×
Bir yıl boyunca alışveriş yapmadan yaşadılar
Paylaş
LinkedinFlipboardLinki KopyalaYazı Tipi
Yeni yıl münasebetiyle bu aralar her yerde geçtiğimiz yıl neler oldu, 2006 nasıl geçti, kimler geldi kimler geçti tadında listelemeler yapılmakta ya, alışveriş áleminden katkıda bulunmak isterim.
San Francisco’da yaşayan bir grup arkadaş, 2006 başında aldıkları 1 yıllık alışveriş yapmama kararını başarıyla uygulayarak 2006’ya adlarını altın harflerle yazdırdı sevgili okurlar.
Çevre koruma bilincinin de yüksek olduğu tespit edilen ekip, bu gerçekten zor karara tahmin edeceğiniz gibi bir geyik muhabbeti sırasında varmış.
Akşam masada oturmuş risotto yer ve şarap içerken "Neden olmasın" demişler. Yiyecek ve diş macunu, şampuan, iç çamaşırı gibi tüketilmesi zorunlu ürünleri sağlık ve güvenlik başlığı altında toplayarak konu dışı bırakmışlar. Bunların dışında kalan bir ihtiyaçları olursa sadece ikinci el dükkanlardan, garaj satışlarından veya internette insanların işine yaramayan eşyalarını değiş tokuş ettiği sitelerden yararlanmışlar. Yeni olan tek bir çöp dahi satın alınmamış!
12 ay süren dikkat çekici tüketim karşıtı deneyleri geçtiğimiz günlerde sona erdi.
Ekip üyeleri tıkanan su borularının, bozulan elektrik süpürgesi ve cep telefonlarının bir miktar sorun yarattığını ancak bu küçük detayların hiçbirini yolundan döndüremediğini açıkladı. Aksine gönüllü çıktıkları bu alışveriş tatili onları özgürleştirmiş. Yine olsa yine yaparız diyecek kadar da cesurlar.
Sakın işsiz güçsüz, zaten kıt kanaat yaşayan, genç ve zıpır insanlar olduklarını düşünmeyin. Mesela üyelerden John Perry -ki kendisi 42 yaşında- Silikon Vadisi’ndeki bir teknoloji firmasında çalışıyor. Yaptıkları deney için "Tüketim kültürünün ne kadar yayıldığının ve kaynakları sömürürcesine tükettiğimiz için dünyanın diğer yerlerindeki insanların ne kadar sefalet çektiğinin farkına varmakla ilgiliydi" diyor. Başlarda zorluk çekilmiş, ancak bir süre sonra hayatı böyle sürdürmenin hiç de zor olmadığını fark etmişler. Hatta süreci son derece zihin açıcı bulmuşlar.
26 yaşındaki ekip üyesi Rachel Kesel, hayatını köpek gezdirerek kazanan biri.
Kesel’in ümidini kaybettiği sadece iki an olmuş. Birincisi; İsrail’e yapacağı seyahat için kullanılmış rehber kitap bulamadığında başına gelmiş. Bir de evden işe hep yanında taşıdığı kahve fincanı kullanılamayacak kadar kötü kırılmış.
Bir yıl boyunca yeteneklerinin farkına varanların sayısı da az değil. Örneğin pek çoğu aslında tamirat işlerini becerebildiğini görmüş. Düzenli olarak kütüphaneye gitmeye başlamışlar. Önemli bayramlarda yakınlarına ellerinde yaptıkları hediyeleri vermişler veya onların yerine bağışta bulunmuşlar.
Hızını alamayan birkaç ekip üyesi, eyleme bu yıl da devam etmek niyetinde.
Çevre koruma bilincinin de yüksek olduğu tespit edilen ekip, bu gerçekten zor karara tahmin edeceğiniz gibi bir geyik muhabbeti sırasında varmış.
Akşam masada oturmuş risotto yer ve şarap içerken "Neden olmasın" demişler. Yiyecek ve diş macunu, şampuan, iç çamaşırı gibi tüketilmesi zorunlu ürünleri sağlık ve güvenlik başlığı altında toplayarak konu dışı bırakmışlar. Bunların dışında kalan bir ihtiyaçları olursa sadece ikinci el dükkanlardan, garaj satışlarından veya internette insanların işine yaramayan eşyalarını değiş tokuş ettiği sitelerden yararlanmışlar. Yeni olan tek bir çöp dahi satın alınmamış!
12 ay süren dikkat çekici tüketim karşıtı deneyleri geçtiğimiz günlerde sona erdi.
Ekip üyeleri tıkanan su borularının, bozulan elektrik süpürgesi ve cep telefonlarının bir miktar sorun yarattığını ancak bu küçük detayların hiçbirini yolundan döndüremediğini açıkladı. Aksine gönüllü çıktıkları bu alışveriş tatili onları özgürleştirmiş. Yine olsa yine yaparız diyecek kadar da cesurlar.
Sakın işsiz güçsüz, zaten kıt kanaat yaşayan, genç ve zıpır insanlar olduklarını düşünmeyin. Mesela üyelerden John Perry -ki kendisi 42 yaşında- Silikon Vadisi’ndeki bir teknoloji firmasında çalışıyor. Yaptıkları deney için "Tüketim kültürünün ne kadar yayıldığının ve kaynakları sömürürcesine tükettiğimiz için dünyanın diğer yerlerindeki insanların ne kadar sefalet çektiğinin farkına varmakla ilgiliydi" diyor. Başlarda zorluk çekilmiş, ancak bir süre sonra hayatı böyle sürdürmenin hiç de zor olmadığını fark etmişler. Hatta süreci son derece zihin açıcı bulmuşlar.
26 yaşındaki ekip üyesi Rachel Kesel, hayatını köpek gezdirerek kazanan biri.
Kesel’in ümidini kaybettiği sadece iki an olmuş. Birincisi; İsrail’e yapacağı seyahat için kullanılmış rehber kitap bulamadığında başına gelmiş. Bir de evden işe hep yanında taşıdığı kahve fincanı kullanılamayacak kadar kötü kırılmış.
Bir yıl boyunca yeteneklerinin farkına varanların sayısı da az değil. Örneğin pek çoğu aslında tamirat işlerini becerebildiğini görmüş. Düzenli olarak kütüphaneye gitmeye başlamışlar. Önemli bayramlarda yakınlarına ellerinde yaptıkları hediyeleri vermişler veya onların yerine bağışta bulunmuşlar.
Hızını alamayan birkaç ekip üyesi, eyleme bu yıl da devam etmek niyetinde.
Paylaş
LinkedinFlipboardLinki KopyalaYazı Tipi
