Gerçekten sevgi nedir biliyor muyuz?

Hepimiz hayatımızın içinde devamlı sevgiden bahsediyor ve başkalarını sevdiğimizi anlatıyoruz.

Anneler ve babalar çocuklarını ne kadar sevdiklerini uzun uzun anlatıyorlar.

Sevgililer ve evli çiftler birbirlerini ne kadar sevdiklerini tüm dünyaya haykırıyorlar.

İnsanlar arkadaşları, dostları, akrabaları veya hayran oldukları insanlar için hissettikleri sevgiyi her daim ifade ediyor ve o sevgide olduklarını göstermeye çalışıyorlar.

Bütün şarkılar, şiirler, filmler ve diziler sevgi ilişkilerini anlatıyor ve sevgi temasını uzun uzun işliyorlar.

Peki bir anne ve baba, çocukları onların dediğini yapmadığı zaman yada onlardan uzaklaştıkları zaman üzüntüye, kızgınlığa ve hayal kırıklığına düştüklerinde, orada sevgi var mı?

Sevgililer ve eşler karşılarındaki insanın işleri kötü gidince, fiziksel olarak değiştiklerinde, kilo aldıklarında veya yaşlandıkları zaman eski heyecanla birbirlerine yaklaşmadıklarında, orada sevgi var mı?

Bütün şarkılar, şiirler, filmler ve dizilerin her daim güzellik, fiziksel unsurlar, estetik kaygılarla dolu içeriklerinde sevgi var mı?

Bizler gerçekten sevgi nedir biliyor muyuz? Yoksa bize öğretilen zihinsel sevgiyi mi yaşıyoruz?

Ailemize, annemize ve babamıza sevgi gösterilmediyse, kendi anne ve babalarından sevgi alamadıklarında bize nasıl sevgi verebilirler? Sevgi veremedikleri zaman biz nasıl kendi ailemizden alamadığımız bir şeyi başkasına aktarabiliriz?

Çocukluğumuzda annemiz ve babamızın yahut yakınlarımızın bize öğretmediği bir şeyi bizim bir başkasına göstermemiz mümkün olabilir mi?

Sevgi adı altında annelerin kendi oğullarını gelinleri ile paylaşamamasında herhangibi bir sevgi kırıntısı varmı?

Arkadaşlıklarda ve hatta dostluklarda birinin diğerini kıskanmasında en ufacık şekli ile sevgiden eser var mı?

İşyerinizde kendi altınızda çalışanların sizi birakacak ve düzeniniz bozulacak diye daha yüksek bir pozisyona gitmelerininden rahatsız olmanızın içinde bir damla kadar bile sevgi var mı ?

Sevgi, sevgi, aşk, aşk diye haykırırken, gözünüzün önüne toplumsal yargılara göre, yakışıklı bir adam veya güzel bir kadının gelmesinde sevgi var mı?

Biz sevgiyi mi yaşıyoruz yoksa yargılarımızın ilüzyonununda mı yaşıyoruz? Bu ilüzyondan çıkmak için zihnimizden kalbimize inmemiz mümkün mü? Evet mümkün... Evet mümkün diyorum çünkü bunu hayatımda deneyimliyorum... yazmaya devam edeceğim...

Sevginin kaynağının gücünü bedeninize davet edin...

Sizi seven bir Can...