Bu karar yeni değil...

Çağlayan’da milyonlar karar vermişti.

İzmir’in aydınlık yüzlü insanlarının, o ikindi vakti meydandan yükselen sesi bu karardı işte:

"Güzel günler göreceğiz çocuklar..."

*

Bu bir siyasi mücadele, bir toplumsal çekişme, bir din-iman meselesi değildir.

Bu bir "çağdaş olup olmama" sorunudur.

Sorun; Türkiye Cumhuriyeti, laik, demokratik, hukuk devleti olma yolunda mı kalacak?.. Yoksa ABD ve onun yerli strateji ortakları tarafından tezgáhlanan "Ilımlı İslam Devleti"ne mi dönüşecek?..

İşte; büyük ve sinsi bir gücün Türkiye’yi ele geçirip kendi karanlığına doğru sürüklemesine karşı duruyor vatan.

Çırpınıyor...

Çabalıyor...

Direniyor...

Saf ve iyi niyetli seçmen kitleleri, gözlerinin önünde olup bitenleri sorgulamasalar bile... Cumhuriyetin çağdaş okullarında yetişmiş kimi aydınları ona ihanet etseler de... Çıkarları yüzünden kimileri cumhuriyet devrimlerinin tekmelenmesine göz yumsalar dahi...

Türkiye pes etmiyor...

*

Bu yeni bir karar değil.

Anneler bebeklerini uyuttuklarında, çocuklarının yanağına günün son öpücüğünü kondurduklarında, onlara "çağdaş ve aydınlık bir gelecek" sözü verdiler.

Babaların sofralardaki o dalgın endişeleri bu yüzdendi.

Üniversitelerde öğrenciler, öğretmen odalarında öğretmenler, atölyelerde işçiler, kahvehanelerde mahalleliler, parktaki banklarda emekliler, sanayi çarşısındaki çorbacıda esnaf, sivil toplum örgütlerinin kongrelerinde delegeler, meydanlarda yürekli yurtseverler ve nihayet yüksek mahkemelerde yüce yürekli yargıçlar karar verdiler:

"Güzel günler göreceğiz çocuklar..."

Bu karar yeni değil...