Dolunay sabahı! Bu bir duygusal türbülans!

Sabah 06:28 Dolunay gerçekleşti…

08 derece 53.dakikasında Ay’ın kendi yönettiği burcu olan Yengeç Burcunda kendini tamamladı. Bugün duyguları denetlemek zor olabilir. Yarından sonra daha fazla hafifleyecektir.

Duygular ne tuhaf şey dimi.

Ya belirsizlik?

Ne belirliydi ki bugüne kadar hayatımızda şimdi önümüzdeki günlerin belirsizliğinden şikayet eder olduk.

Dünyayı geldiği gibi yaşamayı öğrenmeden göçüp gideceğiz.

Üstünüze bir bulut inebilir,

Duygusallık, geçmişe özlem, hafif bir hüzün, dile dökemediğiniz sitemleriniz, uykusuzluk, anlaşılmamak, durduk yere ağlamalar, birden istifa etmek birden nişan atmak ya da hemen boşanma kararı almak gibi bir çok duyguyu barındırabilir içinde….

Bu dolunaylar neden iyi bir şey barındırmıyor diye düşünüyor olabilirsiniz. Sanırım biz yeterinde iyi değiliz…

Hepsi bu…

İyi olabilmek için çok çalışmak gerekiyor. Çok emek vermek lazım.

Belirsizliği deneyimliyoruz. Bu çok ilginç.2020 yılı alıştığımızın dışına çıkarttı bizi. Hep alıştığımız olsun istiyoruz. Acı çekmemek için alıştığım, bildiğim olsun isteği bizi tüketiyor. Aslında gizli bir acı içine çekiyor.

Dün kız kardeşim dedi ki abla ne bekliyorsun 2021 yılından?

Nasıl dua ediyorsun mesela, merak ediyorum dedi. Kendisi neticede yüksek doz bir ikizler :)

Vallahi şöyle derin bir nefes aldım. Yüzümde ve içimde garip bir tebessüm oluştu.

Kem küm etmeden direk ağzımdan cümleler şöyle döküldü:

“Ben ne istediysem olmadı. Hep dua ederim ve hep bir şeyleri fazlasıyla isterim. Misal olarak ….. göreve atanayım, yurtdışına çıkayım, işimi değiştireyim, mobbing görmeyeyim, aşık olduğum insanla evleneyim, şu evi alayım, şu arabam olsun vs…” klasik herkesin duası bunlardan biridir.

Şöyle geriye dönüp baktığımda her şey neden benim istediklerimden daha iyi ve muhteşem gerçekleşti diye düşündüm o an?

Benim için düşünülen plan ve kurgu benim istediklerimden o kadar güzelmiş ki ben nasıl olmuştu istediklerimin olmamasına üzülmüşüm kısmına kadar gelmişim. Hatta ya dualarım kabul olsaydı ne olur diye bile sordum kendi kendime :)

Şimdi bu yaştan sonra bir şey istemek yük gibi geliyor. Tek istediğim evladımın, sevdiklerimin ve kendimin sağlığı…Allah sağlıkla, evlatla imtihan etmesin.

Ne bir görev isteği ne bir atanma hırsı…Ne bir iş hayatında hak arama, ne ilişkimde yerimi bulma isteği…

Hiçbir savaşım yok. Hiç bir iddiam da yok.

Nasıl böyle oldu her şey!

Kırılmışım…

Ondan olmuş, güzel olmuş ama…

Mis…

2021 yılı için söyleyebileceğim her şeyi son bir aydır yazdım, çizdim ve söyledim. 2019 yılından 2020 geçerken herkes bıkkın ve sıkılgandı. Şimdi 2020’den 2021 geçerken tek istediğimiz maskeleri çıkarmak değil mi?

Belirsizlik dediğimiz şey aslında hep vardı ve hep olmaya devam edecek. Ölüm ve yaşam aynı anda mevcut olabiliyor. Aşk ve nefret aynı anda bulunabiliyor. Her şey tezatlıkları ile bir bütünlük bir tamamlanma sağlıyor.

Tüm bildiklerimizi unuttuk. Şimdi 2021 yılında bu değişmiş olan düzene hızlı bir şekilde alışmış olacağız. Belirsizliği kafanıza takmayın. Belirsizlik hep olacak. Önemli olan sizin kendi içinizi doldurmanız ve bilgi ile içinizdeki belirsizliği yenmenizdir. Bütüncül bakmayı ve evrensel olmayı seçin. Beni sevseydi arardı, beni sevseydi gelirdi fikrinden artık vazgeçin. Biz kendimizi karşımızdaki insanlar ile öğrenebiliriz. İyi ki sizi üzen, kıran ve inciten insanlar var. Sizi siz yapan gerçekleriniz onlar…Onlar mutlu olmalı ki siz o zaman mükemmel biri haline gelin. Bazen tohum yeşerir ancak çiçekler açmaz, bazen de çiçekler sarar dalları ama meyveler olgunlaşmaz. Kısaca, Tüm insanlar özlerinde aynıdır, sadece alışkanlıkları farklıdır. Kimse masum değil. Lütfen başkalarının şeytanlarına saldırmadan önce kendi içinizdeki şeytanı öldürün.

Ne demiş Konfüçyüs; Büyük insan sakin ve sessizdir, cennetle olan randevusunu bekler sabırla…

Mutlu günler dilerim, artık büyüme zamanı…