Mükemmeli bırakma konferansı!

 Akılsız başımı diyorum, çünkü onlara göre hayatta başarılı olma kapasitem ortanın altında. Bana göre de onların yaşamdan tat alma potansiyeli yerle yeksan.
Herkes bir mükemmeliyetçilik tutturmuş gidiyor. Bir tek haftada bir, tek göz oda evime (havalı dursun diye stüdyo daire diyorum) temizliğe gelen Sumru Abla hariç. Kendisinin mükemmel temizlik nedir pek umurunda olmadığı gibi, mükemmeliyetçilik kavramına da son derece karşı.

Ama sokakta ve sosyal hayatta durum pek öyle değil. Herkes mükemmeliyetçilik virüsü ile savaşır durumda. Kimi bunun bir virüs, bir ütopya olduğunun farkında ve kurtulmaya çalışıyor; kimi de bu meşum eziyeti yere göğe sığdıramıyor.
Tek başına düello
Sanmayın ki bu ideolojiye bir tek ben karşıyım. İnsanı için için kemiren bu ruh hali son zamanlarda akademisyenleri de epey meşgul eder olmuş. Bilim çevrelerine göre de mükemmeliyetçilik, iki ucu keskin bir kılıç!
Bilime göre mükemmeliyetçi biri, kendisine ulaşamayacağı yükseklikte ve gerçek dışı standartlar koyuyor. Kendini insafsızca zorlayarak, bu ulaşılmaz hedeflere ulaşmaya çalışıyor. Mücadeleci biri de kendisine yüksek standartlar koyuyor, ama amaçladığı şeye ulaşma olasılığı var. Mükemmeliyetçi kişinin çabaları, kendini yenilgiye uğratan türden.
Hiçbir şey, hiçbir zaman “yeterince” iyi değil ve bu yüzden de hiçbir zaman, başarıya bağlı bir doyum yaşaması mümkün değil. Mücadeleci kişinin çabaları ise kendini geliştiren türdendir: Kendisine koyduğu o yüksek ve anlamlı hedefe ulaşamasa bile, sırf denediği için bir doyum sağlayabiliyor. Mücadeleci kişinin, başarısızlığa ilişkin rüyaları, mükemmeliyetçinin ise başarısızlık kabusları var.
Mükemmeliyetçiler, kusursuz olma konusundaki kararlılıklarının, kendilerini başarıya, kabul görmeye, sevgiye ve doyuma ulaştıracağı beklentisinde... Ancak, kendilerine ilişkin kuşkuları ya da onaylanmama ve reddedilme korkuları yüzünden, yaptıkları işte yeterince etkili olamıyorlar.
Testi çözün; durumu görün
Peki, “mücadelecilik” ile “mükemmeliyetçilik” arasındaki fark ne? Siz de bir ruh kemirgeni misiniz? Aşağıda, küçük bir anket var. Sırasıyla her bir cümleye ne kadar katıldığınıza karar verin. Cümlelerin yanındaki boşluklara, sizi en iyi tanımlayan puani verin. Bu işlemi yaparken herhangi bir “yanlış” ya da “doğru” yanıtın söz konusu olmadığını unutmayın. Yanıt verirken ne kadar dürüst olursanız, kendiniz hakkında o kadar çok şey öğrenmiş olacaksınız.
+2 = tümüyle katılıyorum
+1 = biraz katılıyorum
0 = kararsızım
-1 = pek katılmıyorum
-2 = hiç katılmıyorum
1. Eğer kendim için en yüksek standartları koymazsam 2. sınıf bir insan olurum.
2. Eğer bir hata yaparsam insanlar beni daha az dikkate alacaklardır.
3. Eğer bir şeyi gerçekten iyi yapmayacaksam, hiç yapmayım daha iyi.
4. Hata yaptığım takdirde bundan üzüntü duymalıyım.
5. Yeterince uğraşırsam denediğim her işte üstün olabilirim.
6. Zayıflıklarımın ya da aptalca davranışlarımın sergilenmesi, benim için utanç vericidir.
7. Aynı hataları tekrarlamamalıyım.
8. Ortalama bir performans benim için doyurucu değildir.
9. Önemli bir şeyde başarısız olmak, benim insan olarak aşağı düzeyde olduğum anlamına gelir.
10. Beklentilerimi gerçekleştirmekte başarısız olduğum için kendime kızarsam, bu benim gelecekte daha başarılı olmamda yardımcı olur.
Sonuç
Puanlarınızı toplayın. Pozitif sayılar ile negatif sayılar birbirini götürür (Örneğin: +2 - 2 = 0). Eğer tüm maddelere +2 yanıtını verdiyseniz toplam puanınız +20 olacaktır. Üzgünüm, bu puan çok yüksek düzeyde bir mükemmelliyetçiliği gösterir. Hayat size de, etrafınızdakilere de çok zor.