BöldüÄŸü toplum, bölünerek uÄŸurladı
İngiltere'nin yakın dönemine damga vuran Margaret Thatcher'ın cenazesi, ülkeyi yönettiği 11 yılın özeti gibiydi. Ama sadece futbolun değil, demokrasinin ve çok sesliliğin de beşiği olduğunu ispatlayarak...
St. Clement Danes Kilisesi'nden tören aracına bindirilen cenaze, Fleet Street üzerinden tören kıtası eÅŸliÄŸinde St Paul Katedrali'ne doÄŸru taşınırken, yolun iki tarafında bariyerlerin arkasında bekleyenler tıpkı bir futbol maçını andıran manzaralar yarattı.Â
MUMAY'IN OBJEKTÄ°FÄ°NDEN CENAZE
Bir yandan sevenleri, ülkeyi dönüştürmesinden gurur duyanlar ki aralarında çok sayıda İşçi Partili de vardı, Demir Leydi'nin döneminde orduda olanlar, ellerinde İngiltere bayrağı nemli gözleriyle eski başbakanlarını uğurluyordu.
 | DEMİR LEYDİ’YE SON VEDA |
Yolun iki tarafına kümelenenler arasında Thatcher'ın özelleştirme döneminde işini kaybedenler, yıllarca yaptıkları grevler-direnişler Demir Leydi'nin yumruğuyla ezilen madenciler, savaş karşıtları da vardı.
Bir festival kadar güzel organize edilen cenazede birbirinden nefret eden gruplar kaldırım kenarlarında uzun uzun tartıştı. Geçen Cumartesi günü Trafalgar Meydanı'nda ellerinde şampanyalarla eski başbakanın ölümünü kutlayan, "Cenazesi de özelleştirilsin" diye slogan atanlar, "Ondan nefret ettiğim için gururluyum" tişörtleriyle, Demir Leydi için ağlayanlara laf atıyordu.
 | ’ÇOK YAŞA LEYDİ THATCHER’ |
Demir Leydi muhalifleri, çevreciler, sol gruplar, "Apartheid için mi, işsiz bıraktıkları için mi, savaş politikaları yüzünden can verenler için mi ağlıyorsunuz?" diyerek Thatcher'ın sevenlerini kızdırmaya çalıştı.
Onlarca noktada tanık olunan bu manzarada hiç taşkınlık olmadı, ellerini klasik pozla arkasında birleştiren İngiliz polisine, sadece bu tartışmayı izlemek düştü...
Her tartışmayı kavgaya dönüştüren Türkiye toplumu, her protestoya, demokratik tepkiye copla, "organik" biber gazıyla müdahale eden güvenlik birimlerimiz, keşke bu cenazeyi izleme fırsatı bulsaydı...
