Paylaş
İstediği kadar parfüm sıksın, istediği kadar yıkansın, her insan kendine özel kokar.
Peki ya evler?
Esas evlerin de kokuları vardır kendine özgü.
Hiçbir evin kokusu bir başkasına benzemez.
İçinde yaşayan insanlardan mı, evde yapılan temizlikten mi ya da pişen yemekten midir bilinmez...
Mesela benim anneannemin evi bir başka kokar.
Evini değiştirdiği halde yeni evi de aynı kokuya sahip.
Çocukluğumu hatırlarım o kokuda hep.
Güven hissi verir bana.
Bazen ise hüzün verir, dedemi hatırlarım.
O koku aidiyet duygusu hissettirir.
Geçmişe götürür, çocukluğa götürür.
İyi ya da kötü, sayısız anıyı hatırlatır.
Üzerine ince bir battaniye alıp, kanepenin üzerine kıvrılıp huzurla uyumak istersin o kokuda.
Ama kendi evinizin kokusunu alamazsınız, ne tuhaf değil mi?
O kokuyu bir başkası alır ama size gelmez nedense o koku.
Siz de o bir başkasının evinin kokusunu duyarsınız.
Benim annemin evi bir başka kokar.
Babam kokar, annem kokar, bazen Begüm’ün bile kokusunu alırım annemin evinde.
Dedim ya, kendi evimin kokusunu bilemiyorum.
Bir geldiğinizde misafirliğe, söylersiniz bana.
Her parfüm bile bir anıyı hatırlatır insana.
Başka bir kişiyi fi tarihine götürür, kişilerle ilgili olayları hatırlatır.
Bunun için çok parfümüm vardır, hayatımın farklı değerlerine dair.
Ama annemin evi farklı kokuyor artık, çünkü her odaya ayrı ayrı pof pof eden kokular koyuyor.
Şaka bir yana, ne olursa olsun anne evi bir başka kokuyor.
Paylaş