Bursa Büyükşehir Belediye Başkanı Alinur AKTAŞ Bey’e sonsuz teşekkürler…

Hadi gelin aşağıya doğru yazının içine kendinizi bırakın…

Minik yaşanmış bir hikâye anlatacağım…

Çok şükür bir hikayemiz daha var, şu küçük dünyada…

9 Kasım tarihinde sosyal medya da bir tweet attım.

“İnsanlar aç olabilir, evleri olmayabilir, parası olmayabilir vs. ama belediyelerde gerçekten ciddi hizmetler var. Belediyelerin ne tür hizmet verdiklerini tam olarak bilmeden sizlere yardımcı olmayacaklarını düşünerek önyargılı olmayın. Hiçbir şey eskisi gibi değil. Naçizane 15 yıllık bir belediyeci olarak bunları işin içinde biri olarak yazıyorum. Özellikle çevrenizde yoksul veya iş bulamadığını düşündüğünüz kişiler varsa bunları, sizler belediyelerin çağrı merkezlerine bildirin. Ne yapacağınızı hiç bilmiyorsanız bana yazın” dedim…

Benim okuyucularımdan biri olan Barış Saban Bey bu tweeti okuduktan sonra bir mail atmıştı.

Bana attığı ilk mailde Bursa da Otizmli çocukların okullarına ulaşması adına bir servis talebiydi. Maalesef gerekli tüm yolları denemelerine rağmen servis sorununu bir türlü çözememişlerdi. 18 yaşından büyük otizmli çocukların servisle evlerinden alınması ve çok fazla yürümeden okullarına gidiyor olması çok önemli bir konuydu. Bu desteği belediyeden alıyorlardı ama bu destek bir müddet sonra kesilmişti.

*

Başkanın bundan haberi yoktu. Bana detaylı bir mail attı ve telefon numarasını verdi. Bende aradım ve nasıl yardımcı olabilirim diye sordum. Barış bey önce şaşırdı. Sonra sorunu anlattı. Lafının arasında da Ankara’da yaşadığını söyledi. Ben kafamda taşları oturtamadım. Yani olay bursa da geçiyor ama kendisi Ankara da yaşıyor. Ben kendimce Barış Bey’in çocuğu ya da yakın bir akrabası için mücadele veriyor diye kendi kendime notlar almaya çalışırken bir müddet sonra kendisinin konuyla sade ve sadece yardım amaçla ilgilendiğini öğrendim.

*

Takdir edersiniz ki ekstra bir şaşırdım ama içim umut dolu oldu. Ankara’dan Barış Bey, İstanbul’dan Aygül Hanım bir araya gelip Bursa’ya yetecekti…

Hadi bakalım…

*

Barış Bey’e direk şunu söyledim: Bakın ben 15 yıllık bir belediyeciyim. Belediye başkanları bu tür konularda hep hassas ve önceliklidir. Eğer başkan bu konuyu gerçekten duyarsa bu şekilde geçilen günlerin bile hesabını sorar dedim.

Barış bey de sonuç alamadıklarını ve ailelerin ret edildiklerini söyledi. Ben şaşkın bir şekilde telefonu kapattım ve direk belediyenin internet sitesine girip görev şemasına baktım. Bursa Büyükşehir Belediyesi Genel Sekreteri Ulaş AKHAN telefonunu buldum. Hemen aradım. Karşıma çok naif, sakin ve çözüm odaklı bir beyefendi çıktı. Ulaş Bey’in özel kalem müdürü Ahmet Bey ile görüştüm. Olayı anlattım. Otizmli ailelerin sonuç alamadıklarını ve ret edildiklerini söyledim.

Böyle bir şeyin mümkün olmayacağını ve ellerinde böyle bir talebin bile görülmediğini söyledi. Ahmet bey hemen bir araştırma yaptı. Tekrar bana ulaştı. Otizmli aileleri

görüşmeye davet ettiler. Barış beyi aradım. Barış bey şaşkın bir şekilde gerçekten mi dedi. Evet dedim. Bu çok normal bir süreç halbuki diye düşünüyordum. Benim gibi Ahmet beyde aynı fikirdeydi. Çünkü bizler içerde sistemin nasıl işlediğini biliyoruz ama vatandaş bunu iyi bilmiyordu. Barış bey teşekkür etti ve ben bundan sonrasını takip edeceğim dedi. Yaklaşık bir hafta üzerinden geçti. Arayan soran yoktu. Aklımda kalmadı değil. Kıvranıyorum da sorsam mı, sormasam diye…Dün Barış Bey aradı. Bir mutlu bir mutlu ki anlatamam…

Aygül hanım dedi: “Çocuklar servisle alınıyor evlerinden ve servisle evlerinin önüne kadar bırakılıyor” İnanılmaz bir şey oldu. Aileler bana teşekkür ettiler amâ bu benim başarım değil dedim. Sizi anlattım dedi. Aileler size mektup yazdılar ve bana iletmemi istediler. Bu benim üzerimdeki bir sorumluluk lütfen mektubu size tarayıp atacağım okuyun dediler. Ben böyle şaşkın, mutlu, gözler dolu, kalbim kuş gibi pırpır eder bir durumda telefonda başım önde dinliyorum. Ben size mail atacağım ama lütfen mektubu okuyun dedi. Tabi dedim elbet…

*

Okudum, okudum ve sonra döndüm döndüm tekrar okudum…

Önce bu durumu bahsetmeyecektim ama burası benim tarihin tozlu sayfalarına yaşadıklarımı yazdığım yoldu…Bu tecrübeyi, hisleri ve mutluluğu yol arkadaşlarımla paylaşmamak olur muydu hiç…

*

Hem size ilham olsun hem yol olsun hem de hayatta Barış Bey gibi hala iyi insanların olduğunu ve belediyelerle doğru iletişim kurduğunuzda doğru cevaplar alacağınıza dair inancınız kaybetmeyin diye yazıyorum…

BARIŞ BEY’İN MEKTUBU:

Merhaba Aygül Hanım;

İyi insan olmanın bazı gereklilikleri olduğunu hep düşünürüm. Bunların da en başında elinden geldiği oranda yardım etmek gelmektedir. İşte bu noktada talebi size iletmemden kısa bir süre sonra telefon ile beni aramanız şu yaşadığımız zorlu coğrafyada bana bir umut oldu. Bir talep ilettim ve siz son derece duyarlı davranarak ben ne yapabilirim dediniz? Ne yaptınız biliyor musunuz bugün sayenizde Bursa ilinde 18 yaşını aşmış Otizmli çocuklar okullarına sizin sayenizde servisleri ile gittiler. Bu aileler size minnettar. Eminim uzakta da olsanız bu ailelerin hissiyatlarını hissediyorsunuzdur. Ailelerden birinin yazmış olduğu teşekkür yazısını ekte tarafınıza iletiyorum.

Size bu duyarlılığınız için şahsım adına çok teşekkür ederim. Allah ayağınıza taş değdirmesin.

Saygı ve sevgilerimle,

Barış SABAN 

AİLE’NİN MEKTUBU:

Sayın Aygül Aydın,

Ben 19 yaşında Otizmli bir kız çocuk babasıyım. Maalesef yaşam koşullarımız diğer anne ve babalara nazaran biraz daha zorlu. Bu zorluklar başında sağlık, eğitim ve sosyal yaşamlar bulunmaktadır.

*

Yaşam koşullarımızın iyileştirilmesi adına Otizmli bireylerin tek çaresi olan “Özel eğitim” devletimiz tarafından Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezleri ile Özel Eğitim Devlet Kurumları tarafından 18 yaşına kadar ulaşımı ile birlikte sağlanmaktadır.

Fakat; 18 yaşının üzerindeki Otizmli bireyin İlçe Halk Eğitim Merkez’leri aracılığı ile Otizm konusunda hizmet veren okullara gidebilmesi için 18 yaşını geçen Otizmli bireylere sağlanan bu eğitime ulaşması için gerekli “servis ve taşımacılık” hizmeti hiçbir kurum tarafından sağlanamamaktadır.

Bursa’da birçok kuruma ve belediyelere 18 yaş üstü Otizmli bireylerin eğitime ulaşabilmesi için gereken servis taşımacılığının sağlanması için başvuru yapıp ret cevabı alınmasına rağmen Bursa Büyükşehir Belediyemiz bu sosyal sorumluluk hizmetini çok kısa bir sürede desteğinizle çözüme kavuşturmuştur.

Bursa Nilüfer ilçesinden Cemal Zağra Otizmli Çocuklar Okuluna 18 yaş üzeri Otizmli bireyler ve refakatçilerini ulaştıran Başta;

Bursa Büyükşehir Belediye Başkanımız Sn. Alinur AKTAŞ Bey’e,

Bursa Büyükşehir Belediyesi Genel Sekreterimiz Sn. Ulaş AKHAN Bey’e

Bursa Büyükşehir Belediyesi Sosyal Hizmetler Daire Başkanı Sn. Yunus KALDIRIM Bey’e ve Bursa Büyükşehir Belediyesi Destek Hizmetleri Daire Başkanı Sn. Hikmet MEMİŞ Bey’e ve tabi ki bu konuda bize bu kapıyı açan Sn. Aygül Aydın’a Biz Otizmli birey aileleri ve çocuklarımız adına sonsuz teşekkürlerimizi sunuyorum.

Hepinizden Allah razı olsun.

Saygılarımla,

Hakan Özşanlı

Dememiz o ki; ben hiçbir şey yapmadım. Asıl kahraman Barış Bey ve Bursa Büyükşehir Belediyesi ekibidir. Başkanımıza, Ulaş Bey’e ve Ahmet Bey’e duyarlılıkları için teşekkür ederim. Hepimizden çok daha zor olan bu ailelerin hayatlarındaki imtihanların da biraz olsun yüklerini hafiflettiniz. İmtihan bu ya! Ne zaman ne şekilde başımıza ne geleceğini bilemeyiz. Hayat kısa ve düşündüğümüz kadar gerçek değil. Biz hiçbirimiz birbirimizi görmedik ama güçlerimizi birleştirdik ve hepimiz görünmez bir gönül bağı ile ortaklık yaptık.

Bu ortaklığı kurmayı başardığımız için, soğukların başlayacağı şu günlerde gökyüzünün en parlak yıldızlarını taşıyacağınız için ve yıllarca hizmet verdiğim belediyeciliğe olan inancımı kaybetmeme izin vermediğiniz için tüm kalbi duygularımla minnettarım başkanım…

Saygı ve Hürmetlerimi sunarım…

Mutlu günler dilerim…