10 parmağında 10 marifet

1- Tamirat işi onlardan sorulur... E tabii marangozluk da! Televizyon mu bozuldu, buzdolabına bir haller mi oldu, musluk mu akıtıyor, raf mı takılacak... Tamir, montaj, kurulum... Hepsi babalardan sorulur. Eve asla usta, marangoz çağrılmaz. Çağrılırsa üstümüze afiyet, egoya zafiyet. Diz çöküp, tövbe istemeleri günler, aylar hatta yıllar sürebilir. Usta, marangoz gelirse “Ben biraz uğraşsam yapardım bunu” dillere pelesenk olabilir.

2- “Ben iskele babası mıyım?” Hep anneye sorarsanız, başınıza buyruk takılırsanız bir değil, iki değil, üç değil hababam bu lafı duyarsınız. Hafif acılı, çokça sitemli. Her babanın incisi. “Ben kimim ki zaten!”in bir öncesi.

3- “Ahmet, hani şu bir baltaya sap olamayan mı?”, “Mehmet, hani şu her yerine resim çiziktiren mi?” Babalar kızların ilk aşkı, kızlar babalarının son aşkı. Flörtünüz olur, hoşlandığınız, sevgiliniz olur... Olur da olur! Onlar gelir geçer ama babaların onlara taktıkları lakaplar, sıfatlar hiç geçmez. Bunlar hep paylaşamama, kimselere layık görememe. Çok takılmayın, surat sallamayın babasının kızı olmanın tadını çıkarın.

4- Arife tarif ne gerek! Gerçi navigasyon çıktı mertlik bozuldu ama navigasyona bile kafa tutan, ayar veren babalar var. Çünkü baba gibi baba asla yer, yön, yol sormaz. Sorgu sual babalığın kitabında yazmaz. Babalar ve arabaları gidecekleri yolu bilir. Arka yolcular da yol boyu tef gibi gerilip telef olacaklarını bilir.

5- Aman arabam canım, gülüm arabam! Dışardan bir gürültü mü geldi? Ani bir fren, bir patırtı... Bin dil döküp koltuktan, yatar pozisyondan kaldıramadığınız babalar hemen soluğu camda alırlar. Her gürültü eşittir “Eyvah arabama bir şey mi oldu?” Bir de ara ara cama gidip arabalarına bakarlar. Daha iyi park yeri var mı diye ayaküstü AR-GE yaparlar. Pazar günleri uzun uzun araba yıkarlar. Katılmazsanız dünyayı başınıza yıkarlar. Babalar ve arabaları... ‘Babam ve oğlum’un bir tık üstü. 

6- “İzliyorum ben!” Olur, da uyur pozisyondaki babanın elinden, avucundan kumandayı alırsanız vay halinize. Kırk yıllık insomnia gibi gözlerini belerte belerte “İzliyorum ben!” derler. Arkanızı döner dönmez uyku moduna dönerler.

7- “Paran yoksa söyle oğlum!” Cümlenin arkası cepten, cüzdandan çıkan 10 lira, 20 lira hadi bilemediniz 50 lira olsun. Daha fazlası için “Anneye” derler, “Annene verdim, annenden al oğlum” derler. Faturayı hemen anneye keserler. Ama Sezar’ın hakkı da Sezar’a... Bunlar hep siz çarçur etmeyin, hesap kitap bilin diye. 

8- “Kavun da balmış bal!” Aldığı ne olursa olsun... Kavun olsun, karpuz olsun, isterse incir çekirdeğini doldurmayacak kadar olsun...  Övünmeyi, böbürlenmeyi, poh pohu pek severler. Olur, da aksini söylerseniz vay halinize! Olayı kişisel algılar, canları pahasına
savunurlar.

9- Yaz kızım, olumlular baba, olumsuzlar anne! TEOG, LYS, KPSS... Sözlü, sözsüz, yazılı, yazısız başarınız ne varsa hepsi babaya. Duruşunuz, bakışınız, yakışıklılığınız, spordaki hünerleriniz onlar da babaya... Ama mesela duygusallığınız, sulugözlülüğünüz, buluttan nem kapışınız, başarısızlıklarınız falan... Onlar hep anneye ve anne tarafına. Çünkü babalar müthiş, çünkü babalar fevkaladenin fevkinde. Olumlu olan ne varsa hepsi onların tek elinde.

10- “Baba olunca anlarsın!” “Anne olunca anlarsın”ın baba versiyonu. Hayatta ya da cennette bizler hep “Babasının kızları”, “Babasının oğulları”... Baba demek dağ demek, liman demek, korumak, kollamak demek... Baba demek güç demek, kuvvet demek... “Babam olsun yeter!”, “Babam olsun bana bir şey olmaz!” demek. Ve baba olunca, bir babaya, bir erkeğe eş olunca onları anlamak demek. Kalbi şefkat, kalbi merhamet tüm babaların Babalar Günü kutlu olsun!