Takım ruhu ve kazanmak

Bir futbol takımını ele alalım. Öyle maçlar olur ki, teknik direktör, sahanın yıldızını kenara alır. Belki çok eleştirilir. Ancak hedefe ulaşıldığında her şey unutulur.

Formula 1'de Avusturya Grand Prix'ini Ferrari'nin Brezilyalı pilotu Rubens Barrichello kazanacaktı ki, ekip şefinin talimatıyla birinciliği 'takım' arkadaşı Alman Michael Schumacher'e hediye etti. Sonra da kıyamet koptu. Ancak ikisi de bir 'takım' için mücadele ediyor. O da Ferrari. Önce takımın ilkeleri gelir.

Barrichello kariyerindeki 152 yarışta bugüne kadar sadece bir Grand Prix kazandı. 12 puanla pilotlar klasmanında 4. sırada. Barrichello, 54 puanla ilk sıradaki Schumacher'e göre sezon sonunda şampiyonluk konusunda ne kadar iddialı olabilir? Brezilyalı şampiyonlardan Nelson Piquet’in dediği gibi, Schumacher bir şanssızlıkla bundan sonraki bir kaç yarışa katılamasa, Ferrari ve Alman pilotun 5. dünya şampiyonluğunun akibeti ne olur? Ayrıca karardan Ferrari idaresi kadar, talimatı kabul ettiği için Barrichello da sorumlu değil mi? Etik açıdan olay tartışılsa da, takım ilkesi ön planda tutulmuştur.

Stat büyüsünü Phoenix'le bozdular!

Batıldır ama, bazı takımlar kimi statların kendilerine uğursuz geldiğine inanır. İngiltere 2. Ligi'nde yer alan Stoke takımı da 1. Lig kapısını aralayacak Brentford ile oynadığı Play-off finali öncesi uğursuzluğuna inandığı Millennium Stadı'daki büyüyü yenmek için ilginç bir yola başvurdu. 12 maçtır hiçbir güney takımı bu statta galip gelemiyordu. Stoke'un isteğiyle Galli ünlü sanatçı Andrew Vicari, stadın güneyindeki soyunma odasının duvarlarına, güneş, at ve Phoenix (küllerinden doğan, ölümsüzlüğün sembolü kuş) resimleri yaptı. Vicari, ‘‘büyüyü bozar’’ diyerek kırmızı ve sarı renkleri kullandı. Sonuçta, Stoke sahadan 2-0 galibiyetle ayrılıp, 1. Lige yükselmenin sevincini yaşadı. Futbolcular, zafer turu atarken, soyunma odası büyüsünü de yendiklerini belirten bir pankart açtılar.