Paylaş
Bu e-posta Reşat Nuri Güntekin’in “Çalıkuşu” adlı romanını anımsattı bana.
Kahramanlarımızdan Ayten Hanım, Aydın'ın Nazilli İlçesi’nden gelmiş Patnos’a. Kendisi ‘çocuk gelişimi ve eğitimi’ öğretmeni. Diğer kahramanımız Savcı Bey ise ‘zihinsel engelliler sınıf öğretmeni’; Van Erciş'ten gelmiş Ağrı’ya. “Buraya gelmeden önce adını bile duymadığım bir yerdi benim için. Geldiğimde kitaplarda okuyup filmlerde izlemiş olduğumuz hayatların maalesef gerçek ve yaşanmış olduğunu gördüm.” diyor Ayten Öğretmen ve ellerindeki kısıtlı olanaklarla var güçlerini birleştirip bir şeyleri değiştirmeye çalıştıklarını anlatıyor. Bu dönem, engelliler ile ilgili projeler üzerinde daha ağırlıklı olarak durduklarını, çünkü ilçede engellilere yönelik bir adım atılmış bulunduğunu söylemenin gerçekten çok zor olduğunu ifade ediyor. Bu düşünce ile, Nisan Ayı içerisinde bir otizm paneli gerçekleştirmişler.
Kaymakamları Sayın Fehmi Sinan Niyazi ve Milli Eğitim Müdürleri Sayın Salih Eskin’in eğitim anlamında ciddi uğraşlar verdiklerini ve idealist genç öğretmenleri çok desteklediklerini söylüyorlar genç öğretmenlerimiz. Kızların eğitime kazandırılmasının çok önemli olduğunu düşünüyorlar. Patnos’da okula giden kız öğrenci sayısı erkek öğrenci sayısını geçmiş. Bu dönem üç ilköğretim okulunda özel alt sınıf açılmış. Önümüzdeki yıl bu uygulamanın tüm okullara yayılması düşünülüyormuş. Bir otizm sınıfı ise açılma aşamasında imiş.
Bu genç arkadaşların bana yazma sebepleri ise, 5-7 Mayıs tarihlerinde gerçekleştirecek oldukları “Patnos 1.Engelliler Eğitim Haftası Festivali”. Bu festival, Doğu Anadolu Bölgesi için bir ilk olacak. Festival kapsamında; “Okul Öncesinde Özel Eğitim”, “Erken Çocuklukta Kaynaştırma Uygulamaları”, “Farklı Gelişen Bireylerde Eğitim”, “Farklı Gelişen Bireyler ve İletişim Becerileri” konuları görüşülecek. Ayrıca, engelli öğrencilerce düzenlenen bir sahne gösterisi ve özel eğitim alt sınıf öğrencileri resim sergisi de bu festivalde yer bulacak.
Ayten Öğretmen, “Tek istediğimiz Doğu’da da bu konuyu ele alan bireylerin var olduğunu ve eğer istenilirse mahrumiyet bölgelerinde bile bir şeyler yapılabileceğini göstermek. Biz buradan bir domino taşını devirmek misali başlatıyoruz bir şeyleri. Amacımız, domino taşları devrildiğinde ortaya çıkacak herkesi kucaklayan bir resim oluşturmak.” diyor.
Bu festivale katılabilmeyi, onlara destek olabilmeyi yürekten isterdim. Çoğu zaman umursamadığım engelim bu gibi durumlarda çok üzüyor beni. Ama kalbim onlarla olacak. Başarılı olacaklarına inanıyorum.
Umuyorum ki, bu idealist öğretmenlerin girişimi yeni bir yol açacak aydınlığa doğru ve bu yola çıkanlar her gün daha da çoğalacak.
Engellerimizi hissettirmeyecek, engelsiz bir yaşam dileği ile...
Paylaş