17 Aralık sazanı

Sazan mıyım? Zannetmiyorum!

Neden mi bekliyorum?

Çünkü yaşanan onca şeye rağmen “paralel yapı”nın bitmesi adına kendini destekleyen insanlara açıklama yapmanın insani ve vicdani bir sorumluluk olduğunu düşünüyor ve inanıyorum.

Ayrıca “paralel yapı” ile başlatılan savaş tehlikeli hâl almaya başladı. Cemaatle sadece gönül bağı olan insanlar rencide edilmektedir.

Yanlışı yukarıdakiler yapıyor, faturayı aşağıdakiler ödüyor.

Yazıktır, günahtır, vebali vardır.

............

Prof. Dr. Deniz Ülke Arıboğan’ın, “Akil İnsanlar Heyeti”nden ayrıldığına dair röportajı vardı:”

“Bir daha âkil heyete girmeyi, aynı süreçleri yaşamayı tercih etmem. Ben vazifemi yaptım. Bir daha aynı şeyleri yaşadığımda üreteceğim sonuçlar farklı olmayacak. Sürekli olarak birtakım insanların piyasaya sunulması, öne sürülmesi doğru değil. “Bütün tepkileri bunlar çeksin” ama sonra ne yapılıyor?

Akil insanların faaliyetlerinden yeterince faydalanıldı mı, çok emin değilim. Ben bireysel rapor da yazdım, kaç kişi okudu acaba? Eğer benim emeğim kullanılmadıysa bir daha niye gireyim?”

…..

Deniz Hanım sonuna kadar haklı. Hakikaten “âkil insanların” hazırladıkları raporlar ne oldu? Sürece katkısı nedir? Bilen var mı?

Neticede bu insanlar Başbakanlık tarafından görevlendirilmiş olmaları sebebiyle, ciddi tespitler ve sunumlar hazırlamıştır elbette.

Biz, kendimizin bilmediğini düşünüyorduk ama anlaşılan kendileri de bilmiyor.

Hükümet hem âkil insanlara hem bizlere bilgi vermelidir. Aksi takdirde âkil insanlar “konu mankeni” muamelesi görecektir.

Bu da onlara haksızlık olur.

…

Sayın Bahçeli, çözüm sürecini eleştiren bir lider. Kendince haklı sebepleri vardır ve bir parti lideri olarak düşüncelerini söyleyecektir.

Fakat süreci eleştirirken “63 boş insan” diyerek “akil insanlar” olarak adlandırılan kişileri bir kalemde silmek olmadı.

Bu insanlar, ülkede barış olsun diye uğraşan sanatçımız, siyasetçimiz, yazarımız, gazetecimiz... Velev ki yöntemleri yanlış olsun, bu onları “boş insan” yapmaz.