Fahişe kadar şehvetli anne kadar şefkatli

Seks sözcüğünü, Türkiye’de en özgür söyleyen kadınlardan biri...�

Babama göre bir fahişe kadar şehvetli...

Bana göre aynı zamanda bir anne kadar şefkatli...�

Seni seviyorum ama seni gizli gizli okuyorum.

Sevdiğimi uluorta asla söyleyemiyorum.

Çünkü milletin tepkisinden korkuyorum.

Peki sen insanların seni hakkında bu kadar olumsuz düşünmelerinden yorulmuyor musun?
(Ece.)

*

* Babana güldüm, “bir fahişe kadar şehvetli” ha, senin beni kurtarma çabana da, “aynı zamanda bir anne kadar şefkatli”... Bence Ece, şahane bir kokteyl bu... Keşke hepimiz böyle olabilsek... Eşlerimizi, sevgililerimizi şaşırtacak, onları akıllarını başlarından alacak kadar çok arzulasak ve aynı zamanda onları ve çocuklarımızı hep sevgiyle, şefkatle sarıp sarmalasak... Kolay bir şey değil bu. Allah’tan babana, “Fahişeleri sen nereden biliyorsun?” dememişsin, boş ver deme...

Yorulma ve üzülme meselesine gelince, tabii ki canımın sıkıldığı oluyor, ben de biyonik kadın değilim ama zaman içinde, başkalarının düşüncelerini çok da takmamayı öğreniyorsun. Çünkü başkaları için yaşamak, insana mutluluk vermiyor. Ben mutlu olmak istiyorum, kendim olmak istiyorum. Sana da, kendini mutlu edecek seni bulmanı öneriyorum. Bir de tabii sevmeyenler ve eleştirenler kadar, destekleyenler ve sevenler de var. Zaten onlar olmasa, bu köşeyi okuyor olamazsın... Çünkü bu köşe olmaz...

Annem, babamı aldatıyor

ADIM Maya, 15 yaşındayım.

Annem, internette bazı işler karıştırıyor.�

Babamı aldatıyor.

Sanal-manal.

Okuduklarımın başka bir açıklaması yok.

Hem de hiç tanımadığı insanlarla.�

Gerçi babam onu defalarca aldattı, üstelik sanal da değildi, bir sürü acı şey yaşandı, ama bu yine de anneme onu aldatma hakkını verir mi?

1 yıldır bu yükle yaşıyorum. Hiç kimseye söylemiyorum ama annemin o tanımadığı adamlara yazdıklarını okuyucunca ne kadar sarsıldığımı anlatamam...

N’apim ben?

Düşünsene, bir lafımla ailem dağılabilir...�

Ama anneme her kızdığımda, suratına vurmak istiyorum.

“Bana dürüstlük taslama, ben o yazdıklarını okudum, okuyorum, ne mal olduğunu biliyorum” demek istiyorum.

Fakat yapmıyorum.

Ne dersin, söyleyip kurtulmak mı, bu adiliğe katlanmak mı?
(Maya.)

*

* 1- Bir kere anlaşalım, ben yanlış adresim, ne psikiyatristim, ne psikoloğum. Dahası, sözünü ettiğin şey, bir iki paragrafla geçiştirilecek, “Şöyle yap, böyle yap” diyeceğim bir şey değil. Ben sadece sana, “Senin yerinde olsaydım, ben ne yapardım”ı anlatabilirim. Bu da, yüzde yüz doğrudur diye bir şey yok.

2- Tabii ki sinirlerin bozulmuştur, acayip sarsılmışsındır, çok da haklısın ama sanırım annenin bilgisayarını kurcalamak, onun yazışmalarına bakmak da iyi bir şey değil. Onun sınırlarına, özel hayatına giriyorsun. Aynı şey sana yapılsa hoşuna gitmez değil mi? Dürüstlükten söz ediyorsak, bu da dürüstçe değil. Bence bir kere
bundan vazgeç.

3- Anneni tehdit etmekten, ona gizlice sopa göstermekten de... Ben açıklıktan yanayım Maya, geç karşısına konuş. “Evet, benim üzerime vazife değil ama gördüm” de, “Okudum” de, “Bütün bunlar ne anlama geliyor?” de. “Babamı sevmiyorsan neden onunla birliktesin?” de. “Bana böyle mi örnek oluyorsun?” de. İki kadın, belki birtakım şeyleri konuşarak daha sağlıklı çözebilirsiniz. Hiçbir şey göründüğü gibi değil hayatta, o da hiç bilmediğin şeyler anlatabilir, kulak ver annene, “babamı aldatıyor” diye kesip atma, onu yargılama, onun bakış açısını da anlamaya, öğrenmeye çalış.

4- Tüm bunları babana taşımanın ise bir aile faciasına yol açmaktan başka bir işe yaramayacağını bil.

5- Sana veda ederken, büyüklerin dünyasına hoş geldin diyorum. Her şey biraz daha karmaşık burada. Çözemiyorum diye üzülme, kimse çözemiyor.
Öpüyorum...

Ne yapmam gerekiyor?

BAŞIMA en olmadık şeylerden biri geldi...

28 yaşındayım ve evliyim.

Eşimle mutluyuz ve harika bir seks hayatımız var, eğleniyoruz, çok güzel vakit geçiriyoruz.

Ama işte gel gör ki, aynı adamın, iki yıllık kocamın, hem en yakın arkadaşlarımdan biriyle hem de teyzemin torunuyla arada bir yatıp kalktığını öğrendim.

Böyle sakin anlattığıma bakma, dünyam başıma yıkıldı.

Psikiyatriste gittim, “Boşanacağım” dedim.

Doktorum, “Seviyorsan ve mutluysan boş ver” dedi.

Aklım karmakarışık.

Üstelik 6 aylık hamileyim.

Kuzenimle birlikteliği, nişanlılığımızda başlamış, kuzenim Amerika’da yaşıyor, geldikçe yatıyorlarmış.

En yakın arkadaşlarımdan biri olan N.’yle ise, o kocasından boşandıktan sonra, son beş aydır...

Ne yapmam gerekiyor...   �
(Dila.)

*

* İnan bilmiyorum...

Duyduğum en felaket aldatma hikayelerinden biri.

Allah yardımcın olsun.

Herkesi boş ver, iç sesini dinle, o ses ne diyor. “Bu adama çok aşığım, üstelik çocuğumun babası” mı diyor? Öyleyse, kulağını tıka her şeye...

Ama benden söylemesi, gözleri hüzünlü bakan bir kadına dönüşeceksin, içten çökeceksin. O yanında değilken bile hep, “Acaba kimin koynunda?” diyeceksin.

Ortada bir şey olmasa bile, şüphe içini kemirecek. Kimsenin bir şey söylemesine gerek yok, sen onun potansiyelini, cüretini bileceksin; etrafındaki bütün kadınları
“Acaba şunlardan biriyle mi?” diye süzeceksin. Çünkü seni en yakın arkadaşlarından biriyle ve kuzeninle aldatan bir adamı belli ki hiçbir şey durdurmaz...

Ama tabii aynı adam, kocan, çocuğunun babası, seni de mutlu edecektir.

O kadınlarla da mutlu, seninle de mutlu...

O, ona dokunma istiyor, onu böyle kabul et istiyor, böyle devam etsin istiyor.

Üzgünüm ama işte böyle bir adama aşık olmuşsun.

Bir de bebeğin oluyor.

Ne diyeyim, bari ne mal olduğunu bil adamın...

Yine de her şeye rağmen mutluysan, yok say, devam et...

Öbür türlüsü, belli ki seni daha fazla zorlayacak...