Annesine reklamcı olduğunu sahiden söylemeyin

İntihar etmiş bir kadın, değil mi? Muhtemelen evindeki sandalyelerden birinin üstüne çıkmış, boynuna ipi geçirmiş ve sonra boşluğa bırakmış kendini. Kadının yaşını tam olarak kestiremiyoruz ama en fazla 40’larında olmalı. Belli ki dış görünümüne özen gösteren biri; ölüme giderken bile şık ayakkabılar giymiş. Duvar kâğıdına ve sandalyeye bakılırsa ya fotoğraf bundan 30 yıl önce çekilmiş ya da ev 30 yıl öncesinde takılıp kalmış. Kesin bildiğimiz tek şey var, baktığımız ölümü seçmiş bir kadının fotoğrafı.
Peki sizce bu fotoğrafı kim çekmiştir? Olay yeri inceleme ekibi mi, polis muhabiri mi? Ama her şey fazla düşünülmüş gibi duruyor değil mi? Belki bir film karesidir. Belki de bir sanatçı, belirli bir konsept çerçevesinde, bir mesaj vermek için çekti. Ya da bu, Türkiye’deki kadın intiharlarına veya kadına yönelik şiddete dikkat çekmek için hazırlanmış bir kampanyanın parçası. Ne de olsa bu ülkede intihara zorlanan, cinayetine intihar süsü verilen ya da şiddetten usanıp intiharı seçen kadınlar var.
Hayır efendim, şu anda hep birlikte baktığımız bu fotoğraf, bir reklam. Yani para kazandırsın diye çekilmiş. Acaba neyin reklamını yapıyor olabilirler? İntiharın reklamı olamayacağına göre... Ya da olabilir mi?
Bayanlar baylar, şu sayfada görmüş olduğunuz fotoğraf, bir mobilya markasının reklamı. Sloganı da “Bir ömre sığmayan mobilya adresi”. Geçtiğimiz hafta sonu, ulusal gazetelerden birinde yayınlandı.
Bu parlak fikirle ortaya çıkan reklamcının, fikri kabul eden marka yöneticilerinin aklından o sırada ne geçiyordu, hakikaten çok merak ediyorum. Markanın adını vermiyorum, çünkü niyetleri tam da bu olabilir; konuşulmak, konuşturmak.
Kendilerinden zekâmın kısıtlı yaratıcılığından ve keskinliğinden dolayı da özür dilerim. Zira sloganla fotoğraf arasında anlamlı bir bağ da kuramadım. İntiharın fotoğrafı, kimin üzerinde koşa koşa gidip zigon alma ihtiyacı yaratır onu da bilemedim. Ama aklıma Jacques Seguela’nın ünlü kitabı geldi: ‘Anneme Reklamcı Olduğumu Söylemeyin. O Beni Bir Genelevde Piyanist Sanıyor.’ Bu reklamın müsebbibinin annesine hakikaten çocuğunun reklamcı olduğunu söylememek lazım.

Bir teselli ver Jerry

Ünlü ex-top model, rock müzik efsanesi Mick Jagger’ın eski eşi Jerry Hall (55), İngiliz The Times gazetesinin internet sitesinde, okuyucudan gelen sorulara cevap verir. Bölümün adı: Jerry Hall’a Sorun. Genellikle güzellik, ikili ilişkiler, sosyal hayatla ilgilidir sorular ve çoğunlukla kadınlardan gelir.
Bundan bir süre evvel bir mektup geldi Hall’a. Ellinci doğum gününü kutlamak üzere olan bir kadındı gönderen. “50 yaşıma girmek üzereyim ve korkuyorum. Erkeklere, hatta beni sevdiğinden emin olduğum kocama bile görünmez olmaktan endişe ediyorum. Bu duygudan nasıl kurtulacağım?” diye soruyordu.
Son derece anlaşılabilir bu soru ilgimi çekti, çünkü 35’i geçtikten sonra pek çok kadın zaman zaman bu endişeye kapılır. Hanımefendi 50’sine yaklaşırken ilk kez tanıştıysa ne mutlu ona.
Aradığım ilham verici, orijinal, yürek serinletecek ya da buz gibi gerçeği yüzüme çarpacak bir cevaptı, bulduğum hayal kırıklığı oldu. Şöyle diyordu Hall:
“Hemen bu korkudan kurtulun ve yarım yüzyılı devirmiş olmanın gururunu yaşayın (Ciddi olamaz değil mi, nasıl bir klişedir bu? Asırlık çınar imasına ayrıca dikkatinizi çekerim). Bu kutlanması gereken bir başarı, yas tutulması gereken değil (Hayatta kaldığına şükret mi diyor?). Kendinize güveninizi kaybetmeyin, güvensiz kadınları erkekler çekici bulmaz (Görünen köy kılavuz istermiş gibi...). Yeni bir elbise veya bir çift ayakkabı alın, yeni bir saç kesimi deneyin. Bunlar moralinizi yükseltmek konusunda harikalar yaratabilir (Kesinlikle durumu hafife alıyor, neyiz biz üçüncü sınıf genç kız dergisi okuyucusu mu?). Güvenli olun ve deneyim, sevgi dolu bir aile gibi elde ettiklerinizle gurur duymaya bakın (Şaka mı?). Böylece diğerleri de sizinle gurur duyacak ve saygı gösterecektir (herkes büyükannelere saygı gösterir). Kocanız da muhtemelen dökülen saçları ve büyüyen göbeğiyle size daha az çekici gelmekten endişe ediyordur (nihayet dişe dokunur bir nokta). Yemin ederim, hayat 50 yaştan sonra çok daha iyi oluyor (Jerry Hall’san elbette olur). Unutmayın, yaşlanmanın tek alternatifi ölüm, o yüzden tadını çıkarsanız iyi olur (Neydi bu şimdi; teselli mi?).
Mektubu gönderen hanımefendiyi bilemem ama ben tatmin edici bir cevap alamamış durumdayım. Var mı yol gösterecek biri?