BoÅŸuna çırpınışlar

Reformlar başlayacak, medeni dünyaya el uzatılacak, yeni bir modern yaşamın kapıları yavaş yavaş aralanacaktı.

Özgürlük, çağdaşlık, demokrasi...

Gençler öbür dünya gençleri gibi korkusuzca kendilerini ifade edebilecekler, kadınlar eşitliğin gücünü hissedebilecekler, erkekler şeriatın kılıcının korkusunu yaşamayacaklar, bebekler gözlerini daha güzel bir dünyaya açabileceklerdi.

Ama olmadı... Â

Reform yanlısı Mir Hüseyin Musevi kaybetti.   Â

Tutucu Ahmedinejad kazandı.

*

Çünkü şeriatçı, arkasına dinin baskı gücünü ve köreltilmiş zır cahil çoğunluğu aldı mı bir kere...

Kurtulmak olmaz.

İranlı aydınlar, aklı başında insanlar, reform yanlısı gençler kurtulacaklarını sandılar Ahmedinejad’dan.

Kurtulamıyorlar.

(.........)

Ä°ran 70 milyon...

Gelirinin yüzde 80’i zengin petrol yataklarından. Böyle olunca bu seçim öncesi durumu zayıf seçmene üçlü kanepe göndermek yerine, 250’şer dolar faizsiz devlet kredisi dağıttı Ahmedinejad...

Peki ilerde reform yanlıları kazanabilir mi?...

Hayır...

Çünkü geleceğin hesabını da yapar şeriatçı.

Yoksul, eğitilmemiş, zır cahil kitleler eksik olmasınlar diye, 80’lerde Humeyni’nin başlattığı "çok çocuk" politikasını şöyle diyerek sürdürüyor Ahmedinejad:

"İki çocuk yetmez..."

*

Dinci bir kez yerleÅŸti mi tepenize...

Onun dilinde "din-iman" ve arkasında "cehalet" gibi iki güçlü silahı vardır. Demokrasi bu iki silah karşısında asla çalışmaz.

Çünkü demokrasi; aşağı yukarı eşit insanların rejimidir. Çoğunluğu zır cahiller ülkesinde demokrasi olmaz, olamaz...

Sizi bir kere ele geçirdi mi şeriat...

Boşuna çırpınırsınız...

Ä°ÅŸe yaramaz...