Birini mutlu et sen de mutlu ol

Beşiktaş Alışveriş Şenliği’nde... Bir süre önce kanserden kaybettiğimiz Fisun Yurdusever için annesi, arkadaşları bir stand kiraladılar ve satış yaptılar, Fisun adına açılacak aşevine destek olmak için.
Ben de oradaydım.
Orada bir stand daha dikkatimi çekti.
“Evladiyelik değilse, başka evlatlar giysin...” yazıyordu...
“Bu nedir?” diye gittim ve Tuğba Doğan ile tanıştım.





Size de tanıştırmak istedim.
Onun ki, bireysel bir sosyal sorumluluk projesi. Adı da ‘Çocuklar Giysin Diye’. Bence fikir şahane. Basit ve şahane. İnsanların evlerinde olan, giyilebilir ikinci durumdaki giysileri alıyor, Doğu’daki okullara yolluyor. Evet, Tuğba’nınki tek değil, başka böyle projeler de var, ama benim karşıma Tuğba çıktı, ben de yazdım.
İnşallah böyle projeler artar.
Tuğba, eşeğin yani benim aklıma karpuz kabuğu düşürdü!
Eylülde ben de benzer bir projeye başlamaya karar verdim. Hepinizin evinden ben de kullanmadığınız şeyleri alıp Doğu’daki okullara göndereceğim, bazen de kendim gideceğim...
Alya’yı da zaman zaman yanıma alayım ki, hayatın gerçeklerini görsün diyorum...
Belki sizler de gelmek istersiniz, birlikte gideriz...





Ne dersiniz?
Bu hayat, bir başkasına fayda sağlamayınca, destek olmayınca yeteri kadar güzel değil.
İnsanlarla birlikte gülünce, çoğalınca, mutlu olunca
daha güzel...
Şimdi sizi Tuğba ile baş başa bırakıyorum.

Seni tanıyabilir miyiz?
-Adım Tuğba. 29 yaşındayım. Halkla ilişkiler yapıyorum. Anadolu yakasında yaşıyorum. Kendimi ve hayatı seviyorum. Ama başkalarını da seviyorum. Ve şu hayatta işe yaramak, başkalarına destek olmak istiyorum. Çünkü herkes bizim kadar şanslı doğmuyor. Ben karınca kararınca elimden geleni yapıyorum. Ben yapınca, başkaları da yapıyor. Çünkü iyilik bulaşıcı...
“Çocuklar Giysin Diye” adında bir sosyal projen var...
-Evet. Evlerimizde bir sürü giymediğimiz şey var. Öylece duruyorlar. Ben de diyorum ki, “Evladiyelik değilse, başka çocuklar giysin!” Bana gönderin, ben de onları ihtiyacı olan okullara göndereyim. Bu düşünceyle başladı her şey. İşin içinde para da yok. Dikkat çeksin ve kolay akılda kalsın diye de, “Çocuklar Giysin Diye” koydum adını...
Harika bir proje bu! Tebrik ediyorum...
-Sağ olun. Ağrı Doğubayazıt’ta bir ilkokula çocuk kıyafetleri yolladım. Birkaç gün sonra çocukların fotoğrafları geldi. Hepsi de çok mutlu ve sevinmişti. İnanılmaz hoşuma gitti. “Bunu hep yapacağım” dedim. O gün bugün yapıyorum...
Nerelere ne gönderiyorsun?
-Türkiye’nin her yerine. Önce giyim ve kırtasiye olarak başladı ama artık akülü sandalye bile gönderiyorum.
Şimdiye kadar kaç okula ulaştın? Kaç çocuğu sevindirdin?
-1 yılda 200 okulu geçti. Kaç çocuğa ulaştığımı bilmiyorum. Sadece köy okullarındaki öğrencilere değil, birçok ortaokul ve lisede kütüphaneler kuruldu gönderdiğimiz kitaplar sayesinde.

Nakit yardım kabul etmiyorsunuz. Neden?





-Çünkü bireysel bir proje. “Çocuklar Giysin Diye”dernek, vakıf değil ki, kalem kalem hesap verebileyim. O yüzden nakit asla almıyorum. 2’nci el yardımlar için bile, “Gerçekten gidiyor değil mi?” diyorlar usanmadan, bir de nakit alsam vay halime!
Seninkine benzer sosyal sorumluluk projeleri var mı?
-Olmaz mı? Var. İnşallah artar da! Ne kadar çok yardım giderse o kadar iyi...
Yardımda bulunmak isteyenler sana nasıl müracaat ediyor?
-Yayınladığım fotoğrafların altına ya da özelden yazarak bana ulaşıyorlar. İster elden, isterse kargoyla depo adresime istediklerini yolluyorlar. Ben de izin günlerimde, okullardaki çocukların ihtiyacına göre, gelenleri tekrar düzenleyip öğretmenlerine kargo yapıyorum.
Peki yardım almak isteyen öğretmenler seni nasıl buluyor?
-Öğretmenler, öğrencileri için mesaj, mail ya da özelden yazarak yardım istiyorlar.
En çok neye ihtiyaç var?
-Giyim... Ayakkabı, mont ve bot en büyük ihtiyaç. Her mesajda, yalınayak, üstünde başında hiçbir şey olmayan, karda kıyamette, tek bir kazakla okula giden çocuk fotoğrafları geliyor. Yazlık sandaletle, kış ortasında ders dinleyen öğrenciler var.

Sen insanlara nasıl bir çağrı yapmak istersin?





-Yokluk ve fakirlik Doğu’daki köylerde bizim tahminimizden çok öte! Kimseden öyle büyük, gösterişli bir beklentim yok... Nakit asla yok... Ama denk düşerse, evde bahar-yaz temizliği yaparken, kullanmadığınız birkaç temiz giysiye rastlarsanız... Ve bana gönderirseniz, ben de o çocuklara iletirim. Çok makbule geçer!
Depon nerede?
-Benim değil depo. Ataşehir Belediyesi’ne ait. Gelenleri saklayabilmem için, “Çocuklar Giysin Diye”ye destek olarak verdi Belediye Başkanı Battal İlgezdi. Ona da buradan teşekkür ediyorum.
Bir de sosyal medya hesaplarını ver ki, destek olmak isteyenler sana ulaşsın...
-Tabii. Instagram adresim cocuklargiysindiye, Facebook adresim de aynı: Çocuklar Giysin Diye.
Son olarak bu projeye başladığından beri daha mutlu bir Tuğba mısın?
-Hem de nasıl! Gerçek mutluluk bir başkasını mutlu edebildiğin zaman hissettiğinmiş...