Paylaş
* Rehavet ve rutin, habercinin katilidir.
* Sıkı haber kimsenin kucağına düşmez.
* Dünyanın neresinde, hangi yayın organında çalışırsan çalış, haber servisiyle reklam servisi didişip durur.
* Kendine “İyi haberciyim” diyorsan, masana fazla bağlanmasan iyi olur.
* Tüm rakip haber kanalları (gazeteler ya da haber siteleri) verse dahi, doğrulatılmayan bilgi halkla paylaşılmaz.
* Olay anında yetkililere ulaşmak da, ağzından bir parça bilgi almak da ABD’de Türkiye’deki kadar zor değildir.
* Gerçek haberin aslında tek bir tarifi vardır ve şirinlik yapan yavru kedi görüntüleri bu kapsamda değildir.
* Medya başarıya tarafgirdir.
* Duygu sömürüsü yapmak iyi haber demek değildir.
* Senin meslek hayatın boyunca kanıksadığın bilgi, halk için hâlâ önem taşıyor olabilir.
* Uzun bacaklı kadın gazetecilerin aynı zamanda bir beyinleri de olduğunu anlatması dünyanın her yerinde uzun sürer.
* Sadece habercilikten bahseden bir dizi çekersen izleyiciyi televizyon karşısında fazla uzun tutamazsın. O yüzden araya romantik komedi sosu eklemek şart.
Twitter’da neden bu kadar çok kedi var
Cidden soruyorum; Twitter’da neden bu kadar çok kedi var? Bu konuda bazı teorilere sahibim ama amatör sosyo-psikolog kesilmek istemem.
Girdim baktım, tek tek saydım. Her tür kedi var, hiç köpek yok. Hani insanın en iyi dostu köpekti, ne oldu? Bari bir Sadık Köpek nick’i alan olsaydı. Ama bir tane Havlayan Kedi var.
Herkes kedi olmuş öyle konuşuyor Twitter’da. Kedinin adından ne diyeceğini de tahmin edebiliyorsunuz iyi kötü. Mesela ‘süt dökmüş kedi’ ya da ‘satanist kesen kedi’.
Kedileri kategorilere ayırmak mümkün. Örneğin ismiyle müsemma kediler: Kedi Bekir, Kedi Zihni, Kedi Hüsnü...
Ruh haliyle anılan kediler var sonra: Şizofren Kedi, Psikopat Kedi, Stresli Kedi, Nevrotik Kedi, Depresif Kedi...
Bunlar var ama sorunun cevabı yok: Twitter’da neden bu kadar çok kedi var?
Paylaş