Jeton düştü...

Jeton düştü.

Türkiye’yi tepeden tırnağa sarıp sarmalayan dincilerin gerçek yüzünü şimdi gördüler.

Tayyip Erdoğan’ın hiç de değişmediğini, AKP’nin laikliği silip süpürmekte olduğunu, Abdullah Gül’ün aslında bizim cumhurbaşkanımız olmadığını...

AB’den giderek uzaklaşıldığını...

Anadolu’nun Arabistan’a döndüğünü...

Geri vitesle ileri gidilemeyeceğini ve bu güzel ülkeye yazık olduğunu yeni gördüler.

Tam altı yıl sonra.

*

Altı yıldır...

Altı yıldır AKP’nin eteğine yapışmak için yarıştılar.

Başbakan’ın uçağıdır, Cumhurbaşkanı’nın sofrasıdır, iktidarın kucağıdır, yer kapmak için koştular.

Methiyeler yazıldı köşelerde.

Manşetlerde gerçeklerin üzerini örtüp, aslı olmayan umutlar dağıttılar insanlara.

Televizyonlarda yayın yönetmenleri olsun, program yapanlar olsun, çıkıp konuşanlar olsun, yağcılığın en utanç verici örneklerini sundular.

*

Ya bizler?

Bizleri görünce yüzlerini çevirdiler, sözlerimiz-yazılarımız kayda değmezdi, itibarsızdık...

Bizler bir yandan "etmeyin-eylemeyin" derken, öte yandan itildiğimiz köşelerde kan kustuk.

Canımız yandı.

Onlara hiçbir gericiliğin toplumlara yarar getirmeyeceğini, çağdışılığın er geç bir yıkıma dönüşeceğini anlatmak istedik, anlatamadık.

Azarlandık, suçlandık...

*

Şimdi?

Şimdi her şey daha net.

Başbakan, Almanya’da "Kararlı adımlar atıyoruz, hedefe er ya da geç ulaşacağız" derken, dünya medyası "Türkiye’de laik sistemin çöktüğünü" duyuruyor insanlığa.

İşte; en büyük vebal, altı yıldır bunu görmeyenlerin boynundadır.

Sorma zamanıdır onlara:

Şimdi ne yapacaksınız?..