Havada turunç tadı var!

Soğuk sabahın, çiğ ıslaklığında yükselen kış güneşinin, sıcaklığı da rengi de turunçtu. Soluduğum havanın, balkondan denize göz kırparak yudumladığım kahvenin tadı da turunç. Güneş turunçtu, kokusu Mersin.

GÖNÜLLÜ TURUNÇLAR

Kış aylarında, Mersin’in sokak ve caddelerindeki turunç ağaçlarının meyveli görüntüsü keyif verir, içinizi ısıtır. Şimdilerde yeni bir özelliği daha var ‘Gençlere burs’ Nasıl? sorusu kafamı kurcalarken, Mezitli Belediyesi’nin ‘Gönüllü Evi’ ile tanıştım. Gönüllü kadınların, belediyenin desteği ile düzenledikleri etkinlikler sayesinde birçok sosyal projeyi gönülden başardıklarını duymak etkileyiciydi. Sokaklardaki ağaçlardan topladıkları turunçları reçele, reçeli de paraya dönüştürerek üniversite okumak isteyen genç kızlara burs sağlamak fikri ise inanılmazdı ama başarıyorlar. Odun ateşinde ve geleneksel yöntemlerle pişirilen ‘turunç reçeli’ için www.mezitli.bel.tr adresini tıklayın, sokaklar şenlensin, gençlere burs çoğalsın.



KOKULU ÇÖREK ‘ŞUMUM’

Çok kültürlülüğün kokusu aslında, ‘Şumum’. Tattığınızda farklı coğrafyaların, kültürlerin, inançların kokularını da duyumsuyorsunuz. Her lokmasında ruhunuzun geçmişe uzandığını hissederken, yolculuk bitmesin diye gözlerinizi yumuyor, hatta bayılmak bir süreliğine dönmek bile istemiyorsunuz. Başta ‘rezene ve zerdeçal’ olmak üzere ‘anason, yenibahar, tarçın, muskat, kakule, zencefil ve mahlep’ taş değirmende çekilmiş atalık tohum ‘Gülnar’ın sarı buğdayı’, yerel zeytinyağı ve baharatlar hep birlikte yoğrularak, taş fırında pişiriliyor ‘Şumum’. Sizi geçmişteki ‘Kıddes (mukaddes)’ yolculuğa çıkaran, Tarsus’a has bu çöreği yeniden hayata geçirenler ise ‘Gattini’ fırının sevgili kurucuları Nilüfer ve Can Gatenyo. Hukukçu Nilüfer hanım, tüm ürünlerde kullanılan ekşi mayanın ‘anası’, mühendis Can bey de fırında pişirilen şahane ekmeklerin ‘babası’ olarak biliniyor. Fırında üretilen tüm ürünlerde geleneksel pişirim yöntemi ve ekşi maya kullanılıyor. Kara kılçık, siyez ve diğer atalık tohum buğdaylar günlük olarak, kendi taş değirmenlerinde çekiliyor. Tahinli çöreği, ay çöreğini, kurabiyeleri tattım nefisti, baymadı ama lezzetlere bayıldım. Şalgamın hammaddesi yerel kara havuç suyundan yaptıkları ‘mor ekmek’ doğallık kokuyordu, kendi de rengi de efsaneydi. Instagramda @gattinitaptaze isimli hesaptan sipariş verdiğinizde, sizi bekletmeden geçmişe yolluyorlar, tıklayın.



TURNİB ‘ŞALGAM’

İngiltere’ye şalgam suyunu tanıtan ilk Türk markası ‘Turnib’. İsmi de İngilizceden esinlenilmiş. Geçtiğimiz günlerde tesadüfen tadıp çok sevmiştim, şimdiye kadar içtiklerimin en iyisiydi. Kara havuçun tadı ve kokusu baskındı, vücudumdaki her hücrede hissettiğim ferahlık, sanal değil gerçekti. Mersin’e gelmişken Turnib tatmadan dönmek olmazdı. Atalık tohumlu kara havuçları, Konya Ereğli’de kendileri ekip biçiyor, şalgam suyu Tarsus’taki tesislerinde üretiliyor. Mersin, yoğurt pazarındaki şubelerinde bardak bardak içilesi bir durum var. Normalden uzun fermantasyona tabi tutulması tadını demliyor. Doğal yöntemlerle, sebzesiyle birlikte demlenen ‘kara havuç’ suyu, zamanı gelince sebzesinden ayrılarak şişeleniyor. Doğal ve katkısız olduğundan raf ömrü kısa, o yüzden market raflarına girmeyi göze alamıyorlar. Ankara’da ağız tadına önem veren restoranlarda var, Instagram ‘@turnib.salgam.suyu’ hesabından sipariş verebiliyorsunuz. Ferahlayın.



KANLIDİVANE, LAMAS VE MAVİ YENGEÇ

Mersin’den Silifke’ye giderken, tarihi bir yolculuğa da kapılıyorsunuz. Özellikle ‘Olba Hanedanlığı’ döneminden kalma 170x200 metre ebatlarında, kayalara oyulmuş basamaklarla inilen 60 metre derinliğindeki obruk ‘Kanlıdivane (Kanytella)’ya uğrayın. Mistik hisler veren bu antik şehirde, son zamanlarda düzenlenen konserlere denk gelirseniz, kaçırmayın. İki tarafı yüksek duvarlar arasında kalan, ortasından ‘Lamas Çayı’nın aktığı tarihi kanyon, trekking ve kamp alanı için mükemmel, bitki çayları ve Limonu efsane. Silifke’ye vardığınızda acıkmış olacaksınız, canınız ‘mavi yengeç’ çeker demeyeceğim, belki de karın doyurma seçeneklerinizden bile değildir. Hatta, ilk defa tadına bakma olasılığınız da yüksek. Doyumluk da değil zaten, sadece soğuk içeceğinize eşlik eden nefis ve gizemli bir tadımlık. Şehrin içinde salaş mı salaş bir mekan, doğal mı doğal bir gölden (Akgöl) avlanan yengeçler, 3-4 dakikalık pişirme yöntemiyle, elinizdeki tokmaklarla beklemeye değiyor. Mekânın adı ‘Uçar Mavi Yengeç’, sahibinin adı ‘Fevzi Mavili’ ikisi de hem gizemli, hem de tarihi. Uğrayın.