Özgürlük

Çünkü özgürlük; bir kere işin ta en başında, seçim yapmayı gerektirir. Yani bir de vazgeçmeyi... Bir şeyleri seçeceksen eğer, bir şeylerden de vazgeçeceksin çünkü. “Hayır” demeyi, hoşa gitmemeyi bileceksin tabii en başta. Başkalarının saçtığı o korkunç korkudan korkmamaya cüret edeceksin. Konformizmin o kuş tüylü kollarına ilelebet sığınıp, pamuktan bulutlarda yan gelip yatmak dünyanın en kolay işidir ciğerimin köşesi.
Tıpkı, kurtlar haykırırken senin de haykırman, kurtlar uyurken senin de uyuman gibi...

O ZAMAN PEŞİNEN SÖYLEYEYİM
* Ayol sabah sabah nereden çıktı bu büyük büyük laflar...
* Başımızın tepesinde en kıt notlu edebiyat hocamız gibi bilgiç bilgiç boza pişirmeler...
* En ukala arkadaşımız gibi üstten üste gelmeler...
* Zaten saksımızda yetişmekte olan tereleri döndürüp bize satmalar...
... deme diye çok sevgili okurum, peşinen söylüyorum. Yukarıdaki yazıyı sana cikletten çıkan bir maniden değil, romancı Alice Ferney’in Dominique Simonnet’e verdiği röportajın (Aşkın En Güzel Tarihi kitabı için yapılmış) bir paragrafından, azıcık kendi zevkime göre allayıp pullayarak devşirdim.
Ne yapayım sabah sabah karşıma çıktığında çok hoşuma gitti çünkü. Halbuki sana bu hafta hoşuma giden değil de, hiç de hoşuma gitmeyen bir derdimi açmaktı niyetim. Başbaşa konuşuruz diye belki. Hani o Ataşehir’de başörtülü kadına omuz atıp, sonra bir yumrukta yere seren adam var ya. O adamdan bıktım. Pendik’te şortlu kıza tekme atandan, spor yapıyor diye parkta hamile kadına saldırandan, mayo giyiyor diye bağırandan da... Acayip sıkıldım. Yurdumun dört bir yanında kadınlarla derdi olan, kadınlar için sokakları ve hayatı korku filmine çevirenler, cezalarını en dibine kadar çeksinler istiyorum. Bu kafalarla ellerini kollarını sallaya sallaya gezegenimizde dolaşıp korku saçmasınlar.
E hani dünyayı güzellik kurtaracaktı? Ve bir insanı sevmekle başlayacaktı her şey.
Yalan, dolan. Ne kurtardı ne başladı.
İlkokul 2 seviyesinde seyrede seyrede devam etti ve etmekte gündemimiz. Halbuki özgürlük, aynı zamanda başkalarının özgürlüğünü kısıtlamadan da hareket etmek değil miydi Alice’cim. Bak biz hala nerelerdeyiz; aklımızla ve tartışığımız konularla 3. sınıfa geçmeyi bile beceremedik.