Temiz adam

Burnu havuç.

Gözlerine kömür koydular.

İnsanın selam veresi geliyor:

‘‘Beyefendi, saygılar...’’

*

Çocuklar kardan adam yaptılar.

Dünden beri kent beyaz.

Geçen sene kar yağdığından bu yana ilk kez bu şehri böyle temiz, böyle lekesiz, böyle ak, böyle bembeyaz görüyorum.

Kar çöpleri örttü.

Kir-pas gözükmüyor.

Kayboldu kaçak yapılar.

Sokağın pis kaldırımları, çamurlu asfaltı, çukurlar-yamalar artık beyazın altındalar.

Bakabildiğiniz kadar bakın.

Bir tek tertemiz beyaz var.

*

Bakanlıklar Semti'nde o büyük binalar.

Onlar dahi bembeyazlar.

İçlerinde kirli işlerin çevrildiği, şu anda üşümekte olan uzaklardaki yoksul çocukların, hasta insanların odun-kömür parasının çalındığı kirli yapılar.

Tümü beyaz.

Sanki onca hırsızlığı, soygunu, vurgunu, pis işi, başka yerlerde, başkaları yapmışlar.

Şimdi ne en ufak bir kir var...

Ne en ufak bir leke.

Sağol kar.

*

Çocuklar kardan adam yaptılar.

Senede bir kez olsun, ama bir kez olsun kirsiz-lekesiz bir adam görür bu memleket.

Senede bir kez olsun ak-pak bir adamımız olur bereket.

Elleri temiz.

Doğrusunu isterseniz; çok zaman var ki böyle temiz adam görmedik. Gözlerimiz çoktandır böyle temiz adama hasret.

İnsan diyor ki git tebrik et.

‘‘Beyefendi saygılar.’’

İşte orada duruyor.

Ne lekesi, ne kiri var.

Çocuklar kardan adam yaptılar.