YAŞAMI KANDIRAMAZSIN

Hayatımda bu noktaya gelene kadar gece gündüz kendi üstümde çalıştım. Hala da çalışmaya devam ediyorum. Hep söylediğim gibi evren bile her an büyür gelişirken, bizlerin durmamız, yok olmaya gidişimizi gösterir. Çünkü ancak evrenle uyum içinde olduğumuz zaman akışta oluruz. Akışta olduğumuz zaman herşey kolaylıkla bizim düşüncelerimizin ötesinde gelişir. Son dönemde herşeyin birbirine ne kadar bağlı olduğunu hergün daha çok fark ediyorum. Hayatta hiç birşey boşuna değil. Tanıştığımız her insanın, o anın ötesinde, o zamandan tam 10 yıl sonrası için bize büyük armağanları olabilir. İletişime girdiğimiz, bir kelime bile öğrendiğimiz her bir kişi ile geçirdiğimiz kısacık süreler bile paha biçilemez. Dost, aile veya hayatınız boyunca sizin yanınızda olacak, size destek olacak insanların, sizi üzmesi, kırması, kıskanması ve hatta kötülük yapması bile gerçekte çok değerli. Eğer görmeyi kabul eder ve o deneyimin içinden sevgi ile geçerseniz, sizlere hayallerinizin ötesinde armağanlar getirebilir. Yaşam o insanlara kendi ürettikleri enerjiyi kat ve kat geri döndürüyor. O yüzden yaşama güvenmek ve yaşamın mucizelerine inanmak çok önemli.

Tabii ki burada çok önemli bir nokta var. Herkes çok iyi bir insan olduğunu düşünüyor. Neden benim başıma bunlar geliyor diye soruyor. İnsanın kendisine dürüst olması ve içinin rahat etmesi, vicdani olarak iyi hissetmediği bir şeyi yapması herzaman o kişiye zarar ile dönecektir.

Geçen gün dostlarım ile yanyana geldim. Arkadaşım bana bir hasteneye gittiğini, orda beklerken karşısında ki adamın konuşmasına, adamın yüksek tonda konuşması nedeni ile mecburen kulak misafiri olduğunu söyledi. Adam hastanede telefonla konuşurken, karşısında ki kişiye ‘Geldiğini söylemeyin, hep beklettiğimiz gibi bekletin, böylelikle daha fazla para kazanıyoruz, ....... ödemeleri varsa ne yaparlarsa yapsınlar gelmedi dersiniz, daha çok para kazanalım’ demiş. Ve kahkaha atmış. Bu sırada adamın yanına ablası gelmiş ve ağlayarak doktorun babalarının rahatsızlığının çok ilerlediğini, yapılabilecek çok birşey olmadını söylediğini anlatmış. Ve adam birden ‘neden bunlar bizim başımıza geliyor, bunu beklemiyordum’ demiş. Dostum bana dönüp, ‘ Can gerçekten hiç birşey boşuna değil, bugün iyi ki oraya gittim. Seyrettiğim bu sahne bana çok şey öğretti’ dedi.

Bu hikayeden çıkarılacak çok ders var. İnsanlar bazen iyilik ve sevginin çizgisinden çıkarak, kimse görmeden yapacağımı yapayım diye düşünüyorlar. Lakin unuttukları bir nokta var, onların görünmeyecekleri küçücük molekül kadar bile bir yer yok. Çünkü hepimiz tam olarak yaşamın içindeyiz. Ve biz onun içinde olduğumuza göre bizden nasıl habersiz olabilir ki? Hepinize dost olarak diyorum ki, yapacağınız herşeyde kendi içinize sorun, bu iyiliğin yolun da olan bir adım mı? Bu sevginin çizgisinde olan bir ilerleyiş mi? Eğer bu kavramlardan uzaksanız, şöyle bir soru sorabilirsiniz: Mevlana benim yerimde olsa ne yapardı? Hacı Bektaşı Veli benim yerimde olsa ne yapardı? Bana diyebilirsiniz, ‘ Can yaşam acımasız,ticaret hayatı sert, ulaşmak istediğimiz hedeflerimiz var, rakiplerimizi geçmek için acımasız olmalıyız? ‘ Bu gibi düşüncelere cevap vermek istiyorum.

1. Yaşam acımasız

Yaşam acımasız değil aslında. Yaşamı acımasız yapan insanlardır. Siz acımasız olmaktan vazgeçin ki, sizin gelecek nesilleriniz de acımasızlığı yaşamasın.

2. Ticaret hayatı sert

Ticaret hayatı dediğimiz şey, herkesin kendi yetenekleri ve insanlığa sunabileceği hizmet ile hayatın içinde ilerlemesidir. Çalışkan, yenilikçi, girişimci, iletişimi güçlü ve empatik insanlar mucizevi yükselişler yaşayabiliyor.

3. Ulaşmak istediğim hedefler var.

Sen sevgi ve iyilikle hedeflerinde ilerlediğin, kararlı ve pozitif olduğun, sabrettiğin ve evrene istediğin her ne olursa olsun onun için yargı oluşturmadan süre tanıdığın zaman elbette o senin olacaktır. Tabii ki gerçekten kalben istediğin oysa. Bazen bazı şeyleri kalbimiz mi yoksa egomuz mu istiyor bakmak lazım.

4. Rakiplerimizi geçmek için acımasız olmalıyız.

Rakipleriniz diye birşey gerçekte yok. Dünya da 7 milyar insan var. Bomboş duran topraklar ve tüketemediğimiz kadar besinle dolu. Diyeceksiniz ki; “Evsiz ve aç bir sürü insan var, bu nasıl oluyor?” Bu ayrıca içgörü yapmamız gereken oldukça derin bir konu. Sonuç olarak herkese yetecek kadar iş, herkese yetecek kadar müşteri ve herkese yetecek kadar kaynak var Dünya’da. Sen zaten gerçekten istediğin hedefe ulaşmak için hazırsan, orası senindir. Eğer hazır değilsen o zaman bir kendine dönüp bakman lazım. Uğraşıyorsun ve uğraşıyorsun ama olmuyorsa, o zaman belki de o hedef senin için doğru değildir. Kalbin değil, egon istiyordur. Orada uğraşırken bile başkalarına hizmet sunmuş ve karşındaki insanın hedefine ulaşmasına hizmet etmişsin demektir. Bırak başka birisi o hedefe ulaşsın. Sen de egonu bir kenara bırakarak, Dünya’ya insanlığa ve kendine hizmet edebileceğin başka güzel bir yola gir.

Özetle iyilik, sevgi ve akışın merkezinde olmalıyız. Haksızlık yaparak çok para kazanabilirsin. Kazandığın içinde mutlu olursun. Lakin haksızlık yaptıklarının yaşadığı duyguyu, senin tekamülün için anlaman adına, yaşam sana da yaşatacaktır.

Bazen düşünüyorum, “Herkes gerçekten sevgiyi hissedebiliyor mu? Yoksa birçok kişi sadece zihninde mi yaşıyor?” diye.

Aslında bunu düşünmemin nedeni, yıllar önce bir gün ilk kez gerçekten sevgiyi göğsümün ortasında, kalbimde hissettiğim zaman, o zamana kadar gerçekte hiç sevgiyi bilmediğimi anlamış olmam. Çok derin bir konu bu, devamı yarın...

Sevginin Kaynağına sesleniyorum; Lütfen bu yazıyı okuyan ve izin verip niyet eden herkesin kalbine ak...

Sizi seven bir Can...