Sigaraerkil Türkiye!

Çünkü günde 3 tane sigara ya içiyorum ya içmiyorum. 10 yıldır böyle bu. O, 3 sigarayı geçtiğim anda kendimden, hayattan, üstümden, başımdan gelmişimden geçmişimden nefret ediyorum. İçemiyorum o mereti. Sabah kalkınca ağzıma bir lokma girmeden yanımda sigara içilirse illet oluyorum.
Kimsenin evinde, arabasında sigara içmiyorum, içirttirmiyorum. Ama evet ben bir sigara içicisiyim. Geçen ayki kontrolünde ciğerleri tertemiz çıkan. Herkesin benim kadar şanslı olmadığını da bilen.

Sadede geleyim. Geçen hafta cuma akşamı, uzun zamandır görüşmeyen 3-5 arkadaş buluştuk. Önce bir balıkçıda yemek yedik. Sonra Alsancak’ta bir kulübe gittik. Balıkçıda masamızda sigara içmek isteyenler olduğu için sobaların altında Kordon’da oturduk. Ben de dahil isteyen sigarasını içti rahat rahat. Oradan da kulübe geçtik. Saat 23.30 dolayları.

5 dakika geçmeden başta masadaki arkadaşlarım olmak üzere herkes sigaralarını yakmaya başladı. Yok artık, bu ne yahu demeye kalmadan o da ne? Yan masadaki abi puro içiyor. Bildiğin 2 numara Cohiba. Servis yapan sevimli oğlanı durdurdum. Neden sigara içildiğini sormaya çalışıyorum o gürültüde. Çocuk artık ne kadar yılmışsa, “kızmayın hanfendi burada sigara içebilirsiniz, bakın küllük orada” diyor.

Hayır, sigara yasağı başladığından beri ilk kez bara gidiyor değilim. Ama birbirimizin haklarını bu kadar aleni takmadığımızı, hayat hakkını bu kadar aleni gasp ettiğimize yeni yeni şahit oluyorum.

Herkes sigara içtiği için ben de bir tane çıkarıp yakmadım. Canım istemedi mi, istedi. Alıp ikimi sigaramı bahçeye çıktım insan gibi.

İşin bir de işletmeci boyutu var. Hepsi o kadar dertli, laf dinlemeyen ve kavga çıkaran müşteriden o kadar yılmış ki, çareyi göz yummakta bulmuş. Haksız da bulmuyorum han.

Biliyorum tıpkı Araplar ve Yunanlılar gibi sigara erkil bir toplumuz. Biliyorum, İtalyanca deyimlere bile girmişiz. (Türk gibi sigara içmek) Ama şunu da biliyorum. Herkesin, kokmadan, gaz odası gibi yerlerde boğulmadan, gece dışarı çıktığına pişman olmadan eğlenmeye hakkı var.

Yaşlandım o yüzden takılıyorum böyle şeylere, ahlak polisi oldum diyeceğim. Ama 20 yaşındayken de bir bara gittiğimde nefret ediyordum kapalı alanda sigara içilmesinden. Şimdi de!

Sütler çocuklara!

Geçen pazar sabahı yine Fuar’da koşuyorum (tabii ki koşmuyorum, yürüyorum, ama böyle yazınca pek bir havalı durdu). Baktım ki, yanyana yanyana 100’e yakın araba. Şoförler dışarda, bir görevli de gidecekleri okulları okuyor sırayla. Yaklaşınca gördüm ki, hepsi İzmir Büyükşehir ve Tire Kooperatifi’nin süt arabaları. Bu şehirde her gün binlerce şeyi eleştirsem de bravo Aziz Kocaoğlu. Türkiye’nin eline yüzüne bulaştırdığı işi, sen alnının akı ile devam ettiriyorsun hala.