Ne biz avcıyız ne de onlar av

Geçtiğimiz cumartesi de sıra kadınlardaydı.

Vay, vay, vay!

“Birinci buluşmada sevişirsen or.spu, sevişmezen kezban!” diye erkekleri yaylım ateşine tuttular. Bir kere daha anladım ki...

Kadınlardan korkulur, intikamları acı oldu!

Söz verdiğim için kadın maillerinin cumartesiye sığmayanlarını yayınlıyorum. Ve sonra, başka bir tartışmada buluşmak üzere vınlıyorum...

Uzak durulacak erkekler listesi

Psikoloğum. Erkeklerin görüşlerini okuyunca kendimi terapi seansında zannettim. Terapilerde dert yandıkları durumun kısa bir özeti olmuş. Ama şimdi mesleki kimliğimi bir kenara bırakıp, bu toplumda yaşayan bir kadın olarak şunu itiraf ediyorum: O demeç verenlerin hepsini, “Uzak durulacak erkekler” listesine eklemek gerekiyor. Allah düşmanımın başına vermesin diyerek! Öyle bir “egomania”ki bunlardaki, sorma gitsin. Bizler, artık kendi paramızı kazanabiliyoruz, bizi seven geniş bir arkadaş grubumuz ve ailemiz var, kendini bu kadar her şeyin merkezi gören erkeklerle, gerçekten hayatımızı karartmaya ihtiyacımız yok. Evli olma statüsüne de ihtiyacımız yok. Biz iyiyiz, kendimize yeteriz. Tek söyleyebileceğim onlardan uzak durun! “Evlilik meraklısı kadınlarla evlenmeyen erkekler” konseptine de gülüp geçin. (Selin.)

Hoop beyler bize ayıp olmuyor mu?

Erkeklerin, “Eyvah 30 yaş üstü kadınlarda evlilik histerisi var“ röportajlarını kaygıyla okudum. Ya ben orada sözü edilen kadınlara uzağım ya da o adamlar yanlış kadınlarla karşılaşmışlar. Ne biz avcıyız ne de onlar av! Tamam sırtını erkeklere dayamış hazırcı kadınlar yok mu? Var tabii, olmaz mı? Ama genelleme yapmak ne kadar doğru? Ya bizler? İşyerlerinde potansiyel taciz malzemesi olan bizler? Toplu taşımalarda işe gidip gelirken taciz gören bizler? Evde oturup, “Aman kocam baksın bana” demeyip sabahtan akşama deli gibi çalışan bizler? Şiddet gören yine bizler? Hoop beyler, biz n’oluyoruz? Kadın değil miyiz? Bize ayıp olmuyor mu? (Tuba G.)

Olsa olsa koca olur

Bizler, Türk annelerinin ağzına bir lokma atıp çiğnedi diye, “Aslan oğlum” dediği naylon kahramanlara aşık filan olmuyoruz! Bizim kadar güçlü duruşları yok, kadın nedir, ne değildir bilmiyorlar. “Harikasın!” dediğimizde mutluluktan uçup, olmadı dediğimizde yerle bir oluyorlar. Çoğu tesadüf eseri para kazanıyor. İyi sevgili de olamıyorlar. E geriye ne kalıyor, bundan olsa olsa koca olur pazarlığı. (Zeynep O.)

Türk erkeğinin ilginç sapkınlıkları var

30 yaşındayım, kendi paramı kendim kazanıyorum. Hani moda deyim var ya, birey olmak, evet bireyim. Evlilik delisi değilim. Boşanmış bir ailede büyüdüğüm için boşanma potansiyeli olabilecek bir adamdan çocuk yapmaktansa, hiç olmasın zihniyetindeyim. Erkeklerin görüşlerini hayretle okudum. Hangi ilk buluşmada bir erkeğin Tolstoy’dan bahsettiği görülmüş? Konuyu açtı da, biz mi Fransız kaldık? Kibir bir tarafa, delirmiş bunlar. Kızlar aralarında konuşmayı severler, bilirsiniz. Dışarıdan böyle mükemmel profil çizen bu adamların aslında çok ilginç sapkınlıkları olduğunu hayretle gördük, biliyoruz. Ben de insanların düşüncelerini önemsemeden eğlenmeyi severim, tıpkı bu beyler gibi. Bunu da yaparken aşkı bulabileceğim umudum vardı. Sağ olsunlar, sayelerinde artık kalmadı! (Aşkın B.)

Kadın Harvard mezunu bile olsa Türkiye’de evlilik psikozuna giriyor

Derin Mermerci, Meltem Cumbul gibi kadınlar bile yüzüklerini gösteriyorlarsa, kusura bakmayın ama bu işte, Türk kadınlarının suçu yok. Mahalle baskısı kesinlikle şehirde daha fazla. Sosyal çevren ne kadar çoksa, baskı o kadar fazlalaşıyor. Taşradaki kadın, herhangi birini bulup, en geç 25’inde evleniyor. Ama şehirdeki kadın, eğitim, kültür, vesaire seviyesi üzerine ten uyumu olaylarını eklersen, ister istemez Mr. Mükemmel’i arıyor. Ben de ülkemiz kriterlerine göre geç evlendim, 32 yaşında. Kız kardeşim benden önce evlendiği için İzmir gibi bir şehirde bile mahalle baskısı yaşadım. Ummadığım insanlar tuhaf yorumlar yapmıştı. E kırk kişi size evliliği, evde kalmışlığı ima ederse ne olur? Kompleks yapıyor insan. Psikolojik bir durum. Bizden sonraki nesil bunu anca aşabilir. Kadın Harvard mezunu da olsa Türkiye’de yaşıyorsa bu evlilik psikozuna kesinlikle giriyor.  (Neslihan D.)

AYKIRI SES

Türk kadının en büyük şanssızlığı
Türk erkeği

43 yaşında hiç evlenmemiş, gezmiş görmüş bir erkeğim. Türk kadını cinsellikte serbestleşti de, bu ukalalara gün doğdu. 30 yaş üstü kadınları ihtiyaç gidermek için çantada keklik gören, atıp tutan bu arkadaşlara, Ruslarla karşılaştırıyorlar bizim kadınları. Rus’un Moskovalı İngilizce bileniyle kaçı muhatap olmuş.

O hor gördükleri Türk kadınları acaba hangi cephelerde ne kavgalar veriyorlar. Düşünmüşler mi? Eminim Türk kadınları bu adamlara ağzının payını verecektir ama ben onlara şunu sormak istiyorum. Siz o beğenmediğiniz Türk kadınından farklı bir kültür de mi yetiştiniz?

Kaç Türk erkeği dünya çapında ses getiren bir halt yedi? O kadar spor hastasısınız. Futbol takımınız dünya sıralamasında 35. Olimpiyatlarda kim
sevindirdi sizi? Kimin maçını heyecanla seyrettiniz? “Çoğu Türk kadını, yatakta beş para etmez” diyenler kendi yatak becerilerini sorgulamış mı? Sonra “duj beraber yüz dolır” diyenlerle karşılaştırırlar utanmadan!

 Türk kadını çok yol kat etti. Zincirlerini ülkenin her yerinde artık kırıyor. Cinselliğini de keşfediyor haliyle. Okuyor, öğreniyor, gelişiyor. Ama maalesef Türk kadınının en büyük şanssızlığı Türk erkeği. Ama inanıyorum ki onu da adam edecek! (Can U.)

Güle güle Kurthan Hoca

Ben onun öğrencisi olamadım, isterdim...

Ama aynı zamanda, aynı yerde olabilme şansına eriştim.

O da nevi şahsına münhasır insanlardan, beyinlerden biriydi.

Herhalde onun kadar güzel küfredebilen bir Can Yücel vardı.

Artık ikisi de yok.

Neyran Fişek’e duyduğu aşkın şiddeti de beni hep etkiledi.

Çok sevilen biriydi Kurthan Hoca.

Ölümü beni de çok sarstı.

Bütün sevenlerine başsağlığı dilerim.

Güle güle Kurthan Hoca, dostluğunuz çok değerliydi, nur içinde yatın.