Bikini giymek her kadının hakkı

Hamileliğimde 30 kilo almıştım. Dile kolay tam otuz kilo...Neredeyse hamilelik öncesi ağırlığımın 2 katına çıkmıştım. Kemikleri sayılacak kadar zayıf biriyken, tombul bir kadın olmuştum. Hamileliğimde karnım nerdeyse Ramazan davulu gibiydi ve son bir kaç ay yürürken ayaklarımı görememiştim.

Doğumdan sonra eve geldiğimde tartıya çıktığımda içimden birses "dur" dedi. " Kendini strese sokma".Benim gibi herşeyi kafaya takan biri için böyle bir iç sesle karşılaşmak ve anında bu sesi mantıklı bulup kabul etmek olağan üstü bir durumdu. En lohusa halimle kendi hayrıma doğru bir karar aldım ve kilolarla savaşmamaya karar verdim.

Geldikleri gibi giderler!

Bebeğin çıkardığı sesleri anlamak, sütümü arttırmaya gayret etmek gibi olağan üstü durumlarla iç içeyken bir de bedenimin yeni haliyle savaşsaydım herhalde stresten çatladım.

"Aylin ye biraz, çok zayıfsın" demek etrafımdakiler için çok kolaydı. Çünkü zayıf olmak imrenilen bir durum ve "takılmak" genelde ruhsal facialara yol açmaz. Doğumdan sonraki halimle bana "aman kızım biraz dikkat et, çok yeme, bak kilolarını veremezsin sonra" dediklerinde kararlı bir ifadeyle "kilolarım gedikleri gibi giderler" diyordum ama zayıfken şişmanlatmayı, tombulken zayıflatmayı ilke edinmeleri(!) beni hayrete düşürüyordu.

Hal ve gidişhat böyleyken içten içe kendime nasıl kilo vereceğimi soruyor, ancak telaşa kapılıp kendi moralimi bozmamak için herhangi bir karar almıyordum. Kendimi inandırmaktan başka çare göremedim.

Alması 9 ay süren kiloları verme süreci 2 yıldan fazla sürdü.

-Gece atıştırmalarını kesmek,

-Porsiyonları küçültmek,

-Yürümeye hatta koşmaya başlayan bir bebeğin peşinden koşmak,

-36 ve 38 beden bütün kıyafetlerimi gardroptan ve hayatımdan çıkarmak,

- Emzirerek yağların süte dönüşeceği bilgisine sıkı sıkıya inanmak,

- Ne geçmişi ne de hedeflediğim halimi düşünmeden o an ki beden yapıma uygun giysiler almak ve

- Plajda bikini giymekten vazgeçmemek moralimi korudu ve motivasyonumu arttırdı.

"Farklılaşan" bedenim için saygıyı elden bırakmasam da işi dalgaya almayı ihmal etmedim. Tamam, koca göbeğimden, hayli genişlemiş kalçamdan, tombul kollarımdan utanmadım, fakat garip bakışlarla karşılaşınca içimden"sanki top modelsin, sen kendine bak" demeden de edemedim doğrusu.

Çok değil bir sene kadar önce tüy siklet kategorisinde kulaç atıyorken, doğumdan sonra tombul halimle bana"deniz taşmadı değil mi" espirisini yaptıklarında "herdaim söylecek bir sözleri, takacak bir kulpları var, aldırma" demekte buldum çıkışı. Gülüp geçmek önce zor oldu, sonra " bir dirhem et bin ayıp örter" cevabını veriyordum, usul usul.

İtiraf etmeliyim ki; bir kaç kere bir estetik kliniğine gidip yağlarımı aldırmayı, sarkan göbeğimi operasyonla düzelttirmeyi düşünmedim değil. Ancak işin kolayına kaçmadan, estetik ve kozmetik sektörünün derinliklerine dalmadan fazla kilolarımı verebileyim. İyi ki de zor olanı tercih etmişim.

Bu süreç sonunda kendime olan saygımın zirve yaptığı, iç iletişimimin güçlendiği, kendimi her halimle kabullenebilmeyi deneyimlediğim bir armağana dönüştü. 30 kilonun 25'ini verdim. Son 5 kilonun gitmeye niyeti yok. ben se çoktaaaan ipin ucunu saldım. Gitmezse gitmesin, hiç sorun değil.

İnsanın sağlığı ve en önemlisi yerinde olduğu sürece yapamayacağı şey yok. Beden ruh kadar hassas ve akıllı, hafızası ve tıkır tıkır işleyen bir mucize. Bu nedenle saygının âlâsını hak ediyor bana alırsa. Aynı zamanda hangi beden ölçüsüne sahip olursa olsun, bikini giymek her kadının hakkı.

https://twitter.com/AylinAnne
www.aylinanne.com

#27 Temmuz 2013 Mesele bizimdir beyler!
#24 Temmuz 2013 Sezaryen olmayı ve ilik donörlüğünü kim yönlendiriyor?
#20 Temmuz 2013 Bu da mı tecavüz değil sayın hakim?
#17 Temmuz 2013 Çok zorsun çocuğum!
#13 Temmuz 2013 Ben nerede yanlış yaptım?
#10 Temmuz 2013 Hareketli mi? Hiperaktif mi?
#6 Temmuz 2013 Hamileler İçin Keşkesiz Doğum Rehberi




YAZARIN TÜM YAZILARI İÇİN >>