisine düştük. Yunanistan 2 puan önde. Zaten ikincilik için oynuyorduk. Maalesef onu da beceremedik.