Engelsiz hayat

Sayın Şahin Engelsiz Ege Birimi ve yapısının tüm Türkiye'ye model olan işler yaptığını ancak bunların basında yer bulmadığını belirten yanıtında, birimin amacının öğrencileri “engellerinin dışında üretken birey olarak yetiştirmek ve yaşamda tek başına yaşamalarına katkı sağlamak” olduğunu belirtiyor. Engelli tuvaletinin halini gösteren fotoğraf ise siteden kaldırılmış. Bence o tuvalet bundan sonra hiçbir zaman depo halinde kalmayacak ve hep öğrencilerin rahatlıkla kullanabileceği durumda olacak.

Doç. Dr. Şahin mesajında “bu ve benzeri pek çok manzara kamu kuruluşlarının hemen hemen hepsinde geçerli” diyor. Benim de bahsettiğim sorun bu zaten.  Ege sahil kasabalarından birinde yaşayan Selma Dağdeviren adlı okur belediyenin engelli tuvaletine ilişkin macerasını bizlerle paylaşmış:

“AB sürecinde modern bir Türkiye haline geldiğimiz şeklinde bir izlenim yaratmak için özellikle Belediyeler bazı tuvaletlere engelli tabelası asma yarışına girişti. Ancak bu konuda samimi olan Belediye yok denecek kadar az. Belediyelerin tabela koyduğu engelli tuvaletlerinin neredeyse hepsinin kilitli olduğunu, görevlilerin kilidi açmak istemediğini, baskılarınıza dayanamayıp açtıklarında ise içeride tuvaleti göremeyeceğiniz kadar çok malzeme yığılı bulunduğunu görüyorsunuz. Hafta sonu bu durumda gördüğüm bir engelli tuvaletinde zabıt tutturmak için ilgili belediye gittiğimde zabıt memurları zaptı Pazartesi tutturmam gerektiğini söylediler. Tuvalet görevlisinin söylediklerimden korkup tuvaleti geçici olarak boşaltabileceğini, zabıt denilen şeyin anında tutulması gerektiğini söyleyince de, ‘fena mı olur, bu sayede tuvaleti temizlemiş olurlar’ şeklinde yanıt verdiler. Tabii ben inatla zaptı tutturdum ve meclisin tuvalet yetkilisine gerekli cezayı vermesini sağladım. Ancak bütün bu olaylar sırasında ihtiyacımı giderememenin acısını da yaşadım.”

diyor Selma Hanım ve devam ediyor:

Sesimiz olduğunuz ve bizi geniş kitlelere, hatta ilgililere (ilgisizlere mi desek acaba?) duyurduğunuz için binlerce teşekkür. Engelli tuvaletleri meselesi gerçekten biz engelliler için muazzam bir engel. Belki de bizim dışarı çıkmamızın karşısındaki birinci engel.”

Mesaj gönderen bir diğer okurum, Banu Kale, ise:

“Bugünkü yazınız çarpıcıydı. Yönetmeliğe uygun mekan yapmanın yetmediğini bir kez daha görmüş olduk! Düzenlemelerin, kuralların, hatta iyi niyetin de yetmediğini bir kez daha anlamış olduk! Düzenlemelerin ve kuralların gerçekten pratik amaçları olduğunu anlatamadığımız sürece bu tür manzaralarla sıkça karşılaşmayı sürdüreceğiz korkarım ki. Umarım başka kurumlarımız da kıssadan hisse çıkarırlar.”

diyor.

Ben bu satırlarda engelliler için yapılan güzel şeylerden, onların hayatını kolaylaştırmak için atılan adımlardan söz etmek istiyorum. Bana bu olanağı verecek her türlü bilgiyi almaya da hazırım. Bu konuda herkesin yardımını bekliyorum. Unutmayalım ki, iyi ve güzel şeyler duymaya hepimizin ihtiyacı var.

Engellerimizi hissettirmeyecek, engelsiz bir yaşam dileği ile...