Ağla sol gözüm...

Kafalarımız solcuydu, yüreklerimiz solcu, sevdalarımız solcuydu, aşklarımız solcu, ağlayışlarımız solcu...

Türkülerimiz solcuydu:

"Üç çocuğa yarım ekmek

yetsin diyorum yetmiyor

Sol yanımda ağrı var

Bitsin diyorum bitmiyor..."

(.......)

Sonra ne oldu bilmiyorum...

Belli bir yaşa gelenler, mevki-makam beklemeye başlayanlar, paraya-pula kavuşanlar vazgeçtiler "solcu" olmaktan.

*

Dün DSP Genel Başkanı Zeki Sezer’in "gitme" kararına ve ağlayan fotoğrafına bakınca bunları düşündüm:

Bu millet oldum olası solu sevmedi.

Sosyal demokratlar dahi Türkiye’de hiç iktidar olamadılar.

Zaman zaman sağ partilerden transfer milletvekilleriyle, ya da sağ partilerin tamamlaması ile hükümet olmuş gibi gözüktüler, ama hiçbir zaman iktidar olmadılar.

Bir hesaba göre sol oyların toplamı, taş çatlasın yüzde 25-27’dir...

(.......)

Oysa yoksulu çok bu ülkenin.

Açı-çıplağı...

İşsizi, sürüneni, ezileni...

Nasıl oluyor anlayamam; bu memlekette zenginler dahi dayanamayıp "solcu" oldular da, açlar, çıplaklar, ezilenler sol’a kızdılar.

Sonunda...

CHP işte böyle "iktidar olma umudunu yitirmiş parti" oldu.

DSP lideri ise ağladı dün...

*

Ya açlar, yoksullar, ezilenler?

Onlar; nohut-kömür bekliyorlar.

Muhtaciyetlerini sorgulamadan... Nohut gönderenlere şükrederek... Her kim ki "seni eziyorlar" derse, ona kızarak...

Öyle sessiz...

Kaderci...

Mahkûm...

Sinmiş...

Ezik...