Starlık hayalim birkaç saat sürdü

Ancak birazdan okuyacağınız yazıyı daha başlıktan en iyi ifade edebilme yolum, maalesef bu deyimdi. Büyük Hürriyet ailesinin bir ferdi olacağımı öğrendiğim ve ilk yazım yayınlandığı günden itibaren çok sayıda mail ve tebrik telefonu aldım. Bir star havasıyla başladığım gün, eski Foça’da yaşayan ailemi ziyarete gittiğim gün balon gibi söndü. Çünkü balkon yıkama, bulaşık makinesi yerleştirme, sofra kurma ve toplama gibi bir “star”ın asla yapmaması gereken görevlerin hepsi, baba ocağında beni bekliyordu. Sonra oturup hayatın hangi alanlarında star muamelesi görme beklentisine girdiğimizin bir listesini yaptım.

Starlık mertebesi listesi

- Bankada star muamelesi istiyoruz. Sıra numarası almak, sıra beklemek, veznelerin eksik çalışması hepimizi çileden çıkarıyor. Dünya kadar borcumuzun olduğu bir şubeye bile gitsek.
- Evlilikte star muamelesi istiyoruz. Eşimizin prens/prensesi, çocuklarımızın kraliçesi, 3 oda bir salon hükümranlığımızın padişahı olmamak bizi en çok sinirlendiren davranışların başında geliyor.
- Trafikte hepimiz, tek tek, kendi aracımızın “star”ıyız. Tali yoldan ana yola atlama hakkı, dönülmeze dönüş hakkı, yaya geçidinde yavaşlamama hakkı bizim krallığımızın en temel hakları.
- Yardımcılarımızdan star muamelesi istiyoruz. Cafe’deki garson, eve 15’te bir gelen emektar gündelikçi, iş yerindeki çaycı, fotokopi çeken stajyer “nöbetçiler yakalayın” komuta zincirimizin değişmez halkaları.
- Bisiklet yollarının kralıyız. Yaya olmamız mühim değil. Çekirdek çitleyerek ailecek bisiklet yolundan yürümek “star”lığımızın en temel göstergesi.
- Bakkalda “star” muamelesini hak ediyoruz. Pirincin en baldosu bize gelsin, kasadaki görevli bekletmesin, bir önceki müşterinin ürün iadesi bizi mümkünse biz sıramızı savdıktan sonra yapılsın.
- Tatilde bizden “star”ı yok. Tatil köyünün tüm personeli bize hizmet etsin, havuzda bir tek bizim çocuğumuz tozu dumana katsın, manzaralı oda bize gelsin, kahvaltı biz güzellik uykumuzdan kalkana kadar bir zahmet uzayıversin.
- İlişkide “star” muamelesi diye bir şey yok, ilişkilerin zaten kralı biziz. Bizim istediğimiz restorana gidiliyor, sadece bizim istediğimiz dostlarla görüşülüyor, sadece biz uygunsak buluşuluyor. İki yalnızdan bir değil, iki “star” çıkınca sahne dar geliyor.
- Resmi dairede azıcık sesimiz kısık çıksa da, cebinden kendine büyük “star” taşıyanlar fermanı basıyor: “Sen benim kim olduğumu biliyor musun?” Star’ın star’ının, star’ı bu olsa gerek.
- En dandik kooperatifin başkanı bile BAŞKANIM! “Yahu 30 evlik kooperatifi 5 senede bitiremedin neyin star” ı? Olsun, bütün başkanlar gönüllerin “star” ı.

Bu ülkenin 70 milyonu star olursa

Bu liste uzar gider. Çünkü memlekette starlık müessesesi böyle işlemekte. Kağıt kaleme gerek yok, kendinizi starlık beklediğiniz anlarda bir yakalayıverin hele; bakın bana nasıl hak vereceksiniz?
Peki bir ülkenin 70 milyon “star”ı olursa, o memlekette sistem nasıl işleyecek?