"Bu yüzüğü hiç çıkarmayacağım"

İnsan 70’inden sonra aşık olur mu?
İnsan hiç 70’inden sonra ölümsüz aşkı bulur mu?
Bulur da... Olur da...
Dün öyle bir aşk hikayesi çıktı ki karşımıza...
Aslında kayıtlara bakıldığında sıradan bir kaza haberiydi.
Ardında az rastlanır bir aşk hikayesi gizliydi...
“Önceki gün akşam saatlerinde Karşıyaka Vapur İskelesi önünde meydana gelen kazada, belediyenin çöp kamyonu kaldırım üstünde geri manevra yaptığı sırada Hüsniye Tunçkol’a çarptı. Çarpmanın etkisiyle kamyonun altında kalan Tunçkol, olay yerinde yaşamını yitirdi.”

Kalabalığın toplandığı yere koşup gelenler arasında 70 yaşındaki Erhan Güriş de vardı.
Güriş’i meraklı kalabalıktan ayıran ayrıntı, parmağındaki nişan yüzüğüydü...
Oracıkta yatan 6 ay önce hayatına tesadüf eseri giren, henüz iki aylık nişanlısı 63 yaşındaki Hüsniye Tunçkol’du...
Aslında onlar, o yaşta, herkesin imreneceği bir aşk hikayesinin kahramanı oldular.
Ömrün son demlerinde doğan bir yaz aşkıydı; ömürlüğe, ikinci bahara döndü kısa sürede.
Erhan Bey, Akbük’teki yazlığında tatilini geçiriyordu.
Hüsniye Hanım da Fethiye’ye gelmişti.
Temmuz ayıydı, bir tesadüf onları buluşturdu. Kısa sürede aşık oldular.
Yüzleri güler, yürekleri gençlikteki gibi çarpar oldu.
Evlenmeye karar verdiler. Erhan Bey İzmir’de, Hüsniye Hanım Kocaeli’de yaşıyordu.
İkisi de özel sektörden emekliydi. İlk evliliklerinden olan çocukları büyümüştü. Hüsniye Hanım, eşini 18 yıl önce kaybetmişti.
O zamandan bu yana hep yalnızdı...
Yani bir engel yoktu.
Erhan Bey, Kocaeli’ne gidip, Hüsniye Hanım’ı ailesinden istedi.
27 Ekim’de nişanlandılar. Yüzükleri parmaklarına taktılar.
Yeni yılda nikah masasına oturacaklardı.
İki gün önce Kocaeli’den Hüsniye Hanım’ın eşyalarını İzmir’e getirdiler.
Karşıyaka Çarşısı’nda alışveriş yapıp, yemek yediler.
Hüsniye Hanım’ın sigarası bitmişti. Karşıya geçip büfeden sigara aldı.
Kaldırımda ışıkların yanmasını bekliyordu.
Ne olduysa oldu!
Geri geri gelen o çöp kamyonu, tüm bu mutluluk hikayesinin sonunu yazdı.
Ömrünün son deminde aşkı için şehir değiştirmeyi bile göze alan Hüsniye Hanım, İzmir’de bir kaldırım üzerinde son nefesini verdi.
Geriye herkesin imrenerek dinleyeceği bu aşk hikayesi kaldı.
Öyküyü, Adli Tıp’ta sevdiği kadının cenazesini almak üzere bekleyen Erhan Bey’den dinlerken etkilenmemek elde değil.
Gözünden yaşlar süzülerek aşklarını anlatan Erhan Bey’in titreyen dudaklarından şu sözler dökülüveriyor; “İnsan 70’inden sonra da sevebilirmiş. İnsan 70’inden sonra da böyle bir acı yaşarmış. Yalnızdık. Hayatımızı birlikte devam ettirecektik. Ettiremedik. O öldü. Ben şimdi ne yapacağım? Ben bundan sonra bu acıyla nasıl yaşayacağım? Yüzüğüm hala parmağımda. Bu yüzüğü artık hiç çıkarmayacağım.”
Erhan Bey’le konuştuktan sonra Hüsniye Hanım’ın Adli Tıp’tan alınan cenazesi Kocaeli’de toprağa verilmek üzere yola çıkıyor.
Diğer minibüste ise bir gün önce yeni hayatı için getirdikleri eşyaları...
Biz buğulu gözlerle sadece arkalarından bakakalıyoruz...

Kaza nasıl oldu?

Olay, önceki gün saat 21.00 sıralarında Karşıyaka ilçesi Cemal Gürsel Caddesi Karşıyaka Vapur İskelesi önünde meydana geldi. Hüsniye Tunçkol, büfeden sigara almak için yolun karşısına geçti. Sigarasını alarak trafik lambalarında beklemeye başladı. Bu sırada Karşıyaka Belediyesi Temizlik İşleri Müdürlüğü’ne ait K.Y. (41) yönetimindeki 35 AR 9058 plakalı ’acil çöp toplama’ kamyonu yola inmek için geri manevra yaparken, kaldırımda duran Tunçkol’a çarptı. Çarpmanın etkisiyle Tunçkol kamyonun altında kaldı. Tunçkol’un olay yerinde hayatını kaybettiği belirlendi. Kamyon sürücüsü K.Y. polis tarafından gözaltına alınarak Karşıyaka Polis Merkezi’ne götürüldü. Kazayla ilgili soruşturma başlatıldı. 

 Yusuf YAVUZ / İZMİR, (DHA)