Bir babayı “Evladım unutulmasın” raddesine neden getirdik?

Biz Suriye meselesinde yanlış yaptık. Rahmetli Erbakan Hoca, Ortadoğu’yu anlattığında “Eğer bir gün Suriye hedef olursa, sonrası Türkiye’dir.” dediğinde “Yok canım, biz bunları yaşamayız.” diye düşünürdüm.  Kurgu gibi gelirdi…

Geldiğimiz noktada Erbakan Hoca’nın haklı çıkmış olması işin başka boyutu elbette.

Türkiye olarak Müslüman ülkelerde yaşanan her olayda elimizi taşın altına koymamıza rağmen itibarımızın ve güvenilirliğimizin eskiye oranla düşüşte olmasını ciddi ciddi düşünmeliyiz.

Dış Politikada yaşadığımız yanlışların sorumlusu Ahmet Davutoğlu mudur bilmiyorum, şahsen şu an çok da önemi yok diye düşünüyorum. Bunlar, sakinleşince konuşulacak mevzular. 

Sınır ötesi şehit haberleri üzerinden hükümete veya TSK’ya yüklenmek gibi bir niyetim yok. Bu kadar acı içinde bu çok basit  ve anlamsız kalır zaten.

Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olarak,  İçişleri Bakanımız Süleyman Soylu ve Genelkurmay Başkanımız Hulusi Akar’ın, terörle mücadelede şehit ve gazilerimiz ile daha fazla ilgilenmesini, ayrıca DEAŞ tarafından alıkoyulan askerlerimizle ilgili de daha hassas olmasını istiyorum.

Bir şehit veya kayıp yakınının mağdur edilmesi kamuoyunun vicdanını sızlatan bir hadisedir.  Üç gün önce Hürriyet’te elinde oğlunun fotoğrafıyla yetkililere seslenen babanın feryadını okuduk.

Okurken gözyaşlarımızı tutamağımız baba tam 1,5 yıldır ağlıyor. Koskoca 1,5 yıl..

Aydın TAŞ, oğlundan bir buçuk yıldır haber alamayan bir baba.  Oğlunun DEAŞ tarafından kaçırıldığını ve Rakka’da cezaevinde tutulduğunu biliyor. Bunun dışında yetkililerden haber alamamış.  Bir baba ki, “Evladımın sakatlığına da ölüsüne de razıyım, yeter ki oralarda unutulmasın.” diyor.  

Oğlunun, DEAŞ’ın yaktığı iddia edilen Türk askerlerinden biri olma ihtimali var. Engelli bir oğlu tedavi görüyor, eşi psikolojik tedavi görüyor.

Bir babayı “Evladım unutulmasın” raddesine neden getirdik?

TSK’nın şehit ailelerine karşı maddi ve manevi gösterdiği ihtimamı biliyorum. Ama evladı alıkoyulmuş mazlum bir aileyi neden habersiz bırakıp, destek olmadı anlamıyorum ve açıkçası yakıştıramıyorum.

Ne benim ne de sizin, aslında hiç birimizin canı evladını kaybeden ana baba gibi yanmayacak. Gün aydınlanınca bir meşgale bulacağız kendimize, acıyı derinlere gömüp yerine bir şeyler koyacağız. Ama evladını kaybeden ana ve babalar acılarının yerini dolduramayacaklar. Onlar hayatlarına eksik bir şekilde devam edecekler. Sonsuz saygım var güzel insanlara. Benim de amcamın oğlu yıllar önce askerde şehit oldu. Sonraki senelerde sağlık sorunları nedeniyle bizde kalan yengemin her gece oğlunun adını sayıklayarak uyanmasını hiç unutmadım, unutamam. Onun için her şey Mustafa’ydı. Geride kalan 3 evladı daha vardı ama hiç biri Mustafa’sının yerini tutamamıştı.

…

Ben de Cumhurbaşkanı’nın Milli Seferberlik çağrısına uyuyorum. Ve köşemden, hem Hükümete hem de kendisine seslenmek istiyorum;

Siz, az insana nasip olacak bir sevginin ve desteğin muhatabı oldunuz. Eminim, sizler de bir Türk evladının şehit olmasını istemezsiniz.

Suriye’den binlerce mülteci ülkemize geldiğinde “Biz ensar olalım.” dediniz. Bu millet, “Başımızın üstüne.” dedi. Mahallesinde girişimci (!) ev sahiplerimiz sebebiyle artan kiralara rağmen sesini çıkarmadı. 

 15 Temmuz gecesi “Sokağa çıkın!” dediniz, bu millet evine girmedi. 

Ekonomiye destek olmak için “Dolarınızı bozun.” dediniz, iş adamlarından önce yine bu millet, çocuğunun düğünü için sakladığı dolarını bozdu.

Millet hem canı hem de malı ile görevini yaptı. Artık şimdi sıra sizde…

Lütfen, öncelikle “kralcılık oyunu” oynayanları bir susturun.  Ne sizin ne de bu milletin sahte sevgilere ihtiyacı var. Tayyip Erdoğan adının ardına sığınarak şahsi hesaplaşmalar peşinde olanlara dur deyin. Hükümetin politikasını her eleştirene “Vatan haini” yaftası yapıştırılmasına main olun.  

Çocukları DEAŞ tarafından esir alınmış ailelere maddi -  manevi bir şekilde destek olun.

İnternette dolaşan ve hâlâ netlik kazanamayan video ile ilgili kamuoyunu en kısa zamanda bilgilendirin. Olayın netlik kazanması, görüntüler doğru olsa dahi bu şekilde kalmasından yani “var-yok” tartışmalarından çok daha iyidir. Görüntüler gerçek ise bu Türkiye’ye meydan okumanın  karşısında birlik olmamız gerekir.

Suriye politikamızda atılacak adımlarda muhalefet ile birlikte karar verin. Ne Amerika ne Rusya bizim menfaatimizi kendi menfaatinden önceye alacak değil. Kara harekâtında yalnız kalan bizim askerimiz. Suriye’de bundan sonra atılacak adımların geri dönüşü daha şiddetli olacak. İçeride desteğiniz ne kadar fazla olursa dışarıda o kadar güçlü oluruz çünkü.

Sınır ötesinde askerimiz ölmeye devam ettikçe, ülkemizde yaşayan Suriyelilere karşı bir öfke patlaması yaşanmaması ve sonrasında ortaya çıkabilecek olaylar için de gerekli önlemleri alın lütfen.