Her zaman mükemmel olmaya çalış

◊ Alex Convery’in senaryosunu okuduktan sonra sizi ‘bu filmi benim yönetmem gerekiyor’ düşüncesine sevk eden ne oldu?

- Az çok bildiğim bir hikâyeydi. Senaryoyu okuduktan sonra Michael Jordan’la bizzat görüşme fırsatı bulduğum için de şanslıydım. Bana hikâyeyi kendi de anlattı ve zaman verdi. Bu konuşma gerçekten hikâyeye çok şey ekledi. Michael’a “eğer filmi yapmamı istemiyorsan unut gitsin” dedim. “Hayır, istiyorum” dedi. “Air” filmi Michael Jordan ve onun hayatı hakkında bir hikâye. Filmdeki her şeyin Michael Jordan için önemli noktalarla tutarlı olduğundan emin olmalıydım. O çok ciddi, çok heybetli bir adam... Filmi çok ama çok ciddiye aldı. Konuyla ilgili başkalarının hikâyelerini ya da tanık olmadığı şeyleri anlatmak istemiyordu. Yaklaşımı “Bilmiyorum. Ben orada değildim.  Önemli olan ve benim için anlamlı olan şeyler bunlar” deyip yönlendirdi... Annesi ve birkaç karakter hikâyeye, Jordan’dan dinledikten sonra eklendi.

MATT DAMON 42 YILLIK ARKADAŞIM

◊ Yıllar sonra Matt Damon’la tekrar çalışmak nasıldı? Bu sefer hem rol arkadaşı hem de yönetmenisiniz...

- Matt her zaman iyi oynayan bir aktör. Bu zaten filminizi farklı bir seviyeye taşıyor. İyi oyuncu, yönetmen için bir hediye. Matt ile çalışmanın diğer hediyesi de arkadaş olmamız. Yaşımı açığa verecek ama Matt 42 yıllık arkadaşım. Birlikte bütün saçmalıkları aştık, geride bıraktık. Birbirini seven iki arkadaşız, çocuklarımız arkadaş... “Neden zamanımızı birlikte çalışarak geçirmiyoruz” dedik. Başladığımızda Matt’in ‘bakalım Ben Affleck yönetmen olarak nasılmış’ tavrını da hissettim.

◊ Nasıl bir histi bu?

- O bir profesyonel ama unutma biz arkadaşız. Harika bir oyuncu ve role uygundu. Benim yönetmenliğim için birkaç günden sonra güveninin arttığını hissettim. Montaj odasına gittiğimizde onun ‘gerçekten iyi oldu’ dediğini hissedebiliyordum. Bu benim için büyük bir kişisel kariyer anıydı. Matt’in yanında rahattım. Ayrıca Matt iyi iletişim sağlar. “Sorun değil, önemli değil, hadi bi daha yapalım” gibi...

Ben Affleck - Jason Bateman - Matt Damon’

◊ Matt Damon’la yaptığınız ilk müdahaleyi hatırlıyor musunuz? 42 yıllık arkadaşınıza yönetmen olarak rolü oynarken bir noktada farklı yapmasını söylemek zor olmalı.

- Matt gibi iyi aktörlerin hepsi bir şeyler biraz ters gidiyorsa hemen anlıyorlar. “Hadi bir kez daha deneyelim, belki başka bir şey çıkar” diyebiliyorlar. İyi oyuncularla ilgili diğer bir şey de kolay uyum sağlamaları... George Clooney’nin yönetmenlik yaptığı bir işte çalıştım. George sahneyi yaparken pek fazla bir şey söylemezdi. Eğer bir şey varsa çağırırdı, çekim yaptığımız sahneyi geri alıp izletirdi. Birlikte izledikten sonra “tamam hadi bir daha çekelim” deyip işlerimize dönerdik.

KENDİME HİÇ SABRIM YOK

◊ Peki ya kendinizi yönetmek... Bu filmde hem oynuyor hem de yönetmenlik yapıyorsunuz...

- Menajerimle konuşuyordum. Bazen kendimi izlerken, “Ne halt ediyorsun? Bak ne kadar kötü... Başkalarının ne kadar iyi olduğunu görüyor musun? Ne yaptın sen” diye söylenip kendime kızıyormuşum. Montaj odasında öylece oturuyorsun, izliyorsun. Kendime hiç sabrım yok. Ama bu size daha iyi oyuncu olmayı öğretiyor çünkü tüm kibri ve saçmalıkları kendini izlerken aşıyorsun. Neyin işe yarayıp neyin yaramadığını açık seçik görüyorsun. Bilmiyorum, kendime karşı oldukça zorluyum.

◊ Merak ettiğim bir konu filmlerinizde çekimlere kolay sahneyle başlayıp, oyuncularınızı alıştırmayı mı tercih ediyorsunuz? Yoksa doğrudan daha karmaşık sahneyle mi başlıyorsunuz?

 - Çok uzun yıllardır bu işi yapıyorum. Nereden başlayacağınıza neyin önemli olduğuna ve neyin fark yaratacağına dair bazı püf noktaları öğrendim. Bu işle ilgili gerçek şu; hem harika hem korkunç bir gerçek... Her seferinde yeniden başlıyorsunuz. Bu işi yapıyorsanız başarılarınızın üzerinde dinlenemezsiniz. Kimse son yaptığınız filmi umursamıyor. Yeni filmle her şey yeniden başlıyor. İnsanlar dönüp dikkatlerini sana verip sanki yemek masasında bir hikâye anlatıyorsunuz gibi dinleyecek, izleyecek. Beklentileri var. Komik, ilginç, kısa ve anlamlı olması gerekiyor ya da her neyse. Eğer değilse, insanları kaybedersiniz çünkü onların ilgisini, zamanlarını istiyoruz. Eğer yapamıyorsanız yaptığınız işi bırakın ya da dikkat edin. Bu büyük bir sorumluluk. Bu işte her zaman mükemmel olmaya çalışmalısınız. Büyük figürlerin bu kadar ilham verici olmasının nedeni de bu.

Çalışmayı çok iyi bir oyunculuk dersi olarak görüyorum

◊ Bu filmi yaparken sizi en çok zorlayan şey neydi?

- Performansın harika olması gerekiyor. Filmde işin hakkını veren o kadar çok harika oyuncum vardı ki, sanki yönetmenlik yapmıyormuşum gibi geldi.

◊ Mümkün olduğunca sık kamera arkasında veya önünde olmak sizin için ne kadar önemli?

- Duruma göre değişir.

◊ Oyunculuğu harika kılan nedir?

- Bizim işimizde insanlara söylemeyeceksiniz onlara anlatacaksınız. İşte oyunculuğu harika yapan bu... Bizim hissettiğimiz ve sizin de bağlandığınız şey budur. İşin özeti çalışmayı çok iyi bir oyunculuk dersi olarak görüyorum.

Bu kadar büyük bir yeteneğe sahip olması hipnotize edici

◊ Trendlerin gelip geçtiğini gördük. Neden Michael Jordan hem sporcu hem de marka olarak nesiller boyu aktarılan kültürel bir simge. Neden Jordan’ın trendi geçmiyor?

- Jordan hakkında büyüleyici olan şey, tüm bu büyük başarıların tek bir kişinin etrafında olması. Benim uzun zamandır büyük başarı hikâyelerine ilgim var. İnsanoğlunun bu kadar büyük bir yeteneğe sahip olması harika ve hipnotize edici.

◊ Sizce Air Jordan spor ayakkabıları nedir? Ticari marka mı, kültürel bir simge mi, nasıl değerlendiriyorsunuz?

- Sanırım arkadaşlarımla konuşmaya ve Air Jordan’ın anlamını keşfetmeye başlayıncaya kadar manasının ne olduğu farkında bile olmadığım bir şeydi... Arkadaşlarım “Biliyor musun, gerçekten çok önemli bir şeyle uğraşıyorsun. Bu, ayakkabı ya da basketbolla ilgili değil. Bu ‘Black Excellence’la (siyah mükemmelliği) ilgili bir şey. Son derece anlamlı” dediler... Ve bu farkındalık benim için çok ama çok faydalı oldu. Air Jordan’ın büyük bir başarıyla bir dehayla ilgili olduğunu biliyordum. Ama bu başkalarına nasıl görünüyordu? Başkaları için anlamı neydi? Anlamını keşfettiğimde “Tamam. Bu gerçekten çok ağır bir şey” dedim. O zaman gerçekten tanımalı ve o bakış açısıyla yaklaşmalıyım. Çünkü çoğu zaman film yönetmenin vizyonu ve bakış açısıyla ilgili. “Bu böyle olmasın, şöyle olsun. Bence iyi olan bu” gibi kararları veren yönetmen... Fakat bu filmde kararlar benimle ilgili değildi. Benden daha büyük bir şeyle ilgiliydi. Ben kenara çekilmeli, saygılı olmalıydım çünkü bir spor veya basketbol ayakkabısından çok daha fazlasını anlatıyordum.Bir sürü basketbol ayakkabısı, bir sürü spor ayakkabı, çok para kazanan bir sürü marka var. Jordan kökleri olağanüstü derecede güçlü başarıya dayanan bir toplumu sembolize eden bir şey. Bunu anladıktan sonra, önceden bilmediğim için yazıklar olsun diye düşündüm. Bu açıdan bakıp takdir ettim, onurlandırmak ve saygılı olmak istedim. Hayranlık uyandırıcı bir şey...