Paylaş
Bugün 14 Şubat, yani “Sevgi Günü”.
Çoğunuzun bildiği gibi, ortaöğrenimimi yalnız kızların alındığı bir Amerikan okulunda tamamladım ben. 14 Şubat 1964’te, henüz İngilizce hazırlık sınıfı öğrencisi iken, Amerikalı bir öğretmenimizden öğrendik “Sevgi Günü”nü (Valentines Day). Sınıfta, henüz öğrenmeye başladığımız İngilizce ile, sevgi sözcükleri içeren kartlar hazırladık birbirimize. O günden sonra da hep bir fırsat bildik bu günü sevdiklerimize sevgimizi tekrarlamak için.
Türkiye bu özel günle ancak 80’li yıllarda tanıştı. Adı ise “Sevgi Günü” değil “Sevgililer Günü”ydü. Çoğu kişi bunu kadın ve erkek arasındaki sevgiyle sınırladı. Oysa ki “sevgili”, “sevgi ve bağlılık duyulan” herkes olabilir. Bu nedenle, sevdiğimiz kim varsa hayatta bugün bir kez daha tekrarlayalım onlara kendilerini sevdiğimizi. Behçet Necatigil ne güzel anlatır bunu “Sevgilerde” başlıklı şiirinde:
“Sevgilerde
Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı.
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.
Bitmeyen işler yüzünden
(Siz böyle olsun istemezdiniz)
Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı.
Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telâşlarda bu kadar çabuk
Geçeceği aklınıza gelmezdi.
Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz
Yahut vaktiniz olmadı.”
Siz nasıl düşünürsünüz bilemem ama, bence Tanrı’nın bize vermiş olduğu en büyük hediye “sevebilme yeteneği”. Ünlü Rus yazar Lev Tolstoy’un çok sevdiğim bir sözü var bu konu ile ilgili: “Anladım ki insanlar kendilerini düşünerek yaşıyor gibi görünse de, hakikatte onları yaşatan tek şey sevgidir. Kim severse, Allah'a yaklaşır; çünkü o sevgiyi yaratandır...”
Lise ders kitaplarımdan birinin arka kapağında sevgiyi anlatan bir şiir vardı. Öyle etkilendim ki bu şiirden, başucu kitabı yaptım o ders kitabını. Bugün, elimden geldiğince tercüme etmeye çalışacağım bu anlamlı dizeleri sizler için.
“Sabırlı ve şefkatlidir sevgi,
hiçbir zaman kıskanç ya da kibirli değildir.
Asla mağrur, bencil ya da kaba olmaz.
Sevgi kendi yolunda diretmez.
Hırçın ya da alıngan değildir.
Kin gütmez ve çoğu zaman
başkalarının yanlışını görmezden gelir.
Adaletsizliğe asla prim vermez,
ama gerçekler galip çıktığında sonsuz olur sevinci.
Eğer birini severseniz
bedeli ne olursa olsun
ihanet etmeyeceksiniz ona.
Ona her zaman inanacaksınız,
ve daima koruyacaksınız onu.
Allah’ın bize verdiği tüm güçler
gün gelecek tükenecek,
ancak sevgi sonsuza dek var olacak…”
Sevmekten ve sevgimizi dile getirmekten hiç vazgeçmeyelim. Hz.Mevlana’nın dediği gibi:
“Her birimiz tek kanatlı melekleriz ve bizler ancak birbirimizi kucaklayarak uçabiliriz.”
Tüm okurlarımın “Sevgi Günü” kutlu olsun…
Engellerimizi hissettirmeyecek, engelsiz bir yaşam dileği ile...
Paylaş